«Ολοι εκεί!» το κάλεσμα προς τους επιστήμονες και ελεύθερους επαγγελματίες στο σημερινό Πανελλαδικό Συλλαλητήριο ενάντια στο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. «Ασφαλιστικές εισφορές και φορολογία οδηγούν εκτός Ελλάδας ή εκτός επαγγέλματος όλους τους μηχανικούς» δηλώνει ο κ. Γιώργος Στασινός, πρόεδρος ΤΕΕ, επισημαίνοντας: «Για τους νέους μηχανικούς με το ελάχιστο εισόδημα, η συνολική επιβάρυνση είναι στο 80,5% του εισοδήματός τους και καλούνται να ζήσουν με 114 ευρώ τον μήνα!».
Η «Κ» μίλησε με δύο επιστήμονες που συμμετείχαν στην προηγούμενη πορεία και θα βρεθούν ξανά σήμερα μεταξύ όσων αντιδρούν.
«Kατέβηκα στην πορεία χωρίς δεύτερη σκέψη. Ηταν άνθρωποι από όλες τις παρατάξεις, υπήρχε ομοψυχία. Χωρίς κομματικά, πολιτικά ή κλαδικά κίνητρα, δεν ήταν παρά μία κοινωνική προσπάθεια να πει κάποιος ότι αυτό το ασφαλιστικό είναι ένα “έκτρωμα”» αρχίζει να λέει η κ. Αγγελική Μιχαλοπούλου, συμβολαιογράφος με 20ετή διαδρομή στον χώρο, η οποία είχε πολλά χρόνια να κατέβει στον δρόμο για να διαμαρτυρηθεί. «Πραγματικά εντυπωσιακό το μωσαϊκό των ανθρώπων που επέλεξαν αυτό τον τρόπο αντίδρασης, διεκδικώντας την ομαλή τους επαγγελματική και επιστημονική ύπαρξη, εκφράζοντας παράλληλα την έντονη δυσαρέσκεια προς τον υπουργό Εργασίας, ο οποίος αν και προέρχεται από τον χώρο μας, δείχνει να μην κατανοεί τα επιχειρήματά μας» σχολιάζει ο κ. Γιώργος Κώτσηρας, δικηγόρος, κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων και διδάκτωρ στη Νομική της Αθήνας, ο οποίος έχει διατελέσει πρόεδρος της Ενωσης Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων, ενώ ασκεί μάχιμη δικηγορία τα τελευταία 8 χρόνια.
Ο αδύναμος τι θα κάνει;
«Πέρα από την οικονομική δυσχέρεια, στην οποία έχουμε όλοι οι Ελληνες περιέλθει, η πρωτοφανής στάση μιας έντονα παραγωγικής μονάδας της ελληνικής κοινωνίας, αποδίδεται κυρίως στο γεγονός της στοχοποίησής της μέσω μιας ρητορικής που καλλιεργεί κοινωνικές αντιπαλότητες – δεν γίνεται να σου λένε: “δεν έχετε ανάγκη εσείς, είστε δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί”, φέρνοντας την υπόλοιπη κοινωνία απέναντί μας. Διακυβεύεται η αξιοπρέπεια της προσπάθειάς μας συνολικά – από τις σπουδές μέχρι τις υπηρεσίες μας προς την κοινωνία» προσθέτει ο κ. Κώτσηρας. Ο ίδιος έρχεται να καταρρίψει το επιχείρημα που ακούγεται ότι με την κατακόρυφη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών θα ευνοηθούν τα λαϊκά στρώματα: «Με τη βίαιη έξοδο από το επάγγελμα, στην οποία οδηγούμαστε, θα μειωθεί η ομαλότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών, θα αυξηθούν τα κόστη, θα υπάρχει αδυναμία απασχόλησης εργαζομένων ή συντήρησης γραφείων. Υπάρχει περίπτωση να εισρεύσουν έσοδα στα δημόσια ταμεία όταν από τα 10 που παίρνεις, πρέπει να δίνεις τα 8,5 στο κράτος; Ρημάζοντας ένα κομμάτι της κοινωνίας, δεν βγαίνει ωφελημένο το άλλο. Οταν έχει καταρρεύσει το ασφαλιστικό, ο ισχυρός θα βρει τον τρόπο να ασφαλιστεί, απολαμβάνοντας παροχές υγείας. Ο αδύναμος τι θα κάνει;».
Οσο για μία ακόμη σοβαρή συνέπεια του υπερπολλαπλασιασμού των βαρών; Σύμφωνα με τον κ. Κώτσηρα: «“Καλύτερα να μένουμε σπίτι παρά να εργαζόμαστε” άκουσα πολλούς συναδέλφους να λένε, αφού “όσο περισσότερο θα δουλεύεις, τόσο παραπάνω θα φορολογείσαι, ενώ στο τέλος μένεις σχεδόν με τα ίδια χρήματα για να περάσεις”. Κι αυτό είναι ίσως το χειρότερο: να πλήττεται η βούλησή σου να παράξεις».
Η ισχυρή παρουσία των συγκεκριμένων επιστημονικών κλάδων στον δρόμο, έχει ελπίδες να επιφέρει κάποια βελτίωση; Για την κ. Μιχαλοπούλου, «οι αποφάσεις είναι ειλημμένες. Καταδεικνύεται, όμως, πως είμαστε διατεθειμένοι να προχωρήσουμε σε μία γενική απεργία ή στη μη καταβολή των ασφαλιστικών μας εισφορών για όσο διάστημα πει ο Σύλλογός μας. Θα γίνουν πράγματα που δεν έχουμε ξαναδεί, όπως δήλωσε ο κ. Βερβεσός, πράγμα λογικό καθώς όλοι κινδυνεύουμε να μην έχουμε καν γραφεία από το ’17». Και καταλήγει: «Το ασφαλιστικό δίνει τη δυνατότητα να δεις τι κοινωνία οραματίζεσαι, πράγμα που, δυστυχώς, δεν είναι σαφές. Σίγουρα οι πορείες ποτέ δεν άλλαξαν τον κόσμο, ούτε και πρόκειται να τον αλλάξουν. Αλλά τώρα πια καταλαβαίνει και ο άλλος ότι στις επόμενες εκλογές, θα είναι αντιμέτωπος με 500 χιλιάδες ανθρώπους, που δεν θα πειστούν πλέον τόσο εύκολα».
Και η συμμετοχή στη σημερινή πορεία; Για τον κ. Κώτσηρα, η απάντηση είναι θετική: «Θα ξανακατέβω με τους όρους της κοσμιότητας, της επιχειρηματολογίας, του σεβασμού της άποψης του άλλου, εφόσον κινείται στο πλαίσιο ορθολογισμού και όχι ταξικής αντιπαράθεσης».