Από απόσταση, αλλά επ’ ουδενί αποστασιοποιημένος καθώς παραμένει αποδέκτης μεγάλου αριθμού αιτημάτων για συναντήσεις και πρωταγωνιστής πληθώρας σεναρίων, παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία ο πρώην πρωθυπουργός, Κων. Καραμανλής. Παρά τον εύλογο προβληματισμό του για την εικόνα που εξέπεμψε το κόμμα με την αδυναμία διενέργειας εκλογών για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας, ο πρώην πρωθυπουργός εξακολουθεί να πιστεύει –ή τουλάχιστον αυτό διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση– ότι οι συνέπειες μπορεί να είναι περιορισμένες, υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι οι εκλογές θα γίνουν το ταχύτερο δυνατό και με τον πλέον άρτιο τρόπο.
Στο «καραμανλικό» περιβάλλον επικρατεί μεν μούδιασμα από τις τελευταίες εξελίξεις, βουλευτές που τον επισκέπτονται δεν κρύβουν τον εκνευρισμό τους για κάποιες από τις επιλογές και, κυρίως, την παραίτηση του κ. Μεϊμαράκη από την προεδρία, ωστόσο έμπειρα πολιτικά στελέχη διαβάζουν καθαρά ότι η στήριξη προς τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα παραμένει δεδομένη.
Ο ίδιος ο κ. Καραμανλής διαμηνύει με κάθε τρόπο την ανάγκη να προφυλαχθεί η ενότητα της Ν.Δ. Θεωρεί, άλλωστε, ότι η χώρα έχει εισέλθει εκ νέου σε περίοδο έντονης δοκιμασίας και επαπειλούμενων κρίσεων, πολιτικών και οικονομικών, οι οποίες καθιστούν ακόμη περισσότερο αναγκαία τη διατήρηση μιας ενιαίας αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Σε περιόδους κρίσης, τρεις άνθρωποι είθισται να συνομιλούν μεταξύ τους, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης» σημειώνει σε συνομιλητές του, υπογραμμίζοντας έτσι τον ρόλο που, ούτως ή άλλως, καλείται να διαδραματίσει η Ν.Δ. υπό τον νέο πρόεδρό της. Ειδικά, όταν οι πολιτικές εξελίξεις προοιωνίζονται πυκνές και η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα δοκιμάζεται ήδη υπό το βάρος των όσων έταξε προεκλογικά και όσων πράττει τώρα.
Εκτιμήσεις για το μέλλον
Ως προς τους κλυδωνισμούς και τα σενάρια που διακινούνται για διάσπαση του κόμματος της Ν.Δ., ο κ. Καραμανλής εμφανίζεται καθησυχαστικός. Ομως, ίσως είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που στο στενό περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού διατυπώνονται διαφορετικές εκτιμήσεις για το μέλλον της Ν.Δ. Πολλοί από τους συνεργάτες του εκφράζουν ανοιχτά φόβους ότι, ανάλογα και με τα αποτελέσματα της κάλπης, ο κίνδυνος να διαρραγεί η ενότητα είναι υπαρκτός.
Αντιθέτως, ο ίδιος σημειώνει ότι παρά το πρωτοφανές κλίμα πόλωσης και τους δημόσιους διαξιφισμούς, κυρίως ανάμεσα στον πρώην πρωθυπουργό, Αντ. Σαμαρά και τον παραιτηθέντα πρόεδρο του κόμματος, Ευ. Μεϊμαράκη, ουδείς θα πάρει το ρίσκο να αποχωρήσει από μία παράταξη που μετά «πέντε πέτρινα χρόνια» μνημονίων και σκληρών μέτρων κατόρθωσε να διατηρήσει τα ποσοστά της σε υψηλά επίπεδα.
Η εκτίμηση αυτή, άλλωστε, έχει ερείσματα και στην ιστορία της γαλάζιας παράταξης, κατά τη διάρκεια του βίου της οποίας οι πέντε στους έξι που επιχείρησαν να φύγουν από το «κεντροδεξιό μαντρί» οδηγήθηκαν, τελικά, είτε εκτός Βουλής είτε στην επάνοδό τους στη Ν.Δ.: Ο κ. Κ. Στεφανόπουλος, ο κ. Αντ. Σαμαράς, η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, ο κ. Δημ. Αβραμόπουλος, ο κ. Γ. Καρατζαφέρης με τον ΛΑΟΣ. Ο μόνος που δεν είχε, επί του παρόντος τουλάχιστον, την ίδια τύχη είναι ο κ. Παν. Καμμένος.
Ο κ. Καραμανλής δεν συμμερίζεται τον φόβο που διατυπώνουν κάποιοι βουλευτές και στελέχη ότι στο μυαλό πολλών «σαμαρικών» βρίσκεται η αποχώρηση, με στόχο τη δημιουργία νέου κόμματος και ότι πολλές από τις κινήσεις που καταγράφονται αυτή την περίοδο στη νεοδημοκρατική σκακιέρα εντάσσονται σ’ έναν τέτοιο σχεδιασμό. Ή κατά άλλους, μπορεί και να μην ερμηνεύει ως «διάσπαση» μία τέτοια εξέλιξη, ειδικά από στελέχη που έχουν γράψει λίγα χιλιόμετρα στην πλέον των 40 ετών ιστορία της Ν.Δ.
Αναγκαία η αποκλιμάκωση
Κατανοεί, ωστόσο, τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την εικόνα του κόμματος από τη διαρκή πυροδότηση κλίματος έντασης ανάμεσα σε υποψηφίους και τάσεις στο εσωτερικό του κόμματος. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι μάλλον προφανές ότι ο κ. Καραμανλής θεωρεί αναγκαίο να σταματήσουν άμεσα και από όλες τις πλευρές οι δημόσιες ανταλλαγές πυρών, οι οποίες φέρνουν σε δύσκολη θέση στελέχη και οπαδούς, δεν διευκολύνουν την ομαλή μετάβαση στην όποια νέα ηγεσία του κόμματος και σίγουρα δυναμώνουν τις φωνές εκείνων που πιστεύουν ότι μόνη λύση για το κόμμα που ίδρυσε ο Κων. Καραμανλής είναι η διάλυσή του.
Ο ίδιος δεν μπαίνει ούτε σε θεωρητικό επίπεδο σ’ αυτή τη συζήτηση, θέλοντας προφανώς να αποφύγει οποιαδήποτε αναφορά στο σενάριο που τον εμφανίζει ως τον μοναδικό που μπορεί να ηγηθεί μιας προσπάθειας επανασυσπείρωσης της ευρύτερης κεντροδεξιάς, είτε με όχημα τη Ν.Δ. είτε με ένα νέο.