Πριν από λίγες ημέρες, ο στρατηγός και πρόεδρος της Μαυριτανίας, Μοχάμεντ Ουλντ Αμπντέλ Αζίζ, έκρινε πως ο τελικός ποδοσφαίρου Σούπερ Καπ της χώρας του ήταν οργασμικά πληκτικός, οπότε, στο 63ο λεπτό, έδωσε εντολή το ματς να οδηγηθεί απευθείας στη διαδικασία των πέναλτι.
Το σύνδρομο «Δεν με βολεύει η πραγματικότητα – τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα» είναι βασικό στοιχείο όλων των αυταρχικών καθεστώτων, καθώς επίσης και των λαϊκιστικών. Θέλω να πω, γελάμε με τη Μαυριτανία αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν απέχουμε και πολύ από αυτού του τύπου τις «ομορφιές». Για παράδειγμα, τις προάλλες, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Ευ. Αποστόλου έφερε τροπολογία στη Βουλή μέσω της οποίας προβλέπεται η επιστροφή («ανάκτηση») επιδοτήσεων που είχαν δοθεί στους αγρότες τη διετία 2008-2009, καθώς κρίθηκαν παράνομες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Σημειωτέον, η κυβέρνηση και ο κ. Αποστόλου ως συνυπογράφων υπουργός σημειώνουν ότι η εκτέλεση της απόφασης της Ε.Ε. «θα πρέπει να είναι άμεση και αποτελεσματική». Ομως, ο ίδιος προέβη στην εξής δήλωση: «Δεν υπάρχει περίπτωση αυτή η διαδικασία επανείσπραξης από αγρότες, μέσω των ανακτήσεων, να γίνει όσο είμαι εγώ στο υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης. Να είναι ήσυχοι ότι, τουλάχιστον επί θητείας ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, δεν θα υπάρξουν οι ανακτήσεις». Μαυριτανικά πράγματα, τσεκουράτα. Περί παραίτησης λόγω διαφωνίας με την κυβερνητική πολιτική ούτε λόγος…
Το πόσο μας ενοχλεί η πραγματικότητα όμως σε αυτή τη χώρα φάνηκε και από τις εξωφρενικές δηλώσεις του υφυπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Μάρδα στον ΣΚΑΪ, ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις δείλιασαν και δεν εφάρμοσαν ως όφειλαν τα μνημόνια. Η πλάκα είναι ότι έχει δίκιο. Το πρότερο αντιμνημονιακό πάθος όμως; Ξεφούσκωσε; Ή τώρα που είναι κυβέρνηση σφυρίζουν όχι κλέφτικα αλλά… μαυριτανικά;
Μαζί με τα ανεύθυνα τουίτς στον λογαριασμό του πρωθυπουργού (που μόλις ήρθαν σε επαφή με την… πραγματικότητα, εξαϋλώθηκαν) και την απίθανη δικαιολόγησή τους από τον κ. Φλαμπουράρη, και βέβαια τη συνολική κακοδιοίκηση και άθλια οικονομική κατάσταση, βλέπουμε να φυσά στη χώρα ένας κάποιος τριτοκοσμικός αέρας που έφεραν μαζί τους όλοι αυτοί οι βολεμένοι -μα και τόσο επικίνδυνοι- «επαναστάτες»…