Η αναμενόμενη άρση των κυρώσεων κατά του Ιράν από τις αρχές του 2016 ξαναβάζει στην αγορά την τέταρτη πετρελαιοπαραγωγό χώρα του πλανήτη, δημιουργώντας νέες επενδυτικές ευκαιρίες. Η απώλεια πετρελαϊκών εσόδων σε συνδυασμό με την απομόνωση από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και τη συνακόλουθη δραστική συρρίκνωση της συναλλαγματικής αξίας του εγχώριου νομίσματος, έχουν δημιουργήσει σοβαρές ελλείψεις σε έργα υποδομής, υγείας, εκπαίδευσης και κοινωνικής πολιτικής. Μερίδιο από την «πίτα» του Ιράν αναζητούν ευρωπαϊκές επιχειρήσεις από διάφορους κλάδους, μεταξύ των οποίων και ελληνικές. Ενδεικτικό της κινητικότητας που έχει αναπτυχθεί, όπως την περιγράφουν στην «Κ» άνθρωποι που γνωρίζουν, είναι ότι σε εβδομαδιαία βάση η Τεχεράνη υποδέχεται μια επίσημη αντιπροσωπεία υπουργού Εξωτερικών χωρών της Ευρώπης συνοδευόμενη από πολυάριθμη αποστολή επιχειρηματιών. Αναφέρουν μάλιστα, ότι την ίδια περίοδο που βρισκόταν στην Τεχεράνη ελληνική αποστολή 30 επιχειρηματιών υπό τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, μια ομάδα 400 Ιταλών επιχειρηματιών διερευνούσε επενδυτικές ευκαιρίες στην ιρανική πρωτεύουσα.
Πέραν των ευκαιριών που διανοίγονται για τα ελληνικά διυλιστήρια, που προ κυρώσεων προμηθεύονταν από το Ιράν το 40% των αναγκών τους σε αργό και ήδη έχουν αρχίσει τις διαπραγματεύσεις για νέα συμβόλαια φθηνού και υψηλής απόδοσης ιρανικού αργού, την ιρανική αγορά βολιδοσκοπούν επιχειρηματίες από μια σειρά κλάδους. Ο τομέας της ελληνικής ναυτιλίας θεωρείται αναμφισβήτητα ένας από τους κλάδους που θα ενισχυθεί από την ανάγκη μεταφοράς προϊόντων στο Ιράν. Δεν ήταν εξάλλου τυχαία η δήλωση του κ. Κοτζιά από την Τεχεράνη. «Ο Αλλάχ έδωσε στο Ιράν αέριο και πετρέλαιο και οι δικοί μας θεοί χάρισαν στην Ελλάδα τη ναυτιλία».
Ελληνικές ναυτιλιακές και ναυλομεσιτικές επιχειρήσεις βρίσκονται σε προχωρημένες συζητήσεις με την Τεχεράνη για τον ενδεχόμενο σχηματισμό κοινοπραξιών αναφορικά με τη ναυπήγηση πλοίων, με στόχο την ανανέωση του εμπορικού στόλου της χώρας. Για τον σκοπό αυτό έχουν γίνει πολλές επαφές και πριν από την επίσκεψη του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών μεταξύ Ελλήνων επιχειρηματιών της ποντοπόρου και του Mohammad Saeidi, προέδρου του κρατικού ναυτιλιακού ομίλου του Ιράν, της Islamic Republic of Iran Shipping Lines (IRISL Group). Η Τεχεράνη αλλά και τράπεζες από την Ασία εμφανίζονται διατεθειμένες να χρηματοδοτήσουν ναυπηγικό πρόγραμμα με σχέδιο τη διαχείριση του στόλου από αξιόπιστους και έμπειρους διαχειριστές όπως Ελληνες εφοπλιστές. Σημαντικά μερίδια αγοράς διεκδικεί και η ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία Νeptune Lines, η οποία έχει κλείσει συμβόλαια με ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες για τη μεταφορά αυτοκινήτων στη διψασμένη αγορά του Ιράν.
Κοντά σε συμφωνίες συνεργασίας βρίσκονται και οι εταιρείες Σωληνουργεία Κορίνθου και Ελληνικά Καλώδια του ομίλου Στασινόπουλου. Στελέχη των δύο εισηγμένων θυγατρικών του ομίλου Βιοχάλκο έλαβαν μέρος στην αποστολή επιχειρηματιών που συνόδευε τον υπουργό Εξωτερικών Ν. Κοτζιά στην Τεχεράνη και είχαν πλήθος επαφών με ομολόγους τους. Ο όμιλος Βιοχάλκο είχε και στο παρελθόν, πριν από την επιβολή κυρώσεων, εξαγωγική δραστηριότητα στο Ιράν, στην οποία συμπεριλαμβανόταν η Ελβάλ. Κύκλοι της διοίκησης του ομίλου Στασινόπουλου, μιλώντας στην «Κ», εκτιμούν πως μπορεί να υπάρξουν σημαντικές παραγγελίες από τη χώρα του Περσικού, η οποία έχει δρομολογήσει ευρύ πρόγραμμα αναβάθμισης των δικτύων της και των υποδομών της τόσο στο νότιες και παράκτιες περιφέρειες όσο και στο βόρειο τμήμα της.
Ευκαιρίες συνεργασίας στην ιρανική αγορά διερεύνησε και η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, η οποία εκπροσωπήθηκε στην αποστολή υπό τον κ. Κοτζιά, από τον πρόεδρο της ΠΕΦ Θεόδωρο Τρύφωνα και στελέχη των εταιρειών ΒΙΑΝΕΞ, DEMO και ELPEN. Η ιρανική πλευρά εξέφρασε ενδιαφέρον για σκευάσματα που δεν παράγονται στην ιρανική αγορά. Παρά το γεγονός ότι η Τεχεράνη αναμένεται να μετατραπεί σε ένα «απέραντο εργοτάξιο» λόγω των αυξημένων αναγκών σε υποδομές, η ελληνική τσιμεντοβιομηχανία φαίνεται να μένει εκτός «πίτας». Η μεν ΑΓΕΤ Ηρακλής ελέγχεται από τη γαλλική Lafarge, η οποία σχεδιάζει την κατασκευή εργοστασίου στην Τεχεράνη, ενώ στο μεσοδιάστημα θα διοχετεύσει προϊόντα από το εργοστάσιο της Αιγύπτου και της Ιορδανίας. Αντιστοίχως, η Τσιμεντοβιομηχανία Τιτάν θα χρησιμοποιήσει ως βάση ανεφοδιασμού της ιρανικής αγοράς εργοστάσια που βρίσκονται εγγύτερα του Ιράν, όπως αυτό της Αιγύπτου.