Και μόνο το γεγονός ότι «μας ενόχλησε» η επιλογή ενός ξένου ως διευθυντή του Μουσείου Μπενάκη • δείχνει τι επαρχία είμαστε • – τι βλαχάρες δηλαδή. • Τη στιγμή που σε όλο τον κόσμο • -εκτός τριτοκοσμικών εθνικοεπικών καθεστώτων και κοινωνιών- • είναι πλέον κάτι το συνηθισμένο η διεύθυνση οργανισμών, και δη πολιτιστικών, από αλλοεθνείς ειδήμονες, • εμείς εκεί, • βυθισμένοι στο κόμπλεξ και την ανέξοδη εθνικιστικίλα. • Η οποία βέβαια αναρριγεί από «υπερηφάνεια» όταν κάποιος δικός μας αναλαμβάνει πόστο σε ξένη χώρα. • Τζάμπα «περηφάνια», τζάμπα «οργή». • Ενα άδειο πράμα, • ένα κενό. •
Εν τω μεταξύ αποψιλώνονται οι δικοί μας πολιτιστικοί οργανισμοί από όσους άξιους τους διηύθυναν • – τελευταίο κρούσμα, και δεν θα είναι και έσχατο καταπώς φαίνεται, η παραίτηση της Βίκυς Μαραγκοπούλου από το θαυμαστό δημιούργημά της, που επί 20ετία ανέθρεψε και καθιέρωσε, • το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας. • Δάκος έχει πέσει • και ποιος να τον ψεκάσει. •
Κι έχει πέσει, με τον νέο χρόνο, κι ένα θανατικό ολόγυρα που σου μαυρίζει την καρδιά. • Θρηνήσαμε, οι παμπάλαιοι φίλοι, έναν πρίγκιπα της ευγένειας ανάμεσά μας, • τον δικηγόρο Μιχάλη Μανωλά, που μας έφυγε ξαφνικά, • και τραυματικά για τη γυναίκα του και τα δύο παλικάρια τους, • θρηνήσαμε λίγες μέρες αργότερα και την παλιά, αλλά ποτέ ξεχασμένη φίλη Μαρία Κυρτζάκη, • την ποιήτρια με τη βαθιά φωνή • κι εκείνα τα απύθμενα μάτια. • Είχαμε ζήσει μαζί, • συν τον σταυραδελφό της, τον πρόωρα επίσης χαμένο, σκηνοθέτη και ηθοποιό Τάσο Μπαντή, • καιρούς ελπίδων, ενθουσιασμών και απογοητεύσεων στη μεταχουντική ΕΡΤ. •
Πάει η Μαρία των Λέξεων και των Ονείρων. • Πάει ο Μιχαλιός, που λαχταρούσε πάντα το Βιβάρι και τη Σίβα. •
«Νέο σάλπισμα μάχης» σαλάγησε στο Τάε κβο ντο ο πανηγυρίζων πρωθυπουργός του ασιχτήριου έτους 2015. • Κι είχε το σάλπισμα όλα τα γνωστά συστατικά • με την προσθήκη ενός νέου μπαχαρικού, • «του ταξικού κριτηρίου της αναδιανομής υπέρ των αδυνάμων». • Ηδη δεν υπάρχει «πιάτο» που να βγαίνει από το κυβερνητικό μαγειρείο χωρίς αυτό. • Πιστεύουν ότι θα εξουδετερώσουν το δηλητήριο του Μνημονίου με το μπαχαρικό που ανέσυραν. •
«Μεταρρύθμιση ή Λαϊκισμός». • Αυτό είναι το δίλημμα, • έχει δίκιο η Αννα Διαμαντοπούλου. • Αυτό πρέπει να είναι και το ξεκάθαρο σύνθημα στη μάχη κατά της πανούκλας που κατατρώει τη χώρα. • «Ενα νέο κόμμα που θα παρουσιάσει εθνικό σχέδιο για ριζικές μεταρρυθμίσεις παντού, • συνοδευόμενο από ένα σύγχρονο πλαίσιο για την προσέλκυση επενδύσεων». • Το ζήτημα είναι ποιοι και πόσοι είναι διατεθειμένοι να αφήσουν το προσωπικό τους ψιλικατζίδικο • – ιδίως αν μας εγκατασταθεί καμιά εγκληματική •για χώρες σαν την Ελλάδα • «απλή αναλογική» • πράγμα που ήδη μαγειρεύουν, πανικόβλητα, τα υπόγεια της Μαξιμουνδούρου. •
Με τα χρόνια ξεχάστηκε εκείνο το μπακαλιαρίστικο «κάπου» των κουλτουριάρηδων του ’80. • – «κάπου με συγκίνησε αυτή η ταινία» κ.λπ. κ.λπ. • Απόμεινε μόνο το «κάποιος», «κάποιοι» • διότι πέρασε μέσω της «πεφωτισμένης Αριστεράς» στα χείλη των πάσης «ιδεολογίας» πολιτικών • καθότι βολεύει με τη θολούρα του • – και τη «φιγούρα» του. • Και στα χείλη της συνδικαλαρίας επίσης. • Ακουσα τις μέρες αυτές αγροτοπατέρα να ωρύεται • – ελληνοπρεπώς ως συνήθως: «Θα την κόψουμε στ’ μέση τη χώρα! • Θα την ξεράνουμε την Ελλάδα, ώσπου κάποιοι να πάρουν του μήν’μα!». •
Ερχεσαι δεύτερος μάστορα. • Την έχουν ήδη ξεράνει αυτοί οι «κάποιοι» την Ελλάδα. • Μπορείτε όμως τώρα εσείς να της βάλετε άνετα φόκο. • Λες κι είναι το χωράφι σας. • Ετσι σας δίδαξαν «κάποιοι».