Ενα πολύ δύσκολο στοίχημα φαίνεται να βάζει πλέον για το Ποτάμι ο κ. Στ. Θεοδωράκης, καθώς σπανίως στη μεταπολίτευση ένα μικρό κόμμα που σημείωσε κάμψη σε μια εκλογική διαδικασία δεν κατόρθωσε να κάνει στην επόμενη την έκπληξη. Παραταύτα, το ενδεχόμενο μιας δικής του οικειοθελούς παραίτησης φαίνεται να απομακρύνεται οριστικά, ενώ καμία περίπτωση δεν υπάρχει να συμπράξει με το ΠΑΣΟΚ, όπως θα ήθελαν –και δεν το κρύβουν– στελέχη της Χαρ. Τρικούπη.
Οι λόγοι που ο κ. Θεοδωράκης επέλεξε να δώσει άλλη μια πολιτική ευκαιρία στον εαυτό του και να μην εγκαταλείψει το εγχείρημα που αποτόλμησε πριν από ενάμιση χρόνο δεν στερούνται επιχειρημάτων. Στη Σεβαστουπόλεως εκτιμούν ότι η ήττα του Ποταμιού ήταν συγκυριακή, όχι μόνον γιατί οι δημοσκοπήσεις εμφάνιζαν τη σύγκρουση του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. ως ντέρμπι.
Κόστισε το πολιτικό φλερτ
Αλλά κυρίως γιατί ο κ. Θεοδωράκης φέρεται πλέον να έχει πεισθεί ότι αν κάτι ξεφούσκωσε τον αρχικό ενθουσιασμό γύρω από το Ποτάμι και θόλωσε τη μεταρρυθμιστική εικόνα του κόμματός του ήταν το διαρκές πολιτικό φλερτ με τον κ. Αλ. Τσίπρα, τον οποίο απέφευγε να αμφισβητήσει, φοβούμενος την υψηλή δημοφιλία του. Ο επικεφαλής του Ποταμιού πιστεύει με απλά λόγια ότι πλήρωσε ακριβά την ανοχή που επεδείκνυε έναντι του κ. Τσίπρα, καθώς μετέδωσε τελικά στην κοινή γνώμη την εικόνα ενός παράκλητου κόμματος να συγκυβερνήσει.
Αυτός είναι ο λόγος που τις τελευταίες ημέρες ο επικεφαλής του Ποταμιού έχει επιλέξει πια ως νέα στρατηγική του την ολομέτωπη σύγκρουση με τον κ. Τσίπρα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι την Πέμπτη αποκάλεσε την κυβερνητική αποστολή στην Αμερική ως «μια παρέα του Μαξίμου που πήγε σχολική εκδρομή στις ΗΠΑ», ενώ με απαξιωτικό τρόπο επέκρινε και τις υπουργικές επιλογές του πρωθυπουργού, καταλογίζοντάς του ότι ακόμη και στα κρισιμότερα υπουργεία «έβαλε Πασόκους που ξέρουν καλά τη δουλειά και έναν γραφικό ακροαριστερό», φωτογραφίζοντας τους κ. Κουρουμπλή, Σπίρτζη και Σκουρλέτη.
Υπάρχει ωστόσο και ένας ακόμη λόγος που στο Ποτάμι αντιμετωπίζουν με αισιοδοξία τούς επόμενους μήνες, και αυτός σχετίζεται με τις ενδοκομματικές εξελίξεις στη Ν.Δ. Στη Σεβαστουπόλεως εκτιμούν ότι όποιος και αν εκλεγεί αρχηγός της Ν.Δ. –από τους κ. Μεϊμαράκη, Μητσοτάκη, Τζιτζικώστα και τελικώς και Γεωργιάδη– δεν θα τύχει της πολιτικής αποδοχής όλων των ηττημένων αντιπάλων του και, επομένως, δεν θα κατορθώσει να ανασυγκροτήσει την κεντροδεξιά παράταξη. Και τούτο διότι πιστεύουν ότι το βαθύτερο πρόβλημα της Ν.Δ. δεν είναι ο επικεφαλής της, όσο οι σοβαρές εσωτερικές της αντιφάσεις και η ατολμία της –στα χρόνια των μνημονίων– να εκπέμψει μια ιδεολογική καθαρότητα έναντι των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η χώρα.
Ενόψει του τρίτου μνημονίου
Με άλλα λόγια, στο Ποτάμι εκτιμούν ότι τους επόμενους μήνες θα υπάρξουν σοβαρά ενδοκομματικά προβλήματα τόσο στη Ν.Δ. όσο, βέβαια, και στον ΣΥΡΙΖΑ, λόγω της διαβλεπόμενης αδυναμίας του να εφαρμόσει χωρίς απώλειες το τρίτο μνημόνιο. Επιπλέον, ο κ. Θεοδωράκης προεξοφλεί ότι, αργά ή γρήγορα, οι πολίτες θα συνειδητοποιήσουν πόσο κωμικοτραγικό είναι και το ΠΑΣΟΚ να ισχυρίζεται ότι ξαναεκφράζει την ελπίδα της χώρας, όταν η κ. Φώφη Γεννηματά έχει ως κεντρικούς της συμβούλους τους κ. Κ. Λαλιώτη, Κ. Γείτονα και Μ. Παπαϊωάννου.
Ετσι εξηγείται το γεγονός ότι ο επικεφαλής του Ποταμιού προανήγγειλε ήδη ότι δεν προτίθεται να συμπράξει με κανέναν από τους αντιπάλους του αν χρειαστεί να προκύψει νέα κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή. Οσο και να φαίνεται οξύμωρο, επιδιώκει να εμφανίσει ένα κόμμα του 4% ως τη μόνη πραγματικά νέα και ισχυρή πολιτική δύναμη που μπορεί να κάνει τις αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, χωρίς να έχει στις τάξεις του τα βαρίδια των αντιπάλων του και κυρίως χωρίς να συνυπολογίζει το πολιτικό κόστος.
Με λίγα λόγια, ο κ. Θεοδωράκης μοιάζει να ποντάρει στη φθορά που εκτιμά ότι πολύ σύντομα θα έχουν όλοι οι αντίπαλοί του «τώρα που», όπως λέει χαρακτηριστικά, «εξέλιπε ο διαχωρισμός μνημονιακών και αντιμνημονιακών κομμάτων, και το ερώτημα που εκ των πραγμάτων θα τεθεί είναι ποια ομάδα ανθρώπων είναι η ικανότερη και κυρίως η πιο αποφασισμένη να ανατρέψει μια νοσηρή νοοτροπία δεκαετιών». Πιστεύει, δε, ότι το στοίχημα που έχει βάλει για το κόμμα του και τον εαυτό του θα «κληρώσει» πιο γρήγορα απ’ ό,τι φαντάζονται οι περισσότεροι.