Β. Σούσελ: «Πρέπει να υποστηρίξουμε την Ελλάδα»

Β. Σούσελ: «Πρέπει να υποστηρίξουμε την Ελλάδα»

5' 32" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Ρόλο-κλειδί» παίζει η Ελλάδα στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης και γι’ αυτό «αξίζει κάθε υποστήριξη από την Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη».

Αυτό επισημαίνει σε συνέντευξή του στην «Κ», ο πρώην καγκελάριος της Αυστρίας, Βόλφγκανγκ Σούσελ, ο οποίος τονίζει ότι «το διακύβευμα είναι η αποκατάσταση του νόμου και της τάξης κατά την είσοδο στη ζώνη Σένγκεν της Ε.Ε.». Γι’ αυτόν τον σκοπό είναι απαραίτητη η προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. προσθέτει, για να καταλήξει με νόημα ότι «στο πλαίσιο αυτό η Ελλάδα παίζει ρόλο-κλειδί».

Ο Βόλφγκανγκ Σούσελ θεωρείται σημαντικός μεταρρυθμιστής στη χώρα του, κυρίως χάρη στην αναμόρφωση του φορολογικού και ασφαλιστικού συστήματος. Ωστόσο, βρέθηκε απομονωμένος στην Ε.Ε. εξαιτίας της κυβερνητικής του συμμαχίας με τον ηγέτη του ακροδεξιού Κόμματος της Ελευθερίας, Γιοργκ Χάιντερ. Παρά τις ευρωπαϊκές κυρώσεις που υπέστη η Βιέννη εξαιτίας αυτής της «ανίερης» συνεργασίας, ο Σούσελ παραμένει ένθερμος ευρωπαϊστής, χαρακτηρίζοντας τη Γηραιά ήπειρο έναν «τόπο ονειρικό».

Ταυτόχρονα υπενθυμίζει ότι μέσα στον γενικευμένο ευρωσκεπτικισμό, υπάρχουν θετικές εξελίξεις, οι οποίες αποσιωπούνται από τα ΜΜΕ, όπως «οι νέες ευκαιρίες από την ψηφιοποίηση» ή «το επενδυτικό σχέδιο του Γιούνκερ ύψους 315 δισ. ευρώ». Τέλος, πιστεύει ότι από την ίδια την Ελλάδα εξαρτάται κατά πόσον έχει φύγει από το τραπέζι των συζητήσεων το Grexit.

– Πόσο πιθανός είναι ο αποκλεισμός της Ελλάδας από τη Σένγκεν; Θα υπάρχει Σένγκεν σε έξι μήνες; Ποια είναι η εκτίμησή σας; Κι αν όχι, δεν θα σημάνει αυτό το τέλος της Ευρωζώνης, όπως είχε πει προ μερικών εβδομάδων ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ;

– Το διακύβευμα είναι η αποκατάσταση του νόμου και της τάξης κατά την είσοδο στη ζώνη Σένγκεν της Ε.Ε. Η ανεξέλεγκτη και χαοτική είσοδος ενός και πλέον εκατομμυρίου προσφύγων και μεταναστών από τη Μέση Ανατολή, το Μαγκρέμπ, την Αφρική, το Αφγανιστάν και άλλες χώρες μέσω του Αιγαίου, της Μεσογείου και άλλων χερσαίων οδών, η αναστολή του Δουβλίνου, το βάρος στους ώμους των αρχών, του πληθυσμού και των ΜΚΟ πρέπει να σταματήσουν. Γι’ αυτόν το σκοπό είναι απαραίτητη η προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. Και στο πλαίσιο αυτό η Ελλάδα παίζει ρόλο-κλειδί.

– Η Αυστρία και η Γερμανία έχουν να ωφεληθούν τα μάλα από την προσφυγική κρίση, αφού ως χώρες υποδοχής προσφύγων και μέσα από την ταχεία ενσωμάτωση αυτών των ανθρώπων στην αγορά εργασίας μπορούν να λύσουν πολλά προβλήματα. Η Ελλάδα αντίθετα ελάχιστα έχει να κερδίσει ως χώρα-τράνζιτ. Δεν θα έπρεπε να υπάρξουν κίνητρα για την Αθήνα για να δραστηριοποιηθεί περισσότερο στην προσφυγική κρίση;

– Για να είμαι ειλικρινής δεν συμμερίζομαι κάποιες αισιόδοξες εκτιμήσεις όσον αφορά την ενσωμάτωση, την αγορά εργασίας και το δημογραφικό. Για το άμεσο μέλλον οι εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες επιβαρύνουν απίστευτα όλες τις χώρες. Πολλοί έχουν ανεπαρκείς εκπαιδευτικές προϋποθέσεις και γνώσεις της γλώσσας. Η Γερμανία υπολογίζει ότι το κόστος θα ανέλθει σε 60 δισ. για τα επόμενα τρία χρόνια. Ταυτόχρονα όμως είναι αδιαμφισβήτητο ότι η Ελλάδα αξίζει κάθε υποστήριξη από την Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη.

– Σε συνάρτηση με την τελευταία μου ερώτηση: η Τουρκία πρόκειται να λάβει 3 δισ. ευρώ και πολλές υποσχέσεις για μια μελλοντική ένταξη στην Ε.Ε., αλλά παρ’ όλα αυτά έχει κάνει ελάχιστα. Δεν ηχεί κάπως άδικη αυτή η συμφωνία για την Ελλάδα; Επίσης συμφωνείτε με τις προσπάθειες προσέγγισης της Ε.Ε. με την Αγκυρα;

– Χωρίς συνεργασία με την Τουρκία θα παραμείνει αλυσιτελής οποιαδήποτε προσπάθεια. Η Αγκυρα και άλλες χώρες καλούνται να πάρουν πίσω πρόσφυγες που δεν μπορούν να γίνουν δεκτοί στην Ε.Ε. Αυτό όμως αφορά και την ελεγχόμενη νόμιμη μετανάστευση στην Ε.Ε. μέσω ευρωπαϊκών κέντρων υποβολής ασύλου στην Ιορδανία και τον Λίβανο.

– Εσείς ως Αυστριακός γνωρίζετε πόσο δύσκολη είναι η ισορροπία μεταξύ ουμανισμού και Realpolitik στην προσφυγική κρίση. Πώς απαιτείται να το πράξει αυτό μια χώρα, που έχει υποφέρει τόσα πολλά από την κρίση χρέους τα τελευταία πέντε χρόνια;

– Εχετε δίκιο να αναφέρεστε στη δύσκολη ισορροπία μεταξύ αλληλεγγύης και αποτελεσματικότητας. Στην προσφυγική και μεταναστευτική κρίση πρόκειται για μια εξωγενή πρόκληση, ενώ στην κρίση χρέους ήταν ένα ενδογενές πρόβλημα, που αγνοήθηκε επί χρόνια και δεκαετίες. Αν και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αφετηρία ήταν η κρίση των στεγαστικών δανείων (subprime) στις ΗΠΑ.

– Πιστεύετε ότι η προσφυγική κρίση θα οδηγήσει στην πτώση της καγκελαρίου Μέρκελ; Ησασταν ικανοποιημένος με την αρχική της πολιτική, των ανοιχτών θυρών; Ποια θα ήταν η συμβουλή σας σε εκείνη; Να αλλάξει πολιτική;

– Εκτιμώ αφάνταστα την κ. Μέρκελ. Γνωρίζει τα Τείχη και τα σύνορα. Ποια ήταν η εναλλακτική; Να εμποδίσει διά της βίας τους πρόσφυγες να περάσουν τα σύνορα; Η Αγκελα Μέρκελ δεν μπορούσε να ενεργήσει διαφορετικά το φθινόπωρο, γιατί τότε θα είχαν γίνει ανεξέλεγκτα τα προβλήματα για την Αυστρία, τις χώρες κατά μήκος της βαλκανικής οδού και φυσικά την Ελλάδα. Τώρα το ζητούμενο είναι να καταπολεμηθούν με διπλωματικά μέσα οι αιτίες της φυγής σε Συρία και Ιράκ, να υποστηριχθούν επαρκώς οι προσπάθειες του ΟΗΕ στα προσφυγικά στρατόπεδα της περιοχής, να διασφαλιστούν αποτελεσματικά τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. και να εξευρεθεί μια πραγματικά κοινή ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου.

– Ποια είναι η άποψή σας για τη σημερινή Ε.Ε.; Ανταποκρίνεται στα όνειρα και τις προσδοκίες σας; Κι αν όχι, πιστεύετε ότι θα μπορέσει και πάλι η Ευρώπη να γίνει πηγή έμπνευσης για νέους ανθρώπους;

– Η Ευρώπη ήταν και είναι ένας τόπος ονειρικός. Το πρόβλημα με αυτό το τόσο ιερό συναίσθημα είναι ότι ξυπνά υπερβολικά μεγάλες προσδοκίες, οι οποίες εύκολα παραμένουν ανεκπλήρωτες, με αποτέλεσμα να προεξοφλούνται οι συνακόλουθες απογοητεύσεις. Στην εποχή της εξατομίκευσης ο καθένας έχει το δικό του, αμιγώς προσωπικό, όνειρο για την Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά αν πάμε προς την περιφέρεια της Ευρώπης, βλέπουμε ότι η έλξη αυτού του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής παραμένει αναλλοίωτη. Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες εκφράζουν τον τελευταίο καιρό τη συμφωνία τους σε αυτό το αξίωμα – με τα πόδια τους, πατώντας την ευρωπαϊκή ήπειρο.

– Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η μεγαλύτερη πρόκληση για την Ε.Ε.; Η οικονομική κρίση, η προσφυγική, η ασφάλεια, ο λαϊκισμός, η Ακροδεξιά, το Brexit;

– Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι προφανώς ότι όλες αυτές οι κρίσεις συνέπεσαν την ίδια περίοδο. Αυτό δυσχεραίνει και τη διαχείρισή τους, επειδή πολλοί πολίτες αμφισβητούν τη δυνατότητα μιας ολοκληρωμένης, επαγγελματικής και αποτελεσματικής ικανότητας επίλυσής τους από εθνικούς και ευρωπαϊκούς θεσμούς. Πού είναι όμως τα θετικά πρωτοσέλιδα; Ποιος μιλάει για τις νέες ευκαιρίες από την ψηφιοποίηση, ποιος χαιρετίζει το επενδυτικό σχέδιο του Γιούνκερ ύψους 315 δισ. ευρώ;

– Εχει τελειώσει η συζήτηση για Grexit;

– Την απάντηση μπορούν να τη δώσουν μόνο οι Ελληνες. Η Ευρωζώνη, από κοινού με το ΔΝΤ, δημιούργησε όλες τις προϋποθέσεις, προκειμένου να παραμείνει το ευρώ το κοινό νόμισμα, υπό τον όρο ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να διασφαλίσει την εξυγίανση των δημοσιονομικών της στοιχείων.

*O δρ Βόλφγκανγκ Σούσελ, ομοσπονδιακός καγκελάριος της Αυστρίας για την περίοδο 2000-2007, θα είναι κεντρικός ομιλητής στο Delphi Economic Forum, το Σάββατο, 27 Φεβρουαρίου, στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών (www.delphiforum.gr).

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή