Εδώ και λίγες ημέρες το Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών «Σπύρος Λούης» έπαψε να υπάρχει. Με απόφαση της τέως υπουργού Πολιτισμού της υπηρεσιακής κυβέρνησης Μαρίνας Λαμπράκη – Πλάκα, το συγκρότημα των αθλητικών εγκαταστάσεων της πρωτεύουσας μετονομάζεται σε «Ολυμπιακό Πάρκο», ένας διεθνής όρος που διευκολύνει την επικοινωνία με το εξωτερικό και ταυτόχρονα είναι αποκαλυπτική της φιλοδοξίας που υπηρετεί.
Η πρωτοβουλία ανήκει στη διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης που κατά τη διάρκεια της σύντομης θητείας της στην οδό Μπουμπουλίνας έθεσε συγκεκριμένες, ρεαλιστικές προτεραιότητες και όσον αφορά το μαραζωμένο και αναξιοποίητο ολυμπιακό μας συγκρότημα φαίνεται ότι τις πέτυχε. Εκτός από το όνομα κατάφερε να προωθήσει προς ψήφιση στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων την κήρυξη του πάλαι ποτέ «ΟΑΚΑ» σε «ιστορικό τόπο». Η αρχική ιδέα ήταν να κηρυχθεί ο χώρος σε «μνημείο σύγχρονης αρχιτεκτονικής» αλλά επικράτησαν δεύτερες σκέψεις, καθώς ο «ιστορικός τόπος» συνεπάγεται λιγότερες δεσμεύσεις και πιθανότατα λιγότερη γραφειοκρατία. Σε κάθε περίπτωση, η κήρυξη από το υπουργείο Πολιτισμού μπορεί να απελευθερώσει πόρους για τη συντήρηση και να διευκολύνει την ένταξή του σε χρηματοδοτικά προγράμματα.
Είναι εντυπωσιακό ότι χρειαζόταν ένας άνθρωπος για να προχωρήσει δύο πολύ απλά πράγματα που με μηδενικό κόστος βάζουν το ακινητοποιημένο και μαραζωμένο «Ολυμπιακό Πάρκο» σε ράγες αναγέννησης και ανάπτυξης. Γιατί το μείζον είναι αυτή τη στιγμή να διατηρηθεί εν ζωή η ορμή και το momentum της πρωτοβουλίας της τέως υπουργού. Θεωρητικά, οι προϋποθέσεις υπάρχουν: κατά τη διάρκεια της τελετής παράδοσης – παραλαβής στο υπουργείο Πολιτισμού την περασμένη Τετάρτη τόσο ο νέος υπουργός, ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς όσο και ο υφυπουργός Αθλητισμού, Σταύρος Κοντονής εξήραν την πρωτοβουλία της κ. Μαρίνας Λαμπράκη – Πλάκα και δεσμεύτηκαν ότι θα συνεχίσουν στα βήματά της. Σήμερα το παλιό ΟΑΚΑ είναι ένας ταλαιπωρημένος δημόσιος χώρος, αφημένος στην τύχη του. Οι παρεμβάσεις Καλατράβα που τοποθετούν τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις σε ένα άλλο, ανώτερο επίπεδο είναι επί της ουσίας εγκαταλελειμμένες: η «Αγορά», η θολωτή περιοχή περιπάτου «βλέπει» στα στάσιμα νερά της δεξαμενής νερού, το Τείχος των Εθνών, η μεγαλύτερη κινητική γλυπτική εγκατάσταση στον κόσμο έχει να λειτουργήσει χρόνια, καθώς έχουν σκουριάσει τα μοτέρ, οι πίδακες νερού παραμένουν κλειστοί, ενώ τα αγριόχορτα κάνουν συντροφιά σε πολλούς Αθηναίους που φτάνουν στο Ολυμπιακό Στάδιο για βόλτα, ποδήλατο ή γυμναστική.
«Οι δυνατότητες είναι τεράστιες» μας λέει η κ. Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα κι επιμένει ότι δεν χρειάζονται να γίνουν πολλά για να καταστεί το νέο Ολυμπιακό Πάρκο της Αθήνας σε προορισμό διεθνούς βεληνεκούς. Μιλάει για τη συντήρηση, υπογραμμίζοντας ότι οι περισσότερες εγκαταστάσεις χρειάζονται ένα απλό βάψιμο. «Αν λειτουργήσουν τα στοιχεία του νερού και λειτουργήσει ξανά το Τείχος των Εθνών αμέσως θα αλλάξει όλη η ατμόσφαιρα». Οσο για τα δέντρα, σημειώνει ότι τα περισσότερα επέζησαν. «Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι ένα επιχειρηματικό σχέδιο έτσι ώστε από τις ήπιες εμπορικές εκμεταλλεύσεις που μπορεί να υποδεχθεί ο χώρος να είναι δυνατή η αυτοχρηματοδότηση και η συντήρησή του».