Η «περιπέτεια» της Ν.Δ. με τις εσωκομματικές κάλπες ξεκινά πριν από 35 χρόνια. Τη σηματοδότησε η απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή να μεταπηδήσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας, το 1980, που πυροδότησε την πρώτη σφοδρή εσωκομματική αντιπαράθεση στο κόμμα που ο ίδιος ίδρυσε το 1974. Ο Γ. Ράλλης, στο βιβλίο του, μεταφέρει το κλίμα των ημερών, περιγράφοντας συνομιλία με τον Καραμανλή.
Μιλώντας στον «Γιώργη», όπως αποκαλούσε τον Ράλλη, του προτείνει να αναλάβει αντιπρόεδρος του Αβέρωφ και μαζί ένα κορυφαίο υπουργείο. «Εάν εκλεγεί, πρόεδρε», φέρεται να του απάντησε ο Ράλλης, με τον ιδρυτή του κόμματος να χαμογελά και να σχολιάζει: «Εάν εκλεγείς εσύ, Γιώργη, θα γίνει ο Βαγγέλης αντιπρόεδρος και θα πάρει ένα καλό υπουργείο». «Ηθελε να είναι ευγενικός απέναντί μου», ήταν το σχόλιο του Ράλλη στο βιβλίο του.
Οι αβερωφικοί (μεταξύ των οποίων οι Γ. Τζιτζικώστας, πατέρας του σημερινού υποψήφιου προέδρου, και Αντ. Σαμαράς) πηγαίνουν στη διαδικασία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας με τη βεβαιότητα της νίκης. Η κάλπη τούς διαψεύδει. Ο Ράλλης εκλέγεται με 88 ψήφους έναντι 84 του Αβέρωφ, ο τελευταίος εκρήγνυται εναντίον των καραμανλικών, θεωρώντας πως, εάν δεν ενίσχυσαν ευθέως τον Ράλλη, η ουδετερότητά τους (σ.σ. ο Καραμανλής είχε δώσει οδηγία απολύτου ουδετερότητας στους κ. Αχιλλέα Καραμανλή και Πέτρο Μολυβιάτη) λειτούργησε τελικά υπέρ του νέου πρωθυπουργού.
Επτά χρόνια μετά την ίδρυσή της, τον Οκτώβριο του 1981, η Ν.Δ. δοκιμάζει βαριά ήττα και ο Ράλλης χάνει την εμπιστοσύνη της Κ.Ο. Παραιτείται, και η ώρα Αβέρωφ φτάνει. Ο «τσέλιγκας», στον οποίο αποδίδεται και η φράση «όποιος βγαίνει απ’ το μαντρί τον τρώει ο λύκος», έχει αντιπάλους τον κ. Κ. Στεφανόπουλο και τον Γιάννη Μπούτο. Στις 21 Οκτωβρίου 1981 εκλέγεται με 67 ψήφους, έναντι 32 του Στεφανόπουλου και 12 του Μπούτου. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στηρίζει Αβέρωφ και ως αντάλλαγμα αναλαμβάνει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, ενώ ο ούτως ή άλλως «αβερωφικός» Αντώνης Σαμαράς αρχίζει να συνδέεται στενά με τον μετέπειτα σκληρό πολέμιό του.
Στις 17 Ιουνίου 1984, η Ν.Δ. χάνει στις ευρωεκλογές και καλείται να επιλέξει ποιος θα αντιμετωπίσει τον Παπανδρέου. Ο Μητσοτάκης είναι ο τρίτος κατά σειρά πρόεδρος που εκλέγεται από την Κ.Ο. Επικρατεί του Στεφανόπουλου με ψήφους 70 έναντι 40, με τους βουλευτές της περιόδου εκείνης να θυμούνται πως οι υποστηρικτές του κ. Στεφανόπουλου «λάκιζαν» ο ένας μετά τον άλλο. Εναν χρόνο μετά, ο Μητσοτάκης ηττάται από τον Ανδρέα Παπανδρέου στις εθνικές εκλογές, αν και φτάνει στο 40,85%. Ζητά και εξασφαλίζει την εμπιστοσύνη της Κ.Ο. Μόνος του αντίπαλος… 37 λευκά. Δέκα εξ αυτών ανεξαρτητοποιούνται λίγες ημέρες αργότερα, και ιδρύεται η ΔΗΑΝΑ του Κ. Στεφανόπουλου. Είναι η πρώτη μίας σειράς διασπάσεων που θα ακολουθήσουν.
Ο Μητσοτάκης εγκαθίσταται και, τελικά, καταφέρνει να φέρει τη Ν.Δ. στην εξουσία. Στο παρασκήνιο, Εβερτ και Σαμαράς προαλείφονται για διάδοχοι. Μέχρι το«Μακεδονικό» να οδηγήσει τον Μεσσήνιο σε ρήξη με τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη και τον Πρόεδρο Δημοκρατίας Καραμανλή. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πέφτει, ο ίδιος παραιτείται μετά την ήττα.
Το κόμμα διεκδικούν δύο καραμανλικοί, ο Μιλτιάδης Εβερτ και ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης, ενώ στο σώμα εκλεκτόρων έχουν πλέον προστεθεί και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Εκλέγεται με 141 ψήφους έναντι 37 ο Εβερτ, έχοντας –κατά τον Βαρβιτσιώτη– συνάψει νωρίτερα συμφωνία με τη μητσοτακική πτέρυγα, προκειμένου να μην αλλάξει τα κρατούντα στο κόμμα. Ο Εβερτ ξεκινά να αντιμετωπίσει τον Παπανδρέου αλλά βρίσκεται αντιμέτωπος με τον Σημίτη, ενώ ήδη οι μητσοτακικοί τον αμφισβητούν. Μετά την ήττα τον Σεπτέμβριο του 1996, ο Εβερτ παραιτείται αλλά ξαναβάζει υποψηφιότητα και στις 4 Οκτωβρίου επανεκλέγεται από το εκλεκτορικό σώμα με 103 ψήφους έναντι 84 του υποστηριζόμενου από τον Κων. Μητσοτάκη, Γ. Σουφλιά. Ο Εβερτ δεσμεύεται να οδηγήσει το κόμμα σε εκλογή προέδρου από το συνέδριο. Δρομολογούνται οι εξελίξεις για τον Μάρτιο του 1997. Εβερτ, Σουφλιάς και Πολύδωρας διεκδικούν το χρίσμα, ενώ το καραμανλικό στρατόπεδο αναζητά υποψήφιο. Αυτός βρίσκεται υπό άκρα μυστικότητα στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή, μετέπειτα πρωθυπουργού και μέχρι σήμερα μακροβιότερου προέδρου της Ν.Δ.
Στο συνέδριο, ο Καραμανλής κυριαρχεί και κερδίζει με 69,16% έναντι 30,84% στον δεύτερο γύρο τον Γ. Σουφλιά. Ο Εβερτ εκπλήσσεται, ενώ ο Β. Πολύδωρας σχολιάζει «σας ζήτησα την ψυχή σας αλλά ξεχάσατε την ψήφο σας». Ο κ. Καραμανλής γίνεται πρωθυπουργός το 2004 και τον Οκτώβριο του 2009, μετά την ήττα από τον κ. Γ. Παπανδρέου, παραιτείται και κινεί άμεσα τις διαδικασίες διαδοχής του. Αδιαφιλονίκητο φαβορί προβάλλει η Ντόρα Μπακογιάννη, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς μετά την επιστροφή του στην κυβέρνηση ετοιμάζεται για τη μεγάλη ρεβάνς. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ανοίγει τη συζήτηση για εκλογή του νέου προέδρου από τη βάση, στρώνοντας ουσιαστικά τον δρόμο στον Αντώνη Σαμαρά για ανατροπή της εσωκομματικής κυριαρχίας Μπακογιάννη. Αυτό, ωστόσο, δεν θα μπορούσε να είναι αρκετό. Απαιτείτο και η συνδρομή του καραμανλισμού.
Η συνέχεια, σήμερα και ενδεχομένως στις 10 Ιανουαρίου, επί της κάλπης…