«De Profundis», εξομολόγηση εκ βαθέων

«De Profundis», εξομολόγηση εκ βαθέων

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η απαίτηση ενός θεατρικού μονολόγου είναι τεράστια. Για τον ηθοποιό και το κοινό εξίσου. Αυτό που προτείνει ο Σπύρος Κυριαζόπουλος στην παράσταση «De Profundis» είναι μια προσωπική προσέγγιση στην περίπτωση του Οσκαρ Ουάιλντ, εμπνεόμενος από τα δύο έργα του που είχαν σχέση με τον εγκλεισμό του. Το «De Profundis», το επιστολικό κείμενο που γράφθηκε στη φυλακή, και την «Μπαλάντα της φυλακής του Ρέντινγκ», το ποίημα που ο Ουάιλντ έγραψε αμέσως μετά την αποφυλάκισή του. Και τα δύο κυκλοφόρησαν το 1897, με διαφορά λίγων μηνών, και αποτελούν ένα δίπολο εξομολόγησης, κάθαρσης και εμβάθυνσης. Στο «De Profundis», ο Ουάιλντ απευθύνεται στον Bosie, εξαιτίας του οποίου καταδικάστηκε. Στην «Μπαλάντα» απευθύνεται σε έναν καταδικασμένο σε θάνατο συγκρατούμενό του.

Ο Σπύρος Κυριαζόπουλος παρουσιάζει μια παράσταση ενότητας ύφους και έμπνευσης, καθώς έχει ο ίδιος διασκευάσει τη σύνθεση των κειμένων, μέσα από σπαράγματα και ανασυνθέσεις. Υπογράφει επίσης τη σκηνοθεσία και τα κοστούμια. Η παράσταση έχει ήδη κάνει έναν κύκλο και παρατείνεται τώρα για λίγο ακόμη (Θέατρο Ανεσις, 1/3). Υπάρχουν διακυμάνσεις στην ένταση και στη φόρτιση, αλλά δίχως αμφιβολία είναι ένα εγχείρημα τολμηρό και φιλόδοξο που εμπνέει σεβασμό, σε σημεία, δε, προκαλεί και δέος. Υπάρχει πυρετός, και αυτό εξ αρχής υποβάλλει τον θεατή σε μια διαδικασία.

Και η διαδικασία αυτή είναι η εξόρυξη μιας πληθώρας συναισθημάτων και σκέψεων που πηγάζουν όλα από τη στιγμή που συμβαίνει η ανατροπή στη ζωή. Η καταδίκη και ο εγκλεισμός είναι μια ανατροπή, θα μπορούσε να είναι η ασθένεια, ένα ατύχημα ή μια προδοσία, αλλά εν προκειμένω η ελκυστική περίπτωση του Οσκαρ Ουάιλντ, με τον ευτελισμένο δανδισμό μέσα στο κελί, γίνεται γενεσιουργό σημείο.

Ο Σπύρος Κυριαζόπουλος έχει στο κείμενό του ορισμένες κορυφαίες στιγμές αγνού φιλοσοφικού διαλογισμού. Αυτό εντείνεται από την υποβλητική ατμόσφαιρα της παράστασης, την πρωτότυπη μουσική του Αλκη Λιβαθινού, τα εξαίρετα κοστούμια, στο χείλος ενός ψευδαισθητικού παραληρήματος που τείνει να εγκολπωθεί και την επί σκηνής βουβή μαριονέτα εγγαστρίμυθου (σχεδιασμός: Δήμητρα Γιοβάνη). Η παράσταση μιλάει και για την ευθύνη και το κόστος, και την τόλμη και την ανδρεία. Ο Σπύρος Κυριαζόπουλος είναι ένας δημιουργός με προσωπικότητα που τόλμησε κάτι πολύ δύσκολο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή