Ολόφωτο και σημαιοστολισμένο το μπαλκόνι των αλλοτινών θριαμβευτικών κορυφώσεων στα επίσημα κομματικά γραφεία της Ρηγίλλης. Ορθάνοιχτη και φωτισμένη η σιδερένια εξώπορτα. «Μεγάλη πόρτα θα διαβείς», σαν να λέει για όποιον έχει πρόγραμμα και πείσμα να κερδίσει αυτές τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου που, παρ’ όλες τις φωνές και τα συνθήματα για «Ελλάδα Μπροστά» ή «Ολο Μπροστά», έχουν χαρακτηρισθεί ορθότατα «βουβές». Το εκλογικό σώμα παρακολουθεί μάλλον ανόρεχτα τις δημοσκοπήσεις, κοιτάζοντας τη δική του καθημερινότητα και κρατώντας, για την ώρα, «μυστική» την ψήφο του.
Ηταν μία ωραία ιδέα, πραγματικά, και ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Ευάγγελος Μεϊμαράκης, όπως το ’χει αποδείξει στις συνεδριάσεις της Ολομέλειας της Βουλής, αισθάνεται άνετα στο βήμα, χωρίς να είναι «μπαλκονάτος». Εξέδρα έστησαν κάτω στον δρόμο, το μπαλκόνι έμεινε άδειο. Το κτίριο μέσα είναι άδειο, ανήκει στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, που δεν ξέρουμε εάν πρόκειται να το μισθώσει ξανά και αντί ποίου αντιτίμου, όπως δεν ξέρουμε καν εάν του ζητήθηκε κάτι τέτοιο αρμοδίως… Πολύς κόσμος, πολλά νεανικά χέρια σηκώθηκαν, πολλές φωνές ακούσθηκαν, σιγοντάροντας το προεκλογικό ξεκίνημα της Νέας Δημοκρατίας που έγινε, συμβολικά, την πρώτη Σεπτεμβρίου, είκοσι ημέρες πριν από τις εκλογές, που το ζητούμενό τους είναι να ξεκαθαριστεί η κατάσταση σε παρόν και μέλλον με τα Μνημόνια που υπέγραψε ο πρωθυπουργός της «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης, η οποία διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη, με παραίτηση του ηγέτη της από την πρωθυπουργία, και από την υποχρέωση της επιβολής του Μνημονίου, το οποίο ήδη υπέγραψε, «από φόβο», όπως είπε. «Ο θρίαμβος της λαϊκής εντολής», το 60% ήταν το «Οχι» στην Ευρώπη, τώρα το «Ναι» διεκδικεί την πρωτιά με ποσοστό μεγαλύτερο από το 36% του τότε, γιατί «η πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση ανήκει ήδη στην Ιστορία, και η πραγματικότητα παραμένει σταθερά δύσκολη για τον λαό και τη μεσαία τάξη, ενώ ορισμένοι συνεχίζουν «τις διακοπές», μέσα ή έξω από «λίστες», με κοκτέιλ που η τιμή τους υπερβαίνει κατά πολλές χιλιάδες τα 420 ευρώ, την εβδομαδιαία μας προσγείωση των capital controls.
Και η προσγείωση…
Μήπως αυτές οι εκλογές πρέπει να ’ναι αληθινές και σταράτες, χωρίς αναδρομή στο παρελθόν για τους μεν και χωρίς «υποσχεσιολογία χωρίς αντίκρισμα» για τους δε; Και εάν θα βοηθήσουν στο ξεκαθάρισμα της αληθινής εικόνας τα «ντιμπέιτ» των πολιτικών αρχηγών και, ιδίως, η τελική «κόντρα» των δύο «μονομάχων» για το ποιος θα γίνει κυβέρνηση και ποιος αντιπολίτευση. Και εάν, πέραν του τηλεοπτικού show, ο λαός ενδιαφέρεται για τις απόψεις τους, όταν δυσκολεύεται «να τα φέρει βόλτα» με την καθημερινή του ζωή και τις υποχρεώσεις του, ενώ η Ευρώπη «αναμένει στο ακουστικό» για το αν θα προλάβουμε τις προθεσμίες για να ισχύσουν τα συμπεφωνημένα και να δοθούν οι πρώτες δόσεις… Ηταν μία ωραία βραδιά, αναντίρρητα, στη γεμάτη πάλι κόσμο οδό Ρηγίλλης, και ευοίωνο το θέαμα των πρώην πρωθυπουργών, του Αντώνη Σαμαρά και του Κώστα Καραμανλή στην πρώτη σειρά, κάτω από το βήμα του Ευάγγελου Μεϊμαράκη. «Είναι εδώ μαζί μας όλοι, και ο πρώην πρωθυπουργός της Ν.Δ., ο πρόεδρος Κώστας Μητσοτάκης μάς βλέπει από την Κρήτη», όπως είπε ο κ. Μεϊμαράκης, όπως πάντα απλός και ανθρώπινος με απήχηση όταν απλώνει τα χέρια του σε αγκαλιά. Περιμένοντας τη συνέχεια αυτής της θερμής πρώτης προεκλογικής συγκέντρωσης της Ν.Δ. «στα παλιά λημέρια», τότε που η παράταξη είχε φωνή και πειθώ και αποδείξεις, κοιτάμε τις φωτογραφίες και ελπίζουμε. Αλλά δεν μένουμε εκεί…
ΤΗΛΕΦΟΣ