Το βαρύ τρομοκρατικό χτύπημα που υπέστη το Παρίσι την προηγούμενη Παρασκευή επιτείνει τις αβεβαιότητες σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης και επιταχύνει (ή, τουλάχιστον, πρέπει επειγόντως να επιταχύνει) τις εξελίξεις της πολιτικής ένωσης. Η ανάγκη είναι άμεση και ζωτική, υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό κενό στο κέντρο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και πρέπει να καλυφθεί πολύ γρήγορα. Διαφορετικά η μία κρίση θα διαδέχεται την άλλη και η Ευρώπη θα διαλυθεί. Με τη σημερινή μορφή της η Ευρώπη απεδείχθη ανοχύρωτη και πολύ αδύναμη, από την οικονομία μέχρι την τρομοκρατία. Τώρα χρειάζεται μια μεγάλη αλλαγή για να επιβιώσει. Και δεν περισσεύει καθόλου χρόνος. Η δολοφονική επίθεση που δέχθηκε σε τόσο μαζική κλίμακα η καρδιά της Γαλλίας, κατέδειξε ότι το μόνο πράγμα που μπορεί να διασφαλίσει τα δημόσια αγαθά και τα κεκτημένα της Ευρώπης, είναι ένα ισχυρό πολιτικό κέντρο διακυβέρνησης, μια πολιτική ένωση, που σημαίνει και μια υπερεθνική κυβέρνηση για την Ευρώπη.
Η διατήρηση του κατακερματισμού της Ευρώπης απειλεί ανοικτά και αδιαμφισβήτητα, πλέον, την ίδια της την ύπαρξη. Κανένα ευρωπαϊκό κράτος, μικρότερο ή μεγαλύτερο, όπως έγινε φανερό την προηγούμενη εβδομάδα, δεν μπορεί πλέον να σταθεί από μόνο του. Αρα, η Ευρώπη ή θα ενωθεί πολιτικά ή, δυστυχώς, θα τελειώσει… Η ανάγκη να υπάρξει το πολιτικό κέντρο που θα παίρνει τις αποφάσεις γρήγορα, που θα διαμορφώνει και θα εκφράζει την εξωτερική πολιτική της Ευρώπης, την πολιτική άμυνας και ασφάλειας, είναι σήμερα επιβεβλημένη. Η δραματική υπόθεση του Παρισιού διαβάζεται και ως μνημειώδης αποτυχία των κατακερματισμένων πολιτικών ηγεσιών της Γηραιάς Ηπείρου, οι οποίες εξακολουθούν και ομφαλοσκοπούν και να παραμένουν κολλημένες στις εθνικές ή κομματικές τους σκοπιμότητες. Πολιτικοί ηγέτες πολύ κατώτεροι των περιστάσεων για να γράψουν ιστορία, όπως προκύπτει, δημιουργούν επιπλέον τον κίνδυνο να στείλουν την Ευρώπη στον γκρεμό. Μόνα τους τα κράτη–μέλη είναι αδύνατον σήμερα να διαχειριστούν το μείζον θέμα της συλλογικής ασφάλειας, ούτε η Ευρώπη μπορεί να λειτουργεί σε ένα γεωπολιτικό κενό.
Οι εξελίξεις έχουν ξεπεράσει τη σημερινή απαρχαιωμένη δομή της Ευρωπαϊκής Ενωσης· χρειάζεται μια γενναία πολιτική αντίδραση. Αυτή θα είναι και η καλύτερη απάντηση σε όλους όσοι επιδιώκουν να κλείσουν τα σύνορα των κρατών–μελών, να περιχαρακώσουν την Ευρώπη και να την πνίξουν ως υπόδειγμα και προοπτική ελευθερίας, δημοκρατίας και ανοικτής κοινωνίας. Η Ευρώπη πρέπει να αποκτήσει πολιτειακή υπόσταση, αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση και αυτή θα είναι η κολοσσιαία ιστορική αλλαγή για το άμεσο μέλλον, την επιβίωση. Η Ευρώπη ή θα ζήσει μέσα από αυτή την αλλαγή ή θα πεθάνει αναπόφευκτα. Η παρατεταμένη οικονομική κρίση όπως και οι δολοφονικές τρομοκρατικές επιθέσεις καταδεικνύουν την απουσία των αναγκαίων μηχανισμών πρόληψης και παρέμβασης στην Ευρώπη, το έλλειμμα κατά βάση παραγωγής σπουδαίων συλλογικών αποφάσεων. Λείπει το κέντρο εξουσίας, το κέντρο στρατηγικής και αυτό γίνεται τώρα καταστροφικό. Σε μια εποχή συγκλονιστικών ανακατατάξεων και ανατροπών, η Ευρώπη εμφανίζεται να μην ξέρει τι θέλει και τι πρέπει να κάνει, στο Ιράκ, στο Ιράν, στη Συρία κ.ο.κ. Η Ευρώπη είναι χωρίς θωράκιση, χωρίς σχέδιο, χωρίς αφεντικό!