Θέατρο με… ούζο και μεζέ

2' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εχετε πάει ποτέ σε καφενείο και να αισθάνεστε ότι πηγαίνετε στο θέατρο; Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 2 το μεσημέρι μπορείτε να δοκιμάσετε αυτήν τη μορφή θεάτρου στο ικαριώτικο καφενείο «Χαλαρά» στην οδό Εμμ. Μπενάκη 24, μέσα στη στοά. Εκεί, μας περιμένει ο ηθοποιός Χρήστος Σαπουντζής, ο οποίος δέχεται παραγγελίες, σερβίρει τους θαμώνες, γιατί στο εισιτήριο αυτής της ξεχωριστής παράστασης περιλαμβάνεται ούζο, μπίρα ή κρασί και μεζές. Τι καφενείο θα ήταν άλλωστε αν δεν υπήρχαν όλα αυτά; Και κάποια στιγμή, όρθιος στον χώρο λέει: «Θέλει κανείς άλλος τίποτα, γιατί θ’ αρχίσει η παράσταση;».

Η παράσταση είναι η αφήγηση –συγκλονιστική αφήγηση– δύο ιστοριών του Χρήστου Οικονόμου από το βραβευμένο βιβλίο του (Κρατικό Βραβείο Διηγήματος 2011) «Κάτι θα γίνει, θα δεις» (εκδ. Πόλις). Κι εκείνες εκτυλίσσονται σ’ ένα καφενείο. Ο ηθοποιός Χρήστος Σαπουντζής και η σκηνοθέτις Ειρήνη Μαργαρίτη (που τιμήθηκε φέτος με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή «Γιάννης Βαρβέρης») διάλεξαν αυτόν τον χώρο διαρκούς συνάθροισης των ανθρώπων, έναν χώρο που οι άνθρωποι χαλαρώνουν εδώ και πολλά χρόνια, αιώνες ίσως, εκμυστηρεύονται σκέψεις, μοιράζονται συναισθήματα και μνήμες, ακούνε ιστορίες, μαθαίνουν τα νέα και τα σχολιάζουν, και έστησαν μια διαφορετική παράσταση. Τίτλος της, «Black out (μια μικρή διαμαρτυρία»).

Στις ιστορίες του Χρήστου Οικονόμου οι άνθρωποι μιλάνε χαμηλόφωνα. Στηρίζονται στο ποτήρι με το κρασί ή το ούζο, ακουμπάνε στο φλιτζάνι του καφέ, και μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο άμεσης κοινωνικότητας μοιράζονται όσα φοβούνται κι όσα ελπίζουν.

Ο μόνος φωτισμός στο καφενείο της Εμμ. Μπενάκη, την ώρα της παράστασης είναι κάτι μικρές λάμπες πάνω στα τραπέζια, που θυμίζουν τις παλιές λουξ. Και οι θεατές, επί μία ώρα, δεν μιλούν καθόλου σ’ αυτό το καφενείο. Μόνο ακούνε. Τον Τάκη της ιστορίας· τον Χρήστο Σαπουντζή να τον υποδύεται μοναδικά: «Με πιάνει φόβος που βλέπω έτσι σκοτεινό τον κόσμο, σα να ’ναι πόλεμος ή κατοχή σα να ’χει γίνει κάποιο κακό μεγάλο. Κι ύστερα, για λίγο, για μια στιγμή ο φόβος γίνεται γαλήνη όταν σκέφτομαι πως έξω είναι σκοτάδι και παγωνιά, αλλά εγώ είμαι μέσα στα ζεστά, φυλαγμένος, με φως, φαΐ και τσίπουρο, με τον Τάκη να μιλάει, να μιλάει…». Ο Τάκης της ιστορίας μιλάει για απώλειες, για φοβίες, για αδιέξοδα, χθεσινά, σημερινά, αυριανά.

Ηταν από τις πιο ευτυχείς συνυπάρξεις λογοτεχνίας και θεάτρου, και για μία ώρα όσοι βρεθήκαμε σ’ αυτό το καφενείο μεταφερθήκαμε για λίγο κάπου αλλού. Ετσι, απλά, χωρίς τη βοήθεια σκηνικών ή εντυπωσιακών φωτισμών, μόνο χάρη στην αμεσότητα της ερμηνείας του Χρήστου Σαπουντζή.

Αυτή η παράσταση είναι μια διαφορετική εμπειρία θεατρικής πράξης και συμμετοχής σ’ αυτήν. Τα δάκρυα του Γιάννου Περλέγκα που σηκώθηκε και αγκάλιασε τον Χρήστο Σαπουντζή στο τέλος, το επιβεβαιώνουν.

​​Τηλέφωνο για κρατήσεις 6972-310.415.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή