Διαμορφώνεται με ταχύ ρυθμό ένας πίνακας, μεγάλης σημασίας για την κυβέρνηση. Πρόκειται για καταγραφή αποφάσεων που δεν πρέπει να λάβει. Δυστυχώς, ο κατάλογος των πραγμάτων που δεν πρέπει να κάνει διαμορφώνεται από αυτά που σκέπτονται ή και αποφάσισαν να κάνουν, και το πρόβλημα δεν είναι ότι κάνουν λάθη αλλά ότι αυτά πολλαπλασιάζονται με γρήγορο ρυθμό…
Εγινε μεγάλο θέμα ο ΦΠΑ στην εκπαίδευση, χωρίς πραγματικό λόγο. Επρεπε να δεχθούν την αρχική ιδέα, αύξηση του ΦΠΑ και στο μοσχαρίσιο κρέας.
Η επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού θα ήταν μικρότερη από το βάρος της αύξησης κατά 23% των διδάκτρων σε παιδικούς σταθμούς, φροντιστήρια ή ιδιωτικά σχολεία.
Αλλωστε το μοσχαρίσιο κρέας είναι κυρίως εισαγόμενο και η αύξηση της τιμής του θα έπληττε μάλλον ξένες επιχειρήσεις περισσότερο από τις ελληνικές. Εκτός αυτού, φαίνεται ότι δεν είναι υγιεινή συνήθεια η κατανάλωση μοσχαρίσιου κρέατος καθημερινά.
Παρόμοιο λάθος αλλά μεγαλύτερου… διαμετρήματος σχεδιάζεται με αφορμή την κρίση του ασφαλιστικού συστήματος. Επειδή, για τους γνωστούς λόγους, το σύστημα δεν μπορεί να σταθεί και αφού μείωσαν τις περισσότερες συντάξεις, έχει διατυπωθεί αρμοδίως η ιδέα να αυξηθούν «οι εισροές του συστήματος», σε απλά ελληνικά να αυξηθούν οι εργοδοτικές εισφορές.
Ολέθριο σφάλμα για την ελληνική οικονομία στην οποία οι επιχειρήσεις πληρώνουν υψηλότερο φόρο από πολλές ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ των οποίων και γειτονικές. Το κόστος των ελληνικών προϊόντων θα επιβαρυνθεί επιπλέον από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και θα ευνοηθούν μόνον όσοι προσφέρουν ανασφάλιστη εργασία! Οι επιχειρήσεις που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να απασχολούν ανασφάλιστους θα είναι λιγότερο ανταγωνιστικές.
Να θυμίσουμε ένα από τα «έξυπνα» μέτρα της γερμανικής κυβέρνησης την προηγούμενη δεκαετία, το οποίο είχε συμβάλει στο οικονομικό θαύμα της χώρας. Μείωσαν τις εργοδοτικές εισφορές αυξάνοντας ταυτόχρονα τον ΦΠΑ. Το μέτρο αυτό δεν μείωσε τα έσοδα του Δημοσίου καθώς οι μειωμένες εισπράξεις των ασφαλιστικών ταμείων αντισταθμίστηκαν από τα αυξημένα έσοδα ΦΠΑ. Η αύξηση του ΦΠΑ έπληξε τα εισαγόμενα προϊόντα ενώ τα γερμανικά είχαν χαμηλότερο κόστος εξαιτίας των μείωσης των εργοδοτικών εισφορών. Τα γερμανικά προϊόντα ενίσχυσαν την ανταγωνιστικότητά τους τόσο στην εγχώρια αγορά όσο και στη διεθνή. Τα αστέρια τα δικά μας πάνε να κάνουν το αντίστροφο. Πλήττουν τα εγχώρια προϊόντα προς όφελος των εισαγόμενων!
Ταυτόχρονα σπαταλούν ένα σημαντικό άυλο αγαθό που είναι ήδη σπάνιο στο ελληνικό κράτος: την εμπιστοσύνη.
Είναι μακρά η παράδοση του ελληνικού κράτους να αθετεί όχι μόνον τις υποσχέσεις αλλά και τις υποχρεώσεις του προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Δεν πληρώνει τις οφειλές του, αλλάζει τους κανόνες και πληρώνει, για παράδειγμα, χαμηλότερο τίμημα από ό,τι είχε συμφωνήσει για το ρεύμα που αγοράζει από ιδιώτες κ.ά.
Σε όλα αυτά, θα προστεθεί και ακόμα ένα. Οι πολίτες που αγόρασαν υβριδικά ή κάποια πετρελαιοκίνητα οχήματα απαλλάσσονταν από τέλη κυκλοφορίας ως κίνητρο για να κυκλοφορούν οχήματα που δεν ρυπαίνουν. Τώρα θα πληρώσουν. Και επειδή τα τέλη θα είναι ανάλογα με την αξία του αυτοκινήτου, ενδεχομένως θα κληθούν να πληρώσουν περισσότερα. Η έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος αποδεικνύεται ο ισχυρότερος παράγοντας που εμποδίζει την ανάπτυξη.