Οτιδήποτε γίνεται εμμονικά φέρνει κατάντια και παρακμή. Νόμος. Δεν έχω συναντήσει έναν άνθρωπο σ’ αυτή τη ζωή που να έχει εμμονή με κάτι και να μην έχει φλερτάρει έστω και λίγο με τον εξευτελισμό.
Πόσω μάλλον, όταν η εμμονή του είναι λίγο μπλεγμένη με τη μόδα, πολύ ανακατεμένη με την ομορφιά. Βέβαια, το wanna be beautiful είναι και λίγο ασθένεια της εποχής. Ενώ ο κόσμος καίγεται κυριολεκτικά, μαθαίνεις για παρουσιάστριες που οι γονείς τους επί χρόνια στα γενέθλια τους, τους έκαναν δώρο πλαστικές, για castings που απέτυχαν, επειδή η παρουσιάστρια είχε στραβό διάφραγμα ή μεγάλη περιφέρεια. Και αρρωσταίνεις.
Και μετά έχεις κι όλη αυτή την glamorous πίκρα να ξεχειλίζει από υποτιθέμενα blogs εστιασμένα στη μόδα. Μόδα για λίγες. Και την ομορφιά. Για ακόμη λιγότερες. Αλλά ευτυχώς η ζωή είναι για όλες. Και έχει έναν μαγικό τρόπο να τιμωρεί λογικές που τεμαχίζουν το σώμα, σχόλια που δηλητηριάζουν την ψυχή, ανθρώπους χωρίς καμία συναισθηματική θερμοκρασία, χωρίς κανένα βάθος.
Αν το δεις στην πλάκα, η καταντημένη που σε κρίνει για τα κιλά σου, είναι η συμμαθήτρια που δεν ήθελες πολλά πολλά μαζί της στο Λύκειο. Όχι, επειδή ήταν η πιο όμορφη, αλλά επειδή γύρω της ανακάλυπτε μόνο ασκήμια. Αυτό που είχε μέσα της, το έκανε «σημαία» στη ζωή της και ταλαιπωρούσε και τη δική σου.
Διαβάστε περισσότερα εδώ