Επειδή ο κ. Αλέξης Τσίπρας ζήτησε και κατάφερε να επιβραβευτεί για την προσπάθεια του περασμένου επταμήνου –και ουχί για τα καταστροφικά αποτελέσματά της–, πρέπει να ρωτήσουμε: πάσχισε πολύ να κάνει αυτό το κυβερνητικό σχήμα; Δηλαδή εκβίασε δύο φορές εκλογές μέσα σε επτά μήνες για να κάνει τον κ. Δημήτρη Καμμένο (έναν άνθρωπο που διακρίθηκε για τον ρατσιστικό, ομοφοβικό και χυδαίο του λόγο) υφυπουργό; Χρειάστηκε πολλή δουλειά για να μεταθέσει τον κ. Αριστείδη Μπαλτά στο υπουργείο Πολιτισμού και να κρατήσει σχεδόν ανέπαφο το υπόλοιπο σχήμα; Είχαν απόλυτο δίκιο όσοι έλεγαν ότι οι εκλογές του Σεπτεμβρίου ήταν ο πιο ακριβός ανασχηματισμός στην ιστορία, αλλά υποψιαζόμαστε πως ούτε κι εκείνοι πίστευαν ότι θα ήταν τόσο κακός ανασχηματισμός.
Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων η νέα κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει τα δομικά προβλήματα της παλιάς. Αποτελείται από ανθρώπους που σκέφτονται προνεωτερικά, δεν κατανοούν το διεθνές περιβάλλον και τις σύγχρονες προκλήσεις. Δεν κατανοεί ο κ. Τσίπρας ότι μεταξύ όλων των άλλων θα έχει να αντιμετωπίσει και τις δικαιολογημένα σφοδρές αντιδράσεις κάθε δημοκράτη για την υπουργοποίηση ενός ανθρώπου που έγραψε: «9/11 Και μην ξεχνατε. Από τις 2.500 εβραιων που εργαζοταν στους Διδυμους Πυργους εκεινη την ημερα δεν πηγε κανενας να εργαστη» (11.9.2013) Κρατήσαμε την ορθογραφία του τιτιβίσματος ως νότα αισιοδοξίας. Στο πλαίσιο των κομματικών ισορροπιών που αμετροεπώς κράτησε ο πρωθυπουργός, θα μπορούσε ο κ. Καμμένος να είναι και υπουργός Παιδείας.
Αφού μετά από επτά μήνες αδράνειας, ανερμάτιστων επιλογών στα πρόσωπα, καταστροφικών για την οικονομία capital controls, ο λαός έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ νίκη με διαφορά επτά μονάδων, γιατί να μην κάνει υφυπουργό Παιδείας έναν πρώην πρύτανη που διέλυσε το ΑΕΙ που διοικούσε; Επιπλέον: μετά από τόσα αλυχτίσματα περί ακροδεξιάς στροφής της Νέας Δημοκρατίας πώς μπόρεσε να κάνει υπουργό έναν άνθρωπο που ελεεινολογούσε τη Χρυσή Αυγή, όχι γιατί τα μέλη της μαχαίρωναν ανθρώπους, αλλά γιατί δεν τραμπούκιζαν επαρκώς τους ομοφυλόφιλους: «Γιατί η Χρυσή Αυγή δεν έβγαλε ανακοίνωση ή δεν παρενέβη δυναμικά στα ξεφτιλισμένα γκέι παρέιντ μπροστά στην Βουλή; Άφαντοι…» (Δ. Καμμένος 17.6.2014). Ευτυχώς που ο ελληνικός λαός τιμώρησε το «παλιό» και έφερε στην εξουσία το «αύριο».
Δυστυχώς η διακυβέρνηση μιας χώρας δεν είναι συνταγή για γεμιστά, όπως την παρομοίασε η η αναπληρώτρια υπουργός για θέματα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου. Χρειάζεται σχέδιο, συνοχή, ικανά και μορφωμένα στελέχη, όλα όσα δεν έχει η κυβέρνηση της δεύτερης φοράς. Αυτά τα ελλείμματα θα συσσωρεύονται σιγά σιγά. Θα έχουν πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση και οικονομικό για όλους εμάς τους υπόλοιπους. Και μπορεί η πιστή εφαρμογή του Μνημονίου –που με χίλια ζόρια και ανυπολόγιστες καταστροφές για την οικονομία προσυπέγραψε και ο κ. Τσίπρας– να είναι αναγκαία συνθήκη για να ξεβαλτώσει η οικονομία, αλλά δεν είναι και ικανή.
Η χώρα χρειάζεται μια κυβέρνηση ικανών ή έστω εγγράμματων για να προχωρήσει. Η λογική των υπουργοποιήσεων για χάρη των ισορροπιών, χωρίς άλλα κριτήρια, δεν μπορεί να μας πάει μακριά. Τα αδιέξοδα θα γίνουν ορατά από την επόμενη μέρα. Και θα είναι πολύ πιο εφιαλτικά από την «πρώτη φορά»…