Υποβολείο

2' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα. • Σκέφτεσαι • –τέλος του χρόνου ως συνήθως– • τι θα είχε συμβεί, πώς θα είχαν πάει τα πράγματα, • αν. • Αν λ.χ. από την αρχή, το 2010, είχαμε δει την Κρίση σαν ευκαιρία να τακτοποιήσουμε κομμάτι τα του σαθρού οίκου μας. • Ομως όχι. • Με νύχια και με δόντια γαντζωμένοι στα εύκολα και ευτελή. • Κι ακόμα. • «Αριστερά», σου λέει. • Της «Προόδου», σου λέει. • Χωρίς τίποτα νέο, • τίποτα πραγματικά προοδευτικό • – ψαροκασέλα του παλιατζή η πραμάτεια της • κι απόψε αυτοσχεδιάζουμε το «σχέδιό της». •

«Κάνε», σου λέει, «αισιόδοξες σκέψεις στο κατώφλι του νέου χρόνου». • Αει παράτα μας κι εσύ, ρε οπτιμίστα. • Εξι χρόνια στο κουπί της γαλέρας • και κάθε χρόνο μερικά ακόμα μαστιγώματα στην πλάτη. • Τι «Ευφημείτε!», ρε σαχλαμάρα; • Ετσι στα κουτουρού «Ευφημείτε!»; • Χαζοχαρούμενε. • Σαν τον «Ηγέτη» Τσίπρα, • που, όταν βγήκε από τη βραδιά του Αγίου Βαρθολομαίου, • όπου υπέγραψε το Δικό Του Μνημόνιο, • δήλωσε «χαρούμενος», ο μην πω. • «Το Μαύρο Κέφι», • που έλεγε κάποτε ο φρέσκος ακόμη τότε • και χαμογελαστός • Λαζόπουλος – τόσο απίστευτα «αλλού» κι αυτός πια. • Να πίνει νερό στο όνομα ενός αδίστακτου δημαγωγού. •

Να ελπίζουμε τουλάχιστον ότι στην ηγεσία του άλλου μεγάλου κόμματος θα αναδειχθεί κάτι πιο φρέσκο; • Ας το ελπίσουμε, • τι χάνουμε. • Συμπαθής ο Μεϊμαράκης, • αλλά δεν εκπέμπει ελπίδα για μια άλλη πνοή, • κάτι που να δείχνει ότι αλλάζει κάπως το νιονιό μας. • Μου φαίνεται πιθανότερο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυτό θα το επιδιώξει • – άλλο τι θα καταφέρει κι αυτός, γιατί κι ο στάβλος της Ν.Δ. όζει. • Εχει δείξει βούληση και πείσμα προς αυτή την κατεύθυνση. • Αλλά ο στάβλος απαιτεί Ηρακλέα. •

Τώρα που οι Συριζαίοι • με την απέραντη κατανόηση των πατριωτών Ανέλ • δείχνουν όλο τον «αναγεννητικό» οίστρο τους στο ζήτημα της Παιδείας • –εκεί μόνο τους παίρνει να κάνουν τον μάγκα, στην απροστάτευτη Εκπαίδευση– • θα ήθελα να μνημονεύσω δύο ταπεινά βιβλία, • θερμά πονήματα «άλλων καιρών, άλλου ήθους», • γραμμένα από δύο απόμαχους εκπαιδευτικούς • που αναλώθηκαν στη σχολική έδρα:

• Και πρώτα ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος, • στον οποίο οφείλουμε ευγνωμοσύνη όχι μόνο για το παπαδιαμαντικό • αλλά και το εν γένει φιλολογικό και λογοτεχνικό του έργο. • Εξέδωσε πρόσφατα ένα τομίδιο όπου με το γνωστό ζωντανό, παρασυρτικό ύφος του μιλάει για τα «Μεταπολεμικά νεανικά περιοδικά» • (εκδόσεις Αντίποδες) • που τον είχαν παθιάσει στη νεανική του ηλικία. • Δεν ξέρω πώς, αλλά με έναν περίεργο, υπόγειο τρόπο, • ό,τι κι αν γράφει αυτός ο άνθρωπος, • ναι, σου δίνει ελπίδα πως κάτι μπορεί να ξανακερδηθεί. •

Με κράτησε επίσης ένα βιβλίο όπου η παλιά εκπαιδευτικός και λυκειάρχης Βιργινία Βέργη-Νέρη συνάζει σκόρπιες προσωπικές της «Αναμνήσεις και εμπειρίες από ταξίδια και σχολεία» • (εκδόσεις Δρόμων). • Υπηρέτησε σε «άκρες» του ελληνισμού • – τι Αιθιοπία, Κύπρος κι Αλεξάνδρεια, τι ταξίδια στη Μέση Ανατολή • (ως την πικραγαπημένη, δική της και δική μου, Παλμύρα της Συρίας), • αλλά και Αμοργός και Σκιάθος. •

Εδώ κι εκεί και κάτι απαλές, • εύγλωττες ωστόσο, • νύξεις για τα χρόνια που άρχιζε η κομματίλα • και μερικοί φρουμάζοντες νέοι εκπαιδευτικοί • να τα κάνουν σιγά σιγά λίμπα στα σχολεία. • «Εργο» που φιλοδοξεί να συνεχίσει η φιλοπρόοδος Πρώτη Φορά Αριστερά. •

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά

Πάει κι αυτή η καψοχρονιά

Που πια τα είδαμ’ όλα

Και φάγαμε τη φόλα.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά

Μπαμπόγρια όμως, όχι νια,

Τι φρέσκο να σου φέρει

Τέτοιο ρεμπέτ-ασκέρι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή