«Βελτιώσεις» δέχεται να γίνουν στα Θρησκευτικά, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (ΔΙΣ). Ετσι ονομάζει την προσθήκη στο τέλος κάθε σχολικού βιβλίου μερικών θρησκειολογικών κεφαλαίων. Πρόκειται για ένα μικρό βήμα που κάνει η ΔΙΣ επιχειρώντας να συνθέσει την άποψη, το μάθημα να παραμείνει ως έχει με την πρόταση (την ενστερνίζεται και ο ΣΥΡΙΖΑ) για μετατόπιση του χαρακτήρα του σε περισσότερο θρησκειολογικό.
Ενα μικρό βήμα
Ειδικότερα, το μικρό βήμα που έκανε η ΔΙΣ μετά την προχθεσινή, σχεδόν τετράωρη, συνεδρίασή της για τα Θρησκευτικά (όπως αποτυπώθηκε στο χθεσινό φύλλο της «Κ») επιβεβαιώθηκε με τη χθεσινή επίσημη ανακοίνωση για το θέμα. Συγκεκριμένα, η Ιερά Σύνοδος υιοθέτησε την πρόταση του μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιερόθεου, «να επικεντρωθεί το ενδιαφέρον στο τρέχον πρόγραμμα σπουδών, στο οποίο όμως να γίνουν μερικές βελτιώσεις, οπότε να εισαχθούν σε κάθε βιβλίο –όχι σε κάθε μάθημα– μερικά κεφάλαια θρησκειολογικά, ανάλογα με τη θεματολογία του βιβλίου, αφού όμως δοθεί προτεραιότητα στην ορθόδοξη παράδοση, την οποία ακολουθεί η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, αλλά και να χρησιμοποιηθούν ως εφαρμογές και τα καλά στοιχεία του Νέου Προγράμματος Σπουδών». Μάλιστα, προτείνεται αυτές οι προσθήκες να γίνουν στο τέλος κάθε βιβλίου, «ώστε οι μαθητές να αποκτήσουν συγκροτημένη εικόνα».
Βεβαίως, η ανακοίνωση της ΔΙΣ θυμίζει… ναι μεν, αλλά. Ενδεικτικά, δηλώνει ότι «η παρέλευση μερικών ετών από τότε που εγράφησαν τα βιβλία δικαιολογεί την επικαιροποίησή τους», αλλά «παραμένοντας στην ίδια μεθοδολογία του ισχύοντος προγράμματος σπουδών, όσον αφορά την ιστορική οργάνωση της ύλης, είναι δυνατόν να υπάρξουν προσθήκες, οι οποίες διευρύνουν το θρησκειολογικό, ιδεολογικό και πολιτιστικό πεδίο της ύλης».
Επίσης, η ΔΙΣ αναφέρει ότι «η διαδιδόμενη άποψη ότι τα βιβλία των Θρησκευτικών είναι κατηχητικά και ομολογιακά είναι εσφαλμένη έως και παραπλανητική. Ο χαρακτήρας των σύγχρονων βιβλίων στη χώρα μας είναι γνωσιολογικός και πολιτιστικός με θρησκειολογική αναφορά», ενώ προσθέτει ότι «στην εποχή μας που ισχυροποιούνται φονταμενταλιστικές απόψεις άλλων θρησκειών, αντικοινωνικές τάσεις παραθρησκευτικών φαινομένων και επικίνδυνων σεκτών, η διδασκαλία της Ορθοδόξου Θεολογίας, που διακρίνεται για την αγάπη, ανεκτικότητα, ειρηνική διάθεση και είναι απηλλαγμένη από φονταμενταλισμούς και ρατσισμούς, θα βοηθήσει αρκούντως και στην κοινωνική συνοχή». Ωστόσο η ΔΙΣ σε αυστηρό τόνο σημειώνει ότι «δεν πρέπει να επικρατούν οι αγκυλώσεις και προκαταλήψεις του παρελθόντος, διότι το σχολείο δεν είναι χώρος επιβεβαίωσης καμιάς πολιτικής συνθηματολογίας, τα σχολικά μαθήματα δεν μπορούν να διαχωρίζονται σε “προοδευτικά” και “συντηρητικά”, ούτε επιτρέπεται η διεξαγωγή οποιουδήποτε ατύπου δημοψηφίσματος φρονημάτων στην πλάτη των μαθητών, όπως επιχειρήθηκε με τις υποσχέσεις περί αναιτιολόγητης απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών».