Το βιογραφικό «Trumbo» (***) του Τζέι Ρόουτς, με τον Μπράιαν Κράνστον που διεκδικεί Οσκαρ Α΄ ανδρικού ρόλου, ξυπνάει μνήμες από τα πέτρινα χρόνια του μακαρθισμού. Το Χόλιγουντ δεν ξαναγράφει ούτε αναθεωρεί την ιστορία του, δικαιώνει όμως τον πιο επικίνδυνο εσωτερικό «εχθρό» του, τον Ντάλτον Τράμπο, τον άνθρωπο που τ’ όνομά του μπήκε στην κορυφή της περιβόητης Μαύρης Λίστας.
Ο Τράμπο, ο πιο επιτυχημένος και συνεπώς ο πιο ακριβοπληρωμένος σεναριογράφος του Χόλιγουντ κατά τη δεκαετία του ’40, ήταν κομμουνιστής αλλά και ξεροκέφαλος: αμετανόητα πιστός στο αμερικανικό Σύνταγμα που κατοχυρώνει την ελευθερία σκέψης. Το όνομά του σπιλώθηκε και ο ίδιος φυλακίστηκε, με την κατηγορία της προδοσίας, όταν αρνήθηκε να καταθέσει στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων. Μετά τη φυλακή αναγκάστηκε να πουλάει πάμφθηνα και με ψευδώνυμο τα σενάριά του. Δύο από αυτά, το «Διακοπές στη Ρώμη» και το «The Brave One», πήραν Οσκαρ. To 1960, o Κερκ Ντάγκλας (πρωταγωνιστής και παραγωγός του «Σπάρτακου») και ο σκηνοθέτης Οτο Πρέμιγκερ («Εξοδος») είχαν το θάρρος να γράψουν το πραγματικό όνομα του σεναριογράφου τους στους τίτλους των ταινιών τους.
Το «Τrumbo» είναι μια ακαδημαϊκή βιογραφία, πιστή στην εποχή την οποία ανασυνθέτει στις εικόνες της. Δεν ασχολείται με τις ιδέες του Τράμπο, αλλά με τον ίδιο: έναν καλό Αμερικανό, άξιο στη δουλειά του. Υπερασπίζεται το αμερικανικό όνειρο, τις αξίες μιας Αμερικής που αποστρέφεται το κυνήγι των μαγισσών γιατί θέλει να ’χει πάντα μπροστά της ανοιχτούς ορίζοντες. Το ίδιο έκανε πρόσφατα και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ στην πολύ διαφορετική θεματικά «Γέφυρα των κατασκόπων».
Η Νάταλι Πόρτμαν πρωταγωνιστεί στο καλογυρισμένο γουέστερν του Γκάβιν Ο’ Κόνορ «Η Τζέιν πήρε τ’ όπλο της» (**). Η σύζυγος ενός πρώην παρανόμου ζητάει τη βοήθεια του πρώην άνδρα της για να αντιμετωπίσει μια συμμορία.
Σε μοτίβα του γουέστερν προσφεύγει και ο Γάλλος σκηνοθέτης Τομά Μπιντεγκέν στο «Les Cowboys» (που δυστυχώς δεν μπορέσαμε να δούμε). Σύγχρονη οδύσσεια ενός άνδρα, που αναζητεί την εξαφανισμένη κόρη του.
Στον «Οδηγό για Singles» (**), ευχάριστη κομεντί του Κρίστιαν Ντίτερ, παρακολουθούμε τις ερωτικές περιπέτειες τεσσάρων νεαρών γυναικών στη σημερινή Νέα Υόρκη. H παχουλή Ρέμπελ Ουίλσον κλέβει την παράσταση.
Στο γιαπωνέζικο «Ταξίδι στην άλλη όχθη» (***) ένας νεκρός «επιστρέφει» στον κόσμο των ζωντανών και στη γυναίκα του. Εξαιρετική σκηνοθεσία από τον Κιγιόσι Κουροσάβα.
Το εξωτικό παραμύθι, η κωμωδία και η περιπέτεια (τύπου Ιντιάνα Τζόουνς) σμίγουν στο γαλλικό «Αλαντίν: οι νέες περιπέτειες» (**). Προβάλλεται μεταγλωττισμένο.
Τέλος, στον γερμανικό «Λαβύρινθο της σιωπής» (**) ο Τζούλιο Ρικιαρέλι επιστρέφει στο 1958 και στο τραύμα του ναζισμού.