Η μαγεία του «μικρού»

1' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Διάβαζα την προηγούμενη εβδομάδα για τα βιβλία που κατόρθωσαν να μπουν στις μικρές λίστες του Guardian για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου λογοτέχνη. Ξεχώρισα ιδιαιτέρως τον Αντριου Μακ Μίλαν και τη συλλογή του «Physical», που είναι η δεύτερη συλλογή στην ιστορία του βραβείου που φτάνει ώς τις μικρές λίστες. Ο Μακ Μίλαν μοιάζει συνεχιστής της παράδοσης του Ουίτμαν, του Χαρτ Κρέιν, βεβαίως του Καβάφη, του Τομ Γκαν και του Μαρκ Ντότι. Η συλλογή του εξερευνά τα όρια του ανδρικού σώματος και της ανδρικής επιθυμίας.

Οπως έχει ήδη γραφτεί για τη συλλογή του, όχι μόνο ανατέμνει τη μηχανική του σώματος, αλλά βάζει στα ποιήματά του το ίδιο το σώμα να μιλήσει. Σκέφτομαι πόσο πολύ έχει ανάγκη η λογοτεχνία από τα «μικρά», τ’ αδιόρατα· πόσο της χρειάζεται ν’ αφήσει, έστω για λίγο, στην άκρη τις «μεγάλες αλήθειες» και τα «υψηλά νοήματα» (πόσο κλισέ κι αυτό!), και να ψάξει, λεπτομερώς, τις καθημερινές ανθρώπινες κινήσεις. Ο Αντριου Μακ Μίλαν μοιάζει να επανέρχεται στην παράδοση της ενσώματης γραφής. Το ίδιο το σώμα πηγαινοέρχεται στα ποιήματά του, τα οποία, με τη σειρά τους, μοιάζουν σώματα. Ανθρώπινη ποίηση θα μπορούσε κανείς να την ονομάσει· ποίηση που κινείται στα όρια του πάθους και των παθών· μια γραφή που τόσο απλή όσο οι κινήσεις που κάνει ένας άνθρωπος –άνδρας εν προκειμένω– στην καθημερινότητά του.

Ο ίδιος ο ποιητής, βέβαια, δεν σταματά εκεί· με χιούμορ και σαρκασμό, κριτικάρει τις σύγχρονες πόλεις, τους ρυθμούς τους, το πώς παίρνει μορφή η αγάπη και η επιθυμία μέσα στον παρόντα κόσμο. Και να η μαγεία της απλής γραφής· ξαφνικά, μέσα από λέξεις που είναι κοινό κτήμα όλων μας, εμφανίζεται η συλλογική αλήθεια· μια αλήθεια που δεν μπορείς να αγνοήσεις – ούτε εκείνην ούτε, τελικά, τον Μακ Μίλαν. Ο Guardian –γνωστός για τις ακομπλεξάριστες κριτικές του, δίχως να νοιάζεται για την «επετηρίδα»– εντόπισε τον ποιητή των μικρών πραγμάτων. Και δεν είναι μόνον το βραβείο που ίσως του απονείμει· είναι ότι η εφημερίδα επιμένει να βγάζει στο φως απόπειρες κατάδειξης του κρυμμένου, του αφανούς. Ακομπλεξάριστα, επιμένω.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή