Στην «Τσάιναταουν» της Θεσσαλονίκης

Στην «Τσάιναταουν» της Θεσσαλονίκης

6' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Κυριακάτικη Λειτουργία συνοδεύεται από τη μουσική μιας σύγχρονης Κλαβινόβα. Το κήρυγμα από τη μικροφωνική ακούγεται ορισμένες φορές μέχρι το ισόγειο και έξω στον δρόμο. Τα χρυσά ιδεογράμματα σηματοδοτούν την είσοδο της Κινεζικής Ευαγγελικής Εκκλησίας Θεσσαλονίκης, ανάμεσα σε βιοτεχνίες και γραφεία, στον τέταρτο όροφο μιας πολυκατοικίας στην κινεζική γειτονιά της πόλης. «Ο Ιησούς μαζί σου» γράφει στην πόρτα της εισόδου, που για πρώτη φορά ανοίγει στην «Κ».

Το μεγάλο οροφοδιαμέρισμα στην οδό Αισώπου έχει μετατραπεί σε λατρευτικό χώρο. Ενα χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι στημένο έξω από την είσοδο και μέσα, διακριτικά, μπάλες και γιρλάντες προσδίδουν έναν γιορτινό τόνο. Στη μια πλευρά του ενιαίου χώρου, πάνω σε μια ξύλινη εξέδρα, είναι τοποθετημένο το βήμα για τη Λειτουργία. Στον τοίχο είναι κρεμασμένος ένας μεγάλος σκουρόχρωμος σταυρός και στα δεξιά μια αφίσα με τη λέξη «αγάπη» γραμμένη στα ελληνικά και τα κινεζικά. Οι πιστοί κάθονται σε πτυσσόμενες καρέκλες, χωριστά οι άνδρες από τις γυναίκες. Η Λειτουργία έχει μόλις τελειώσει και οι πιστοί τρώνε το γεύμα που ετοιμάζουν σε μεγάλα παραδοσιακά γουόκ.

«Ερχονται περίπου 60 έως 70 άτομα κάθε φορά. Εχουμε μια εκκλησία στη Θεσσαλονίκη και μία στην Αθήνα», λέει στην «Κ», σε άπταιστα ελληνικά, η 23χρονη Χονγκ που αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει στον χώρο.

Σε μια γωνιά βλέπουμε το αρμόνιο, μια κονσόλα ήχου και μικρόφωνα για τους πιστούς, και τον πάστορα. Πιο μέσα βρίσκεται η κουζίνα, ένα δωμάτιο ξεκούρασης, ενώ σε προθήκες βλέπουμε κινεζικά DVD με θρησκευτικό περιεχόμενο και φυσικά την Αγία Γραφή στην κινεζική γλώσσα.

Στο κατηχητικό

Τα πρώτα χρόνια η Κινεζική Εκκλησία της Θεσσαλονίκης στεγαζόταν σε ένα ισόγειο κατάστημα και αποτελούσε εξ αρχής τόπο λατρείας και συνάντησης για τους πιστούς. Αργότερα, μεταφέρθηκε στη σημερινή της έδρα και στον επόμενο όροφο δημιουργήθηκε ένας χώρος που λειτουργεί ως «κατηχητικό» και παιδότοπος για τα μικρά παιδιά. Εκεί πηγαίνει κάθε Κυριακή η 11χρονη Σάρα για να κάνει μάθημα θρησκευτικών και διαβάζει αποσπάσματα από την Αγία Γραφή στα μικρότερα παιδιά. Αν και κατάγεται από την Κίνα, γεννήθηκε στην Ιταλία και μεγαλώνει στη Θεσσαλονίκη, όπως πολλά από τα παιδιά των Κινέζων εμπόρων που ζουν και εργάζονται στην «Τσάιναταουν» της δυτικής Θεσσαλονίκης. «Πηγαίνω στην έκτη τάξη, σε ελληνικό σχολείο. Θέλω να μείνω εδώ και να σπουδάσω», μας λέει.

Θρησκευτική «υπερδύναμη»

Αν και η ύπαρξη χριστιανικής εκκλησίας μπορεί να μοιάζει «ασύμβατη» με την κινεζική κουλτούρα, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση των θρησκευόμενων στην Κίνα. Ενδεικτικό των κοινωνικών αλλαγών είναι ότι περίπου 80 εκατομμύρια Κινέζοι εκκλησιάζονται συστηματικά στις ανεξάρτητες ή επίσημες εκκλησίες του κράτους, όπου παρατηρείται η διείσδυση κυρίως του Προτεσταντισμού, όπως μαθαίνουμε από την εθνογραφική έρευνα της Θεοδώρας Ματζιροπούλου σχετικά με την κινεζική συνοικία της Θεσσαλονίκης, που εκπόνησε για λογαριασμό του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας το 2010. «Είναι νωρίς για προβλέψεις, ωστόσο ορισμένες εκτιμήσεις δείχνουν ότι η Κίνα θα έχει σύντομα τον μεγαλύτερο αριθμό χριστιανών εκτός Δύσης», σημειώνει η κ. Ματζιροπούλου. Η Εκκλησία της Θεσσαλονίκης λειτουργεί περισσότερο από μια δεκαετία, σχεδόν «κρυμμένη» από τα μάτια των μη ενδιαφερομένων, στοιχείο ενδεικτικό της επιφυλακτικότητας που χαρακτήριζε για χρόνια την κινεζική συνοικία. Αυτό όμως φαίνεται να αλλάζει.

Η Σάρα αλλά και πολλά παιδιά της «κινεζικής» γειτονιάς τείνουν να γνωρίζουν καλύτερα τα ελληνικά σε σχέση με τη γλώσσα της πατρίδας τους, κάτι που μας επιβεβαιώνει ο πρόεδρος της νεοσύστατης Ενωσης Κινέζων Ελλάδας, Λι Ντιαν Φενγκ. Συναντηθήκαμε στα νέα γραφεία της Ενωσης, όπου στους τοίχους φιγουράρουν φωτογραφίες των ιδρυτών με τον δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη, κινεζικές επιγραφές και πίνακες.

Οπως και οι περισσότεροι συμπατριώτες του, ο κ. Ντιαν Φενγκ ήρθε στη Θεσσαλονίκη το 1999, παντρεύτηκε στη Θεσσαλονίκη και είναι έμπορος. Η νεοσύστατη Ενωση, που εδρεύει στην περιοχή, δημιουργήθηκε με σκοπό να αποτελέσει δίαυλο επικοινωνίας των Κινέζων της Θεσσαλονίκης με την κινεζική πρεσβεία στην Αθήνα, αλλά και να καλλιεργήσει την εξωστρέφεια της Τσάιναταουν, που για χρόνια ήταν απομονωμένη από την κοινωνική και πολιτιστική ζωή της πόλης. «Θέλουμε να δείξουμε στους Ελληνες τις γιορτές και τις παραδόσεις μας, και να γνωρίσουμε τις ελληνικές. Είμαστε πολλά χρόνια εδώ και νιώθουμε μισοί Ελληνες και μισοί Κινέζοι», σημειώνει στην «Κ» ο κ. Ντιαν Φενγκ. Οπως λέει, τα παιδιά του μιλούν πολύ καλύτερα τα ελληνικά από τον ίδιο, ενώ, όπως συμβαίνει συνήθως, η δεύτερη γενιά μεταναστών μαθαίνει μέσω της οικογένειας τον προφορικό λόγο της μητρικής γλώσσας και όχι τον γραπτό. «Στα μελλοντικά μας σχέδια είναι να δημιουργήσουμε μια σχολή για την εκμάθηση κινεζικών και ελληνικών, που θα απευθύνεται σε νέους Κινέζους και Ελληνες, για να μαθαίνει ο ένας τη γλώσσα του άλλου και να μάθουν τα παιδιά μας τη μητρική τους γλώσσα», σημειώνει.

«Η Ελλάδα έχει πολύχρονη ιστορία και παράδοση όπως και η Κίνα, και σ’ αυτό μοιάζουμε. Για παράδειγμα, όλοι ξέρουμε τον Μέγα Αλέξανδρο», λέει ο κ. Ντιαν Φενγκ. Η κοινότητα της Θεσσαλονίκης αριθμεί περίπου 2.200 Κινέζους, κυρίως εμπόρους χονδρικής και λιανικής πώλησης ρούχων και ηλεκτρονικών συσκευών. Είναι εργατικοί, και οι περισσότεροι μένουν στις ίδιες ή τις κοντινές πολυκατοικίες. Είναι κοινό μυστικό ότι η εμπορική δραστηριότητά τους διατηρεί ζωντανή τη μικροοικονομία της περιοχής όλα αυτά τα χρόνια. «Στην Κίνα, οι άνθρωποι δουλεύουν πολύ. Εδώ έχετε πολλές αργίες. Είναι λίγο χαλαρό το σύστημα», μας λέει γελώντας η νεαρή Χονγκ.

«Θέλω να μείνω εδώ»

Μέχρι τώρα, η γλώσσα αποτελούσε το κυριότερο εμπόδιο στην επικοινωνία και το ευρύτερο «άνοιγμα» της κοινότητας στη Θεσσαλονίκη, ενώ οι νέοι Κινέζοι –ορισμένοι από τους οποίους φοιτούν σε ελληνικά πανεπιστήμια– φιλοδοξούν να αλλάξουν αυτό το κατεστημένο. Η 22χρονη Φέι Χια Καν ήρθε στη Θεσσαλονίκη πριν από δέκα χρόνια και ονειρεύεται τη ζωή της στη χώρα μας. «Θέλω να μείνω εδώ. Εδώ είναι οι φίλοι και οι γονείς μου. Πηγαίνω στην Κίνα για να δω τους παππούδες μου, αλλά νομίζω ότι δεν μου ταιριάζει η ζωή εκεί. Οι ρυθμοί της ζωής είναι πολύ πιο γρήγοροι και όλοι έχουν άγχος», λέει στην «Κ».

Τα πρώτα της χρόνια τα πέρασε σ’ ένα χωριό με τον παππού και τη γιαγιά της, όσο οι γονείς της δούλευαν πρώτα στην Ιταλία και έπειτα στην Ελλάδα.

«Οταν ήρθα στη Θεσσαλονίκη ήμουν η μόνη Κινέζα στο σχολείο· στην αρχή ήμουν φοβισμένη και δεν μιλούσα σε κανέναν. Οι Ελληνες όμως είναι πολύ φιλόξενοι και τώρα έχω πολλούς φίλους», τονίζει. Η οικογένειά της, μας λέει, όπως και οι περισσότερες της περιοχής, διατηρεί τις κινεζικές παραδόσεις και τις διατροφικές συνήθειες που επιτάσσουν το ρύζι να είναι το κύριο συστατικό του φαγητού και να συνοδεύεται από βραστά λαχανικά και κρέας. Διασκεδάζει ακούγοντας μουσική –η Korean pop είναι στη μόδα όπως λέει– βγαίνοντας βόλτες ή για φαγητό. «Η επικοινωνία είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Οι γονείς μου είναι δέκα χρόνια εδώ και δεν ξέρουν ελληνικά. Εγώ έμαθα τη γλώσσα στο σχολείο και τους βοηθάω με τις ελληνικές υπηρεσίες και όπου χρειάζονται μεταφράσεις», σημειώνει.

Καταγωγή από την επαρχία Τσετζιάνγκ

Οι Κινέζοι άρχισαν να μεταναστεύουν μαζικά στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Στη Θεσσαλονίκη, οι περισσότεροι κατάγονται από την παραθαλάσσια επαρχία Τσετζιάνγκ, στα νότια της χώρας, η οποία «τροφοδοτεί» τις κινεζικές μεταναστευτικές ροές στη Δύση και στον ευρωπαϊκό Νότο.

Στην οδό Αισώπου ήταν κάποτε εγκατεστημένοι οι οίκοι ανοχής της πόλης, ενώ σήμερα η γειτονιά έχει υποστεί εκτεταμένη ανάπλαση, με διαπλάτυνση των πεζοδρομίων και νέο φωτισμό. Πριν ανιχνεύσουν το πρόσφορο εμπορικό «έδαφος» στην Ελλάδα, οι Κινέζοι έμποροι δραστηριοποιήθηκαν στη γειτονική Ιταλία, ενώ κοινότητες υπάρχουν στην Ισπανία και την Πορτογαλία, όπως επισημαίνει η κ. Ματζιροπούλου.

Η Πρωτοχρονιά

Με μια μεγάλη ανοικτή γιορτή σκέφτεται να καλωσορίσει την κινεζική Πρωτοχρονιά η νεοσύστατη Ενωση Κινέζων Ελλάδας τον Φεβρουάριο. Το 2016 θα είναι το Ετος του Πιθήκου και, όπως επισημαίνει ο κ. Ντιαν Φενγκ, δουλεύουν πυρετωδώς για να διοργανώσουν τον στολισμό της περιοχής με τα παραδοσιακά κόκκινα κινέζικα φαναράκια και δραστηριότητες της ημέρας, όπως την παρέλαση με τον χορό του εντυπωσιακού κινεζικού λιονταριού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή