Εκεί όπου χαίρεσαι να περιμένεις το μετρό

Εκεί όπου χαίρεσαι να περιμένεις το μετρό

5' 32" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ανάμεσα σε δεκάδες λίστες και χιλιάδες λέξεις για τους πιο ιδιαίτερους σταθμούς μετρό της Ευρώπης και του κόσμου, επιλέγουμε αυτούς που μας εντυπωσίασαν περισσότερο στη Γηραιά Ηπειρο και κάνουμε ένα μίνι ταξίδι από πόλη σε πόλη και από στάση σε στάση!

Komsomolskaya / ΜΟΣΧΑ

Η πρωτεύουσα της Ρωσίας έχει ένα από τα πιο όμορφα, μεγάλα και περίπλοκα, αλλά και ακατανόητα για όσους δεν μιλούν τη γλώσσα (οι σταθμοί αναγράφονται μόνο στα Κυριλλικά) μετρό του κόσμου. Οι περισσότεροι σταθμοί -ειδικά αυτοί που δημιουργήθηκαν τα πρώτα χρόνια- είναι αληθινά έργα τέχνης, ενώ αξίζει να αναφέρουμε για την ιστορία ότι χτίστηκε στα χρόνια της ΕΣΣΔ με τη συμμετοχή του περισσότερου κόσμου, που δούλευε εθελοντικά για την ολοκλήρωση αυτού του τόσο μεγάλου και σημαντικού έργου για την πόλη. Πλέον, βέβαια, όλο και λιγότεροι είναι αυτοί που το χρησιμοποιούν. Κάτι η βομβιστική ενέργεια του Μαρτίου του 2009, κάτι η πολύ χαμηλή ακόμα τιμή της βενζίνης, και οι περισσότεροι Μοσχοβίτες προτιμούν να περνούν αρκετές ώρες στα αυτοκίνητά τους, κολλημένοι στην κίνηση. Για τους επισκέπτες της πόλης, πάλι, σταθμοί όπως η Komsomolskaya ή η Kievskaya ανήκουν στα αξιοθέατα της Μόσχας και αξίζει οπωσδήποτε να τους επισκεφθείτε. Προσοχή, όμως, μη χαθείτε. Το δίκτυο είναι τεράστιο!

Drassanes / ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ

Ο εντυπωσιακός σταθμός λειτουργεί από τις 14 Δεκεμβρίου 1968 στην πρωτεύουσα της Καταλωνίας, ακριβώς κάτω από την Πύλη της Santa Madrona και μια ανάσα από τη διάσημη La Rambla. Οφείλει το σημερινό όνομά του στα παλιά ναυπηγεία που υπήρχαν στην περιοχή (Drassanes Reials de Barcelona), στις εγκαταστάσεις των οποίων στεγάζεται σήμερα το Ναυτικό Μουσείο της πόλης (Museu Marίtim). Πρόκειται για τον κοντινότερο σταθμό μετρό στο λιμάνι της Βαρκελώνης και από τους πιο κοντινούς του δικτύου στη θάλασσα – εξυπηρετείται από τη γραμμή L3. Οταν πρωτοάνοιξε, είχε το όνομα Atarazanas, ενώ μετονομάστηκε σε Drassanes το 1982. Εξαιτίας της εγγύτητάς του με τη θάλασσα, έχει πλημμυρίσει πολλές φορές στο παρελθόν. Ο λόγος που τοποθετείται σε αυτήν τη λίστα είναι η ολική ανακατασκευή του το 2007, μετά το πέρας της οποίας κάτοικοι και επισκέπτες ανεβοκατεβαίνουν σε δύο πολύ εντυπωσιακές, μοντέρνες, μίνιμαλ στο σχεδιασμό τους, πλατφόρμες όπου κυριαρχούν το λευκό και το μαύρο.

Arts et Métiers / ΠΑΡΙΣΙ

Το όνομά του παραπέμπει στο παρακείμενο μουσείο (Musée des Arts et Métiers), το οποίο και εξυπηρετείται από αυτόν το σταθμό – γραμμές 3 και 11. Ανοιξε στις 19 Οκτωβρίου 1904 ως μέρος του πρώτου τμήματος της γραμμής 3 μεταξύ Père Lachaise και Villiers, ενώ οι πλατφόρμες της γραμμής 11 (από το Châtelet στο Porte des Lilas) υποδέχτηκαν τους πρώτους επιβάτες στις 28 Απριλίου 1935. Το 1994, στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 χρόνων της συλλογής επιστημονικών οργάνων και εφευρέσεων της Εθνικής Σχολής Τεχνολογίας και Επιστημών (Conservatoire National des Arts et Métiers) που στεγάζει το μουσείο από το 1794, ο σταθμός ξανασχεδιάστηκε ολόκληρος από τον Βέλγο κομίστα François Schuiten. Πηγή έμπνευσης του τελευταίου υπήρξαν τα έργα επιστημονικής φαντασίας του Ιουλίου Βερν, όπου και θα… ταξιδέψετε νοερά περιμένοντας το μετρό.

Toledo / ΝΑΠΟΛΗ

Κάτι που κανείς επισκέπτης δεν περιμένει από αυτήν τη θορυβώδη πόλη του ιταλικού Νότου είναι οπωσδήποτε ο παραμυθένιος σταθμός μετρό Toledo. Είναι από τους νεότερους της Ευρώπης, καθώς άνοιξε τον Σεπτέμβριο του 2012, και αποτελεί τη 16η στάση της γραμμής 1. Βρίσκεται σε έναν από τους εμπορικότερους δρόμους της πόλης, τη Via Toledo, και σχεδιάστηκε από την ισπανική εταιρεία Oscar Tusquets Blanca με θέμα το νερό και το φως! Υπό την καθοδήγηση του Achille Bonito Oliva, Ναπολιτάνοι χειροτέχνες συνεργάστηκαν με Νοτιοαφρικανούς και άλλους εικαστικούς και παρέδωσαν στο κοινό από ιδιαίτερα μωσαϊκά μέχρι λαμπερά επιτοίχια πάνελ, δημιουργώντας ένα μοναδικό αισθητικό αποτέλεσμα. Αυτά και άλλα πολλά θα θαυμάσετε στην υπόγεια Νάπολη, ειδικά αν ακολουθήσετε κάποιο «Metro Art Tour».

St. Quirin-Platz / ΜΟΝΑΧΟ

Η πρωτεύουσα της Βαυαρίας στη νότια Γερμανία έχει τη φήμη μιας μάλλον συντηρητικής πόλης, γεγονός που δεν ανταποκρίνεται ακριβώς στην αλήθεια. Από αρχιτεκτονικής άποψης τουλάχιστον, καθώς πλάι στο πολύ ωραίο ιστορικό κέντρο υπάρχουν και ένα σωρό άλλα νεότερα, μοντέρνα κτίρια, ακόμη και εκκλησίες, που ενθουσιάζουν κάθε φίλο της αστικής αρχιτεκτονικής. Το ίδιο συμβαίνει και με το μετρό της πόλης. Ο σταθμός της πλατείας St. Quirin, για παράδειγμα, ο οποίος εξυπηρετεί τη γραμμή U1 και είναι κατασκευασμένος σε μια πράσινη ζώνη, την οποία οι αρχιτέκτονες έλαβαν υπόψη τους σχεδιάζοντας ένα γυάλινο «κέλυφος» κοντά στην επιφάνεια, που λούζεται από το φως της ημέρας. Πρόκειται για μία από τις περιπτώσεις δηλαδή που η ζωή μέσα συνομιλεί με τη ζωή έξω, σε μια πόλη που το φως -ειδικά το χειμώνα- είναι περισσότερο από αναγκαίο.

Olaias / ΛΙΣΑΒΩΝΑ

Δεν είναι μόνο η ζωή έξω στους δρόμους και στις γειτονιές της πρωτεύουσας της Πορτογαλίας συναρπαστική και ενδιαφέρουσα. Είναι και η ζωή κάτω. Οπως, για παράδειγμα, στο σταθμό της κόκκινης γραμμής που ακούει στο όνομα Olaias και βρίσκεται στη Rua de Olivença νοτιοανατολικά της Avenida Engenheiro Arantes e Oliveira. Εδώ θα έρθετε τόσο για την αρχιτεκτονική αυτού του ιδιαίτερου σταθμού, την οποία υπογράφει ο σπουδαίος Πορτογάλλος αρχιτέκτονας Tomas Taveira, όσο και για τα εγκατεστημένα έργα τέχνης των εικαστικών Pedro Cabrita Reis, Graça Pereira Coutinho, Pedro Calapez και Rui Sanchez. Μια διαφορετική πινακοθήκη μοντέρνας τέχνης, σαν να λέμε!

Radhuset / ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ

Εδώ νιώθεις σαν να εισέρχεσαι σε σπηλιά. Δεν είναι ο μοναδικός σταθμός μετρό της πόλης που ξεχωρίζει, είναι όμως από τους πιο εντυπωσιακούς. Radhuset στα Ελληνικά σημαίνει Δικαστικό Μέγαρο και πήρε το όνομά του από το κτίριο που θα δείτε αμέσως μόλις βγείτε στην επιφάνεια. Βρίσκεστε άλλωστε στο Kungsholmen στην κεντρική Στοκχόλμη, όπου εκτός από το Δικαστικό Μέγαρο δεσπόζουν επίσης το Δημαρχείο και το Μέγαρο της Αστυνομίας. Ο σταθμός πρωτολειτούργησε στις 31 Αυγούστου 1975 και βρίσκεται σε τόσο κεντρικό σημείο, μεταξύ των T-Centralen και Fridhemsplan, που θα τον δείτε έτσι κι αλλιώς. Το χαρακτηριστικό τόσο του Radhuset όσο και κάποιων άλλων σταθμών του μετρό της πόλης είναι ότι αποτελεί αποτέλεσμα της λεγόμενης «οργανικής αρχιτεκτονικής», σύμφωνα με την οποία έχει αφεθεί εκτεθειμένο και ακάλυπτο το βραχώδες υπόστρωμα, εξ ου και θυμίζει φυσική σπηλιά.

ΚΑΙ ΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΟΡΥΦΑΙΩΝ

Σε μία από τις τελευταίες ταξιδιωτικές λίστες, αυτή των οδηγών Frommers (www.frommers.com) με τις δέκα καλύτερες πόλεις με μετρό στον κόσμο, αξίζει να σημειώσουμε ότι δεσπόζει πλέον και η Αθήνα. Ανάμεσα στα διάσημα δίκτυα του Λονδίνου, του Παρισιού και της Νέας Υόρκης, δηλαδή, υπάρχει και το Αττικό Μετρό ως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της πόλης που δημιουργήθηκαν εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και άλλαξαν τη ζωή των κατοίκων και των επισκεπτών της. «Ακόμη και αν δεν υπάρχει λόγος να μπείτε στο μετρό, αξίζει να επισκεφθείτε τόσο το μετρό του Συντάγματος όσο και της Ακρόπολης, για να δείτε μέρος των ευρημάτων που προέκυψαν από τις ανασκαφές, αλλά και το σταθμό της Εθνικής Αμυνας για λίγη μοντέρνα τέχνη», γράφει μεταξύ άλλων ο συντάκτης και δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή