Η νέα ζωή της Δήμητρας

1' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Φοράει πράσινα μποτάκια με τακούνι. Μια δασκάλα ρυθμικής γυμναστικής την έπεισε κάποτε ότι τα ελαφρώς ανυψωμένα παπούτσια είναι πιο ξεκούραστα από τα «φλατ» για μια γυναίκα και από τότε όλη της τη ζωή περπατάει πάνω σε τακούνια. Ακόμη και σήμερα, που είναι 65 ετών και στέκεται όρθια ολόκληρα οκτάωρα. Με θερμοκρασίες που παγώνουν τα πόδια σε σημείο που να μην μπορεί να τα νιώσει. Ή, χειρότερα, το καλοκαίρι. Μια φορά λιποθύμησε από τη ζέστη έξω από τον «Ευαγγελισμό». Οχι ότι την πιέζουν από το «γραφείο», όπως λέει, να εργάζεται υπό εξαντλητικές συνθήκες. Η ίδια το θέλει: «Είχα μαγαζί και γνωρίζω τη νοοτροπία του πελάτη», διευκρινίζει. «Ο πελάτης θέλει να σε βρίσκει πάντα στο πόστο σου».

Η Δήμητρα Πιάγκου είναι πωλήτρια του περιοδικού «Σχεδία», του περιοδικού δρόμου που στηρίζει την προσπάθεια επανένταξης αστέγων και μακροχρόνια ανέργων. Για κάθε περιοδικό που πουλάει στην τιμή των 3 ευρώ, το 1,5 είναι δικό της.

Η ιστορία της με λίγα λόγια: Γεννήθηκε στον περιφερειακό του Λυκαβηττού, άρχισε να δουλεύει από μικρή ως ιδιωτική υπάλληλος, κάποια στιγμή θέλησε να κάνει κάτι δικό της και άνοιξε ένα καθαριστήριο στην Κατεχάκη, οι δουλειές πήγαιναν τόσο καλά, που αγόρασε το οίκημα, το 2011 άρχισε η μεγάλη πτώση, άφησε απλήρωτο ΦΠΑ, ΤΕΒΕ και δάνειο, η τράπεζα της πήρε το μαγαζί, η σπιτονοικοκυρά τής έκανε έξωση και… από Χριστούγεννα στη Βιέννη βρέθηκε το Πάσχα στο παγκάκι του πάρκου του Γηροκομείου.  

«Ολες οι ευτυχισμένες οικογένειες μοιάζουν μεταξύ τους», έγραφε ο Λέων Τολστόι. «Κάθε δυστυχισμένη οικογένεια, όμως, είναι δυστυχισμένη με τον δικό της τρόπο». Να ισχύει το ίδιο και για τους αστέγους; Η κ. Πιάγκου βρέθηκε μόνη. Τα ετεροθαλή αδέρφια της και οι φίλοι της είχαν «άλλες υποχρεώσεις». Ο σύζυγός της είχε πεθάνει. Βίωσε τον απόλυτο πανικό. Εκείνη, που επί 32 χρόνια κρατούσε καθαριστήριο, δεν είχε πού να πλύνει τα δικά της ρούχα.

Η «Σχεδία» τής έδωσε την ευκαιρία να ξανα-αποκτήσει ένα κλειδί. Σε μια γκαρσονιέρα ούτε 40 τ.μ. Είναι ευτυχισμένη; «Δεν θα το έλεγα», λέει. «Αλλά είμαι καλά, διότι μπορώ να ξαναστέκομαι στα πόδια μου».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή