Συμπλήρωσε μεγάλη διαδρομή ζωής ο ποιητής, πεζογράφος, κριτικός λογοτεχνίας και πανεπιστημιακός Κώστας Στεργιόπουλος. Στα 90 του χρόνια, έφυγε την Κυριακή από τη ζωή και, διαβάζοντας χθες το βιογραφικό του, ήταν σαν να ξεφύλλιζα ένα μεγάλο μέρος από την πορεία της ελληνικής λογοτεχνίας, του ελληνικού βιβλίου και της παιδείας τον 20ό αιώνα. Και ο Κώστας Στεργιόπουλος μετείχε σε όλα.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926 και σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διατριβή έκανε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Αμέσως μετά ακολούθησε τον δρόμο της διδασκαλίας και δίδαξε στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση, στην ιστορική Σχολή Σταυράκου, ενώ από το 1966 ακολούθησε τον ακαδημαϊκό δρόμο. Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1986 αναγορευόταν επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Αυτός ήταν ο δρόμος της εκπαίδευσης, εξαιρετικά πλούσιος και πολυσχιδής. Ηταν το ένα κομμάτι της ζωής του, μέσα από το οποίο μοίρασε τον εαυτό του και τις σκέψεις του.
Το άλλο ήταν αυτό της λογοτεχνίας, που ξεκίνησε πολύ νωρίτερα· από το 1943, οπότε εμφανίστηκε στις στήλες της «Νέας Εστίας», ενώ το 1949 δημοσίευσε την πρώτη ποιητική συλλογή με τίτλο «Χινοπωρινά». Ακολούθησαν πολλά έντυπα, πολλές συνεργασίες, πολλά έργα. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Ξεκίνημα» (1946-47), «Εποχές» (1963-67) και με την εφημερίδα «Νίκη» (1962-63). Από τις πολλές ποιητικές του συλλογές αναφέρουμε: «Τα τοπία του φεγγαριού», «Η σκιά και το φως», «Το χάραμα του μύθου», «Ο κίνδυνος», «Τα τοπία του ήλιου», «Εκλειψη», «Αλλαγή φωτισμού» κ.ά. Ενα άλλο μεγάλο κομμάτι του ήταν οι κριτικές μελέτες του, και αυτή η πλευρά του, που δεν σταμάτησε ποτέ να αναζητεί και να μελετά, μας έδωσε την εξάτομη έκδοση των «Κριτικών» του Τέλλου Αγρα. Είχε τη χαρά να τιμηθεί με πολλά βραβεία από την Πολιτεία (1961, 1963, 1974, 1993, 2004) και την Ακαδημία Αθηνών (2002). Ο Κώστας Στεργιόπουλος γέμισε με ποιότητα και έργα τα 90 χρόνια της ζωής του.