Ακατανόητη η ευρωπαϊκή πολιτική ως προς το θέμα των προσφύγων από τις εμπόλεμες χώρες της Μέσης Ανατολής και των οικονομικών μεταναστών εν γένει. Η νευρικότητα της Γερμανίας ωθεί την κυβέρνηση αυτής της χώρας στην υιοθέτηση μονομερών πρωτοβουλιών – ενίοτε ατυχών ή ασυμβάτων με την πολιτική άλλων συλλογικών οργάνων και τα συμφέροντα κάποιων κρατών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Εξήγγειλε μονομερώς προ ολίγων μηνών η κ. Μέρκελ την άρση της ισχύος της συμφωνίας του Δουβλίνου, περί επαναπροωθήσεως προσφύγων στη χώρα εισόδου. Η δημοτικότητά της όμως άρχισε να κρημνίζεται, οι Συντηρητικοί εταίροι της δυσανασχέτησαν και επανέφερε σε ισχύ τη συμφωνία του Δουβλίνου, μονομερώς επίσης. Λέγεται ότι η τελευταία απόφαση ελήφθη εν αγνοία της. Τόσο το χειρότερο για την κ. Μέρκελ.
Η επίμαχη πρόταση εξαιρεί την Ελλάδα, αλλά όχι την Ιταλία ή την Ουγγαρία. Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι δι’ αυτού του τρόπου εξασφαλίζεται η προώθηση προσφύγων προς την Ευρώπη – κατά τις «ποσοστώσεις», που ουδείς, ωστόσο, είναι διατεθειμένος να αποδεχθεί ασμένως.
Αλλά ο ρυθμός «απορροφητικότητος» προσφύγων από τις χώρες της Ενώσεως είναι κωμικός, ούτε διευκρινίζεται με ποιον τρόπο θα παρακαμφθεί ο «βαλκανικός διάδρομος» – δεν φανταζόμεθα διά αερομεταφοράς, όπως την εποχή του αποκλεισμού του Βερολίνου από τη Σοβιετική Ενωση. Το αποτέλεσμα θα είναι πιθανόν να καταστεί η Ελλάς «χωματερή» της δυστυχίας των πάσης φύσεως προσφύγων και μεταναστών.
Προφανώς, η κ. Μέρκελ φέρεται να εξαίρεσε τη χώρα μας διότι η κυβέρνηση θα αναγκαζόταν να κλείσει τα σύνορα με την Τουρκία, αναπτύσσοντας ναυτικές δυνάμεις, με άμεση συνέπεια την ένταση στις σχέσεις Αθηνών – Αγκύρας. Αλλά επί του θέματος αυτού είχε μια φαεινή ιδέα ο πρόεδρος της Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, όταν προσφάτως πρότεινε κοινές περιπολίες Ελλάδος και Τουρκίας στο Αιγαίο.
Καλό θα ήταν να μη σπεύδει ο κ. Γιούνκερ να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες γεωστρατηγικής διαστάσεως. Οταν προ είκοσι και πλέον ετών εξέσπασε η κρίση των Ιμίων, η Ευρωπαϊκή Ενωση ευρίσκετο σε χειμερία νάρκη και χάρη στην παρέμβαση των ΗΠΑ είχε αποτραπεί η σύρραξη με την Τουρκία.
Ασφαλώς και είναι απαραίτητη η καλυτέρα φύλαξη των θαλασσίων συνόρων και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με ένταξη της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή δύναμη της Frontex. Εάν έχει επιφυλάξεις ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, θα ήταν σκόπιμο να τις άρει, αλλά το θέμα των προσφύγων είναι ευρωπαϊκό και πρέπει αναλόγως να αντιμετωπισθεί.
Τέλος, η κ. Μέρκελ –πάλι μονομερώς– όταν προσφάτως επισκέφθηκε την Αγκυρα πρόσφερε υποσχέσεις στον κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η έκθεση της Επιτροπής για την Τουρκία, όμως, επαναλαμβάνει τις ίδιες επικρίσεις περί δημοκρατικού ελλείμματος σε αυτή τη χώρα και άλλα συναφή. Η Ε.Ε. παραπαίει, δυστυχώς. Καλό θα είναι η Ελλάς να προετοιμασθεί για έναν ουσιαστικό διάλογο με την Τουρκία.