Ο μαρασμός της επανάληψης

2' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​​ξι χρόνια τώρα διαδηλώσεις, πορείες «μεγαλειώδεις» ή λιγότερο μεγαλειώδεις, αντεξουσιαστές, μολότοφ, κουκουλοφόροι, ΜΑΤ, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, προσαγωγές, «πεδία μάχης» στο Σύνταγμα, στα Εξάρχεια, «αποκλεισμένο» το κέντρο της πόλης… Εξι χρόνια τώρα κάποιοι συγκεντρώνονται για να διαμαρτυρηθούν και κάποιοι άλλοι «προκαλούν επεισόδια». Εξι χρόνια τώρα έχουν επισημανθεί, σχολιαστεί, αναλυθεί, συζητηθεί, καταδικαστεί, σχεδόν τα πάντα: πολιτικές, υποσχέσεις, μέτρα και μη μέτρα, οι αποχρώσεις της βίας (κόκκινης ή μαύρης), ασύστολα ψεύδη, ανυπεράσπιστες αλήθειες. Εξι χρόνια τώρα έχουν στοχοποιηθεί πολιτικοί, δημοσιογράφοι, η Ευρώπη (συνολικά), οι ευρωπαϊκές ηγεσίες (επιλεκτικά)… Εχουμε εξαντλήσει θεωρίες συνωμοσίας, προβοκάτσιες, εσωτερικού και εξωτερικού, επιθετικότητα και επινοητικότητα στους χαρακτηρισμούς. Περάσαμε από όλα τα στάδια οργής, αγανάκτησης, εφιαλτικής αγωνίας για τη χρεοκοπία, για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Εξι χρόνια τώρα ο μόνος που θριαμβεύει, μετασχηματιζόμενος και αναπροσαρμοζόμενος στις «απαιτήσεις των καιρών», είναι ο λαϊκισμός.

Η άσκηση πολιτικής υποκαθίσταται από τακτικισμούς, ο δημόσιος λόγος αναπαράγει τα ίδια στερεότυπα. Η χθεσινή μεγάλη κινητοποίηση για το ασφαλιστικό (υπολογίζονται σε πάνω από 50.000 οι συμμετέχοντες), από όλους τους επαγγελματικούς κλάδους, κατέληξε, λίγο πολύ, στα ίδια… Κολλήσαμε. Ανακυκλώνουμε αντιδράσεις, πράξεις, λέξεις και σκέψεις. Απουσιάζει η ποικιλία της κανονικότητας. Γιατί με την ποικιλία της αλλαγής και του καινούργιου δεν είχαμε ποτέ καλές σχέσεις. Εδώ και έξι χρόνια ζούμε σε έκτακτες συνθήκες, με διαλείμματα επιδείνωσης, προς το χειρότερο.

Μπορεί ο βαθμός δυσκολίας να έχει αυξηθεί κατακόρυφα στην Ευρώπη και η αναταραχή να μεταδίδεται σε όλες τις χώρες που αντιμετωπίζουν την ένταση του προσφυγικού. Ομως πουθενά, σε ευρωπαϊκή κλίμακα, οι ανατροπές, επί του πραγματικού και του φαντασιακού, δεν είναι τόσο σαρωτικές όσο στην Ελλάδα.

Το δυστύχημα είναι ότι όσο η άγνοια, η ανευθυνότητα και η ιδεοληψία, κυριαρχούν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τα λάθη θα διογκώνονται μαζί με την κοινωνική δυσαρέσκεια και τις αντιδράσεις, για όσες υποσχέσεις επιστροφής στην πλαστή ευημερία δόθηκαν και δεν τηρούνται. Για όσες αυταπάτες καλλιεργήθηκαν και δεν αναιρέθηκαν.

Η διαρκής επανάληψη των ίδιων εικόνων και λόγων, η καθήλωση στις ίδιες σκέψεις και προβλέψεις, εξουθενώνει και αποκαρδιώνει. Δεν είναι μόνο οι φοροεπιδρομές, η ανεργία, η απασχόληση με όρους εξαχρείωσης, η μη προοπτική, που καταθλίβουν ή εξαγριώνουν. Είναι η απώλεια της ποικιλίας της σταθερότητας. Οτι το στοιχειώδες της καθημερινής διαβίωσης είναι εξασφαλισμένο. Οτι κάθε μέρα που περνάει δεν είναι μια υποχώρηση από τη γραμμή εκκίνησης της προηγούμενης, ότι την επόμενη οι οικονομικοί υπολογισμοί του κάθε νοικοκυριού δεν θα έχουν ανατραπεί από έναν άλλο φόρο.

Σύμφωνα με την έρευνα της Nielsen («Κ» 3/2) 8 στους 10 ερωτώμενους ανησυχούν για την οικονομική τους κατάσταση. Ενα υψηλό ποσοστό δηλώνει ότι δεν περισσεύουν καθόλου χρήματα ή ότι τα διαθέτουν για την αποπληρωμή χρεών. Συγκριτικά δε με την υπόλοιπη Ευρώπη, στην Ελλάδα η ανησυχία για την εργασία είναι αυξημένη (42% έναντι 19% στην Ευρώπη) όπως και για την πορεία της οικονομίας (38% των Ελλήνων πολιτών έναντι 20% στην Ευρώπη).

Με το «δυσοίωνο» και το «περισσότερο δυσοίωνο» συμπορευόμαστε. Την ίδια στιγμή, η επανάληψη στεγνώνει και τους τελευταίους χυμούς, γεννώντας μόνο εμπλοκές και αδιέξοδα, είτε πρόκειται για την επίσημη διαπραγμάτευση είτε για την «ανεπίσημη» καθημερινότητα των πολιτών. Αν δεν αποκατασταθεί μια κανονικότητα, κινδυνεύουμε από μαρασμό, ψυχικό και πνευματικό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή