City Break στο Όσλο

Ανακαλύπτουμε τη νορβηγική πρωτεύουσα με την υποδειγματική αρχιτεκτονική, τα πολλά και ενδιαφέροντα μουσεία, την υψηλή γαστρονομία και το ευχάριστο -αυτή την εποχή- κλίμα. Ενα… επίκαιρο ταξίδι, εν όψει και της επίσκεψης του πολυβραβευμένου Νορβηγού συγγραφέα Τζο Νέσμπο την ερχόμενη εβδομάδα στην Αθήνα.

Oι λάτρεις του διάσημου Νορβηγού συγγραφέα Τζο Νέσμπο και του αλκοολικού αστυνομικού ήρωά του Χάρι Χολ μάλλον φαντάζονται το Oσλο σαν μια κρύα και γκρίζα πόλη. Το χειμώνα, αυτή η εικόνα δεν απέχει από την πραγματικότητα, γι’ αυτό και οι περισσότεροι το επισκέπτονται τη συγκεκριμένη εποχή για δουλειά ή, σπανιότερα, για χειμερινά σπορ. Αντιθέτως, το καλοκαίρι και στις αρχές του φθινοπώρου η πόλη σφύζει από τουρίστες, πολλοί από τους οποίους της αφιερώνουν μια-δυο ημέρες, συχνά στο πλαίσιο ενός περίπλου των νορβηγικών φιορδ. Αυτό επιβεβαιώνεται από τα θηριώδη κρουαζιερόπλοια που βρίσκονται αγκυροβολημένα στο ιδιαίτερα φροντισμένο και όμορφο λιμάνι.

Σε κάθε περίπτωση, το Oσλο είναι μια πόλη ιδιαίτερα φιλόξενη, με πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και με υποδειγματικές υπηρεσίες για τους επισκέπτες. Για παράδειγμα, ήταν από τους πρωτοπόρους στην έκδοση «κάρτας πόλης», γνωστής ως Oslo Pass, η οποία εξασφαλίζει δωρεάν είσοδο σε όλα τα μουσεία και τα μέσα συγκοινωνίας (μετρό, τραμ, λεωφορείο, πλοία) πλην των τρένων, καθώς και δωρεάν στάθμευση και είσοδο στις δημοτικές πισίνες για μία, δύο ή τρεις ημέρες με ανάλογο τίμημα. Πέρα από το σημαντικό οικονομικό όφελος, ο επισκέπτης γλιτώνει χρόνο τον οποίο μπορεί να αξιοποιήσει στα πολλά αξιοθέατα της πόλης.

Παρά το σχετικά μικρό της μέγεθος -έχει μόλις 650.000 κατοίκους- η νορβηγική πρωτεύουσα διαθέτει δεκάδες διεθνούς εμβέλειας και πολύ ενδιαφέροντα μουσεία αλλά και κτίρια. Η μοναδική της όπερα χτίστηκε το 2007 πάνω στο φιορδ σε σχέδια του αρχιτεκτονικού γραφείου Snοhetta (snohetta.com), ενώ, όπως και στην περίπτωση του Σίδνεϊ, οριοθετεί αισθητικά την πόλη. Eνα κτίριο ελεύθερα επισκέψιμο και ανοιχτό, όπως άλλωστε είναι και η νορβηγική κοινωνία, όπου επισκέπτες και γηγενείς απολαμβάνουν τη θέα είτε από την οροφή που λειτουργεί σαν πλατεία είτε από την επικλινή μαρμάρινη προβλήτα που χάνεται μέσα στη θάλασσα. Η Operahuset είναι θαυμάσια και στο εσωτερικό της, ενώ κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού φιλοξενεί το Φεστιβάλ Τζαζ της πόλης, στο οποίο φέτος συμμετείχαν θρύλοι του είδους, όπως ο Herbie Hancock και ο Gregory Porter.

Οι λάτρεις της τέχνης δεν θα βαρεθούν καθόλου στο Οσλο, αφού η Εθνική Πινακοθήκη φιλοξενεί μια άκρως ενδιαφέρουσα μόνιμη συλλογή με έργα του Ελ Γκρέκο, Γάλλων ιμπρεσιονιστών, μεταξύ των οποίων οι Σεζάν και Μανέ, καθώς και Νορβηγών ζωγράφων, με κορυφαίο έκθεμα τη συνταρακτική «Κραυγή» του Μουντς. Εκεί εκτίθεται μία από τις τέσσερις εκδοχές του περίφημου αυτού έργου, το οποίο μάλιστα είχε κλαπεί κατά το παρελθόν, αλλά ευτυχώς ανακτήθηκε. Οι άλλες δύο βρίσκονται στο ομώνυμο μουσείο που είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στον σημαντικότερο ίσως καλλιτέχνη της χώρας, μία εκ των οποίων επίσης εκλάπη μαζί με τη «Μαντόνα» του ίδιου ζωγράφου (αλλά ανακτήθηκαν). Το Munch Musee βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης και είναι εύκολα προσβάσιμο με το μετρό. Φέτος οργάνωσε, σε συνεργασία με το Μουσείο Βαν Γκογκ του Αμστερνταμ, μια συγκλονιστική προσωρινή έκθεση που συγκρίνει τη δουλειά του Μουντς με εκείνη του μοναδικού Ολλανδού ζωγράφου.

Το Oσλο είναι χτισμένο στην άκρη του ομώνυμου φιορδ, το οποίο μπορεί να αξιοποιήσει κανείς για τις μετακινήσεις του κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Από την προβλήτα μπροστά από το δημαρχείο της πόλης ξεκινούν μικρά και μεγάλα πλοιάρια που εκτελούν δρομολόγια ή εκδρομές-πλόες μέσα στο φιορδ. Η μικρότερη απόσταση, περίπου δεκαπέντε λεπτών, θα σας φέρει στην απέναντι πλευρά όπου βρίσκεται το ιδιαίτερα ενδιαφέρον Μουσείο των Πλοίων των Βίκινγκς. Μην αναζητήσετε κομψοτεχνήματα τέχνης, γιατί κρίνοντας από τα εκθέματα ο συγκεκριμένος πολιτισμός δεν φαίνεται να διέφερε από τον τρόπο με τον οποίο τον παρουσιάζει ο σύγχρονος κινηματογράφος. Το ίδιο καραβάκι κάνει στάση και λίγο πιο κάτω, στα μουσεία που φιλοξενούν τα πλοία «Φραμ» και «Κον Τίκι», αντίστοιχα. Το «Φραμ», που ψηφίστηκε ως το δημοφιλέστερο μουσείο της χώρας, είναι όντως ιδιαίτερα ενδιαφέρον, αφού μπορεί κανείς να μπει στο εσωτερικό του πρώτου ιστορικά παγοθραυστικού που κατασκευάστηκε από ξύλο το 1892. Τότε όλοι οι ειδικοί προειδοποιούσαν ότι ήταν αδύνατον να αντέξει τις δυνάμεις που αναπτύσσει ο πάγος, για να διαψευσθούν στη συνέχεια, αφού το θρυλικό σκαρί πραγματοποίησε τρεις αποστολές, πρώτα στον Βόρειο Πόλο και στη συνέχεια στην Ανταρκτική. Ο περιπετειώδης χαρακτήρας των Νορβηγών πιστοποιείται και από το γειτονικό «Κον Τίκι», μια ευτελή σχεδία την οποία χρησιμοποίησε η ομάδα του Thor Heyerdahl για να διασχίσει τον μισό Ειρηνικό, διαψεύδοντας και αυτός όσους τον προειδοποιούσαν ότι θα πνιγεί στο πρώτο εικοσιτετράωρο. Και τα δύο μουσεία είναι έξοχα σχεδιασμένα και με ιδιαίτερα καλοστημένα καταστήματα αναμνηστικών, βιβλίων κ.λπ.

Επιστρέφοντας στην προβλήτα του Δημαρχείου, θα δει κανείς και το Μουσείο των βραβείων Νομπέλ Ειρήνης, τα οποία είναι τα μόνα που δεν δίδονται από τη Σουηδική Ακαδημία, αφού η διαθήκη του Αλφρεντ Νομπέλ προέβλεπε να έχει την ευθύνη τους η Νορβηγία. Ετσι η επιλογή του «νικητή» του Νομπέλ Ειρήνης γίνεται κάθε χρόνο από ειδική πενταμελή επιτροπή που ορίζει το κοινοβούλιο της χώρας. Στο μουσείο, η επίσκεψη στο οποίο απαιτεί σε ορισμένες περιπτώσεις γερό στομάχι, παρουσιάζεται η ιστορία του βραβείου. Αντιθέτως «ελαφρύτερο», τόσο κτιριακώς όσο και από πλευράς περιεχομένου, είναι το Astrup Fearnley. To ιδιωτικό αυτό μουσείο μοντέρνας τέχνης είναι δουλειά του Renzo Piano και περιέχει ενδιαφέροντα εκθέματα, όπως ένα πράσινο μπιτόνι πάνω σε μια βάση, με το κομμένο στόμιό του σε μια άλλη. Διαθέτει ένα έξοχο καφέ με θαυμάσια θέα στο φιορδ και στο κάστρο Ακερσους. Γενικά, τα καφενεία των μουσείων της πόλης είναι αξιοπρόσεκτα: από το αριστοκρατικό καφέ της Εθνικής Πινακοθήκης έως την ανοιχτή αυλή του Μουσείου Μουντς προσφέρουν θαυμάσιες ευκαιρίες ανάπαυσης στους επισκέπτες και ζωντανεύουν τους αποστειρωμένους συνήθως εκθεσιακούς χώρους.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, για να απολαύσει κανείς την πόλη πρέπει να την περπατήσει. Η διαδρομή από το κοινοβούλιο προς το -επισκέψιμο- παλάτι μέσω της λεωφόρου Karl Johahn, όπου βρίσκεται και το Εθνικό Θέατρο, είναι ιδιαίτερα όμορφη, ενώ ο περιπατητικός τουρίστας μπορεί να φθάσει πεζή στο πολύ ενδιαφέρον πάρκο γλυπτικής Βίγκελαντ, με περισσότερα από 200 έργα του γνωστού Νορβηγού γλύπτη. Οι λάτρεις της γαστρονομίας ενδεχομένως να προτιμήσουν τον περίπατο πλάι στο ποτάμι Ακερ, που ξεκινά από την πλατεία Sonja Henies κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό. Μετά από ενάμισι περίπου χιλιόμετρο βρίσκεται το «Σπίτι του χορού» αλλά και το Mathallen Hall, μια γκουρμέ αγορά τροφίμων όπου μπορεί κανείς να δοκιμάσει μεγάλη γκάμα από νορβηγικές αλλά και ευρωπαϊκές λιχουδιές.

Η νορβηγική πρωτεύουσα δεν είναι η φθηνότερη επιλογή για ένα δροσερό καλοκαιρινό ακόμα διάλειμμα, αξίζει όμως πραγματικά να την επισκεφθεί κανείς. Πέρα από τα αξιοθέατα του Οσλο, το πολύ ευχάριστο κλίμα (μη φανταστείτε ότι θα κάνετε μπάνιο στη θάλασσα, εκτός εάν αντέχετε τους 12 βαθμούς Κελσίου) και την άνεση με την οποία κινείται ο επισκέπτης, θα έχετε την ευκαιρία, χρόνου επιτρέποντος, να κάνετε εκδρομές μιας ή περισσότερων ημερών στα φιορδ, με μοναδική αυτή προς το Bergen.