Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ σχεδιάζει να επισκεφθεί την Ελλάδα μέσα στον Οκτώβριο και συγκεκριμένα στις 22 του μηνός. Πληροφορίες της «Κ» αναφέρουν ότι το Παρίσι έχει αποφασίσει να παράσχει –όσο μπορεί– στήριξη στη νέα κυβέρνηση, υπό δύο όρους:
1. Να δώσει θετικά δείγματα γραφής ως προς την υλοποίηση του τρίτου προγράμματος, που τελικώς εξελίσσεται στο μεγάλο στοίχημα για τη νέα κυβέρνηση Τσίπρα.
2. Να περιορίσει τον βαθμό επιρροής που θεωρεί ότι ασκούν στην Αθήνα κυρίως το Βερολίνο, αλλά και η Ουάσιγκτον. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ένας άτυπος αγώνας επιρροής έχει ξεκινήσει.
Ωστόσο, τον χαρακτήρα του απαράβατου έχει και ο πρώτος όρος, καθώς σ’ αυτόν έχουν επενδύσει πολύ οι Γάλλοι, στηρίζοντας την Αθήνα σε όλη τη διάρκεια των πολύ δύσκολων διαπραγματεύσεων του περασμένου καλοκαιριού. Το συγκεκριμένο συμπέρασμα αποκόμισε από τις επαφές, σε πολύ υψηλό επίπεδο, που είχε την εβδομάδα που πέρασε στη γαλλική πρωτεύουσα ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, ενώ, συμπτωματικά, τις ίδιες μέρες στο Παρίσι ήταν και το προεδρείο του ΣΕΒ. Είδε κυβερνητικά στελέχη (Μακρόν, Σαπέν), συνομίλησε με το προεδρείο των Γάλλων βιομηχάνων και επιστρέφοντας, ο πρόεδρός του Θεόδωρος Φέσσας επιβεβαίωσε στην «Κ»: «Αυτήν την απαράβατη προϋπόθεση μας έθεσαν όλοι».
Το γενικό συμπέρασμα; Στην Ευρώπη προσπαθούν, αλλά πρέπει και η Αθήνα να βοηθήσει. Πώς; Δείχνοντας εμπράκτως ότι δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει από τα συμπεφωνημένα. Αν το πράξει, τότε πολλά μπορεί να αλλάξουν. Ακόμα και οι ξένοι θεσμικοί επενδυτές (μεταξύ των οποίων και ορισμένες από τις μεγαλύτερες τράπεζες, αλλά και διεθνή επενδυτικά funds), που σήμερα κυκλοφορούν πέριξ της πλατείας Συντάγματος και επισκέπτονται διοικήσεις ελληνικών τραπεζών, κυβερνητικούς και θεσμικούς παράγοντες και τους εκφράζουν την ανησυχία τους, αφήνουν να εννοηθεί ότι «μπορούν να δώσουν μία ακόμα ευκαιρία, αρκεί να πειστούν ότι υπάρχει διάθεση για μεταρρυθμίσεις στην κυβέρνηση».
Οι Γάλλοι, πάντως, θα έρθουν με συγκεκριμένες προτάσεις στις βαλίτσες τους. Το γεγονός ότι οι Γερμανοί έχουν προλάβει κι έχουν εξασφαλίσει κάποια από τα «φιλέτα», όπως για παράδειγμα αυτό των περιφερειακών αεροδρομίων, τους ανησυχεί. Οπως και το γεγονός ότι ο παρεμβατικός ρόλος των ΗΠΑ μεγαλώνει. Και γι’ αυτό θέλουν να περάσουν στην αντεπίθεση. Ενδεχομένως αυτό τον ρόλο εξυπηρετεί η παρουσία στην Αθήνα, τα τελευταία 24ωρα, του Ζαν Λουί Μπορλό, πρώην υπουργού Μεταφορών του Νικολά Σαρκοζί. Γιατί το ενδιαφέρον τους παραδοσιακά εστιάζεται στις υποδομές.
Στην ατζέντα τους βρίσκονται, μεταξύ άλλων, οι εταιρείες διαχείρισης νερού, η ενέργεια (ρεύμα, αέριο, αλλά και το κομμάτι των υδρογονανθράκων), τα logistics, τα λιμάνια, οι δρόμοι, τα τρένα, το Κτηματολόγιο και γενικότερα το project της χαρτογράφησης της χώρας, αλλά και ένα κομμάτι του ελληνικού τουριστικού πακέτου. Και ήδη, μερικά από τα μεγαλύτερα γαλλικά εταιρικά ονόματα έχουν δείξει ενδιαφέρον για όλα τα παραπάνω (μεταξύ άλλων, η Alsthom, η EDF, η Suez, η Vinci και η Thales, η Sncf κ.ά.)
Ολα δείχνουν, λοιπόν, ότι η υπόθεση «Ελλάδα» θα απασχολήσει το Παρίσι πολύ τους επόμενους μήνες. Για τον κ. Ολάντ, κατά πάσα πιθανότητα, θα αποτελέσει και «χαρτί» στην προεκλογική περίοδο που ουσιαστικά ξεκινάει από το νέο έτος, ενόψει των προεδρικών εκλογών. Γι’ αυτό και δεν θα ήθελε με τίποτα να διακινδυνεύσει μεγαλύτερη έκθεση στο ελληνικό πρόβλημα, αν δεν διασφαλισθεί ένα αίσιο τέλος του. Και γι’ αυτό θα επιδιώξει να διασφαλίσει την πιστή εφαρμογή των συμφωνηθέντων από ελληνικής πλευράς. Αν το πετύχει, θα έχει να λέει ότι πέτυχε εκεί όπου απέτυχε ο κ. Σαρκοζί. Αν όχι…
Και ο Μοσκοβισί
Γεγονός αποτελεί ότι το επόμενο διάστημα η γαλλική παρουσία στην Αθήνα θα πυκνώσει. Γιατί, εκτός όλων των παραπάνω, πληροφορίες από τις Βρυξέλλες αναφέρουν ότι και ο Γάλλος επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Πιερ Μοσκοβισί ετοιμάζεται να έρθει μέχρι το τέλος του χρόνου στη χώρα μας.
Μέχρι τότε, όμως, η κυβέρνηση, θα πρέπει να έχει κλείσει την αξιολόγηση, να έχει καταρτίσει το προσχέδιο του (δύσκολου) προϋπολογισμού, να έχει αρχίσει να ψηφίζει στη Βουλή τους εφαρμοστικούς νόμους και πάνω απ’ όλα να έχει ολοκληρώσει πριν από τα μέσα Δεκεμβρίου τη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης των τεσσάρων συστημικών τραπεζών της χώρας.
Προς το παρόν, αυτό το οποίο ανησυχεί τους πάντες εκτός συνόρων είναι η χρήση του όρου «ισοδύναμα» από όλα ανεξαιρέτως τα κυβερνητικά στελέχη που εμπλέκονται στην υλοποίηση του μνημονίου. Δεν είναι καλό σημάδι, όπως λένε. Αυτό που εντυπωσίασε, μάλιστα, ήταν πως ακόμα και ο πρωθυπουργός, στη σχεδόν μισάωρη ομιλία του στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της νέας κυβέρνησης, χρησιμοποίησε τον όρο δύο φορές.