«Φτάσαμε στην Ειδομένη περίπου 15 άτομα από τον σύλλογο γονέων του σχολείου για να παραδώσουμε ό,τι είχαμε μαζέψει, κυρίως ξηρά τροφή. Ομως δεν υπήρχε κανένας να μας καθοδηγήσει στο τι έπρεπε να κάνουμε. Με τα πολλά, κάποιος από μια ΜΚΟ μας έδωσε το κλειδί μιας αποθήκης, που βρισκόταν λίγο πιο μακριά» διηγείται η κ. Ρ.Σ. που βρέθηκε στην Ειδομένη το ίδιο βράδυ της επίσκεψης του αναπληρωτή υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής στην περιοχή. «Μας είπε, πηγαίνετε εκεί πίσω από την εκκλησία, αλλά να μη σας πάρουν είδηση. Μέσα υπήρχαν πακέτα “βοήθειας” κυρίως με ξηρά τροφή αλλά και ρούχα από όλη την Ελλάδα. Τόσο πολλά πακέτα που έφθαναν έως το ταβάνι, αδύνατον να ξεκαθαρίσει κανείς τι υπήρχε εκεί μέσα» συμπληρώνει. Πάντως από την άλλη, πολλά πράγματα που στέλνουν ομάδες και πολίτες δεν χρειάζονται πραγματικά. «Χρειάζονται παπούτσια, αλλά αθλητικά όχι σκαρπίνια, μπουφάν και κουβέρτες από ρουχισμό» λέει η Ρ.Σ.
Ελλειψη συντονισμού
Και στη Λέσβο η βοήθεια που έχει φτάσει από όλο τον κόσμο φαίνεται ότι ελάχιστα αξιοποιείται γιατί δεν υπάρχει κάποιος να συντονίσει την κατανομή. «Εδώ και μήνες στους ανθρώπους δεν δίνεται τροφή γιατί δεν υπάρχουν χρήματα. Κοντά στη Μόρια υπάρχουν εγκαταστάσεις με σουβλάκια και σάντουιτς και όλοι κάνουν τα στραβά μάτια γιατί βέβαια αυτοί οι άνθρωποι κάτι πρέπει να φάνε. Την ίδια στιγμή υπάρχουν τρόφιμα, γιατί υπήρξε και υπάρχει υπερπροσφορά, αλλά είναι αδύνατον να βρεθεί ένας τρόπος να μοιραστούν τακτικά και συγκροτημένα» εξηγεί στέλεχος του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, που βρίσκεται στο νησί. Επειδή η συντεταγμένη διανομή τροφίμων και ιδιαίτερα μαγειρεμένων μερίδων απαιτεί συγκεκριμένες προδιαγραφές, φαίνεται ότι η μη διάθεση σε πολλές περιπτώσεις επιλέγεται ώστε να μην υπάρχει ευθύνη.
Στη Χίο η υπερπροσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας δημιούργησε πρόβλημα αποθήκευσης αλλά και διαχείρισης, με αποτέλεσμα να αναζητηθούν περισσότεροι εθελοντές. «Καλό είναι να υπάρχει συντονισμός για να μη γίνονται σπατάλες. Παρατηρείται, ας πούμε, μια μέρα να προσφέρουν τρεις ομάδες πρωινό γιατί δεν συνεννοήθηκαν μεταξύ τους» λέει ο δήμαρχος της πόλης, Μιχάλης Βουρνούς. Η μεγαλύτερη σπατάλη αφορά τα ρούχα που έχουν σταλεί στη Χίο αλλά και στα άλλα νησιά και τα οποία ελάχιστα χρησιμοποιούνται από τους πρόσφυγες, οι οποίοι θέλουν απλώς να συνεχίσουν το ταξίδι τους χωρίς πολλά βάρη.