ΚΑΛΑΙ. Την περασμένη εβδομάδα, ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Μπερνάρ Καζνέβ είχε υποσχεθεί ότι κατεδάφιση της «ζούγκλας» του Καλαί θα γίνει με όσο αργούς ρυθμούς χρειαστεί προκειμένου να αποφευχθεί η βία.
Από τη θεωρία μέχρι την πράξη, όμως, η απόσταση είναι μεγάλη και έτσι χθες τα συνεργεία κατεδάφισης χρειάστηκαν ισχυρή προστασία αστυνομικών, που έκαναν χρήση δακρυγόνων, προκειμένου να αντιμετωπίσουν πρόσφυγες και μετανάστες που αντιδρούσαν στην κατεδάφιση.
Η δικαστική άδεια για την κατεδάφιση του νότιου τμήματος του καταυλισμού δόθηκε την περασμένη εβδομάδα, ενώ την Παρασκευή πούλμαν έφθασαν στον χώρο προκειμένου να παραλάβουν όσους θα πείθονταν να τον εγκαταλείψουν εθελοντικά. Οι απόψεις διίστανται ως προς το πόσοι είναι οι πρόσφυγες και μετανάστες που υποχρεούνται να μετακομίσουν. Οι Αρχές κάνουν λόγο για χίλια άτομα, ενώ οι εθελοντικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στον καταυλισμό ανέφεραν ότι στην τελευταία καταγραφή μέτρησαν 3.450 άτομα, μεταξύ αυτών και 300 ασυνόδευτοι ανήλικοι.
Οπως και να έχει, αυτοί που δέχθηκαν να μπουν στα πούλμαν την Παρασκευή ήταν ελάχιστοι. Εκ πρώτης όψεως είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι άνθρωποι αυτοί προτιμούν να ζουν σε μια παραγκούπολη υπό άθλιες συνθήκες, με φρικτές τουαλέτες και σχεδόν ανύπαρκτα ντους, από το να εγκατασταθούν σε ένα από τα 102 κέντρα υποδοχής σε όλη τη Γαλλία, όπως τους ζητούν οι γαλλικές αρχές.
Η πιο απλή απάντηση είναι ότι ο στόχος τους είναι να διασχίσουν τη Μάγχη και να βρεθούν στη Βρετανία, κάτι εξαιρετικά δύσκολο, αλλά όχι απίθανο. Βρετανός ρεπόρτερ που επισκέφθηκε τη «ζούγκλα» διαπίστωσε ότι τα συχνότερα προβλήματα υγείας μεταξύ του πληθυσμού είναι τα σπασμένα χέρια και πόδια, αποτελέσματα επίμονων καθημερινών προσπαθειών να προσκολληθούν σε διερχόμενα φορτηγά ή τρένα για να περάσουν απέναντι.
Αν φύγουν από το Καλαί, η Βρετανία απομακρύνεται, αλλά και παράλληλα υπάρχει ο φόβος ότι θα σταλούν πίσω στη χώρα πρώτης εισόδου στην Ε.Ε. Οσοι από τους πρόσφυγες έχουν αφήσει τα δακτυλικά τους αποτυπώματα κατά την είσοδό τους στην Ευρωπαϊκή Ενωση και άρα υπόκεινται στους κανόνες του Δουβλίνου μπορούν ανά πάσα στιγμή, με μία απόφαση των γαλλικών αρχών, να βρεθούν πίσω στην Ιταλία ή στην Ελλάδα.
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο προτιμούν την παραγκούπολη από τις εναλλακτικές, ακόμη και αν αυτές βρίσκονται στην περιοχή του Καλαί, είναι ότι στη «ζούγκλα» είναι ελεύθεροι να κινούνται, ενώ έχουν αναπτυχθεί δομές για την εξυπηρέτησή τους, τις οποίες συχνά λειτουργούν οι ίδιοι. Μικρά καταστήματα, μικρά μαγειρεία που φτιάχνουν φαγητά της προτίμησής τους, σχολεία στα οποία εθελοντές διδάσκουν αγγλικά και γαλλικά, υπηρεσία παροχής νομικών συμβουλών, τζαμιά και εκκλησίες έχουν φτιαχτεί με τα πιο ευτελή υλικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι η δικαστική εντολή κατεδάφισης δεν αφορά τους κοινόχρηστους αυτούς χώρους αλλά μόνον τις παράγκες.
«Με ηρεμία»
«Εκτελούμε τις εντολές μας ώστε να φύγουν οι μετανάστες από τον καταυλισμό και θα συνεχίσουμε με ηρεμία, ώστε η καταστροφή να συνεχιστεί και να μην πιέζονται οι μετανάστες από τους ακτιβιστές της No Borders», είπε η περιφερειάρχης Φαμπιέν Μπουσιό. Σύμφωνα με την Μπουσιό, ακτιβιστές της βρετανικής οργάνωση No Borders, («ανοιχτά σύνορα για όλους όχι μόνο για τους πλούσιους και για το κεφάλαιο») προσπάθησαν να εμποδίσουν την εκκένωση του καταυλισμού.
Πολλοί από τους πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται στη «ζούγκλα» είναι μορφωμένοι και μιλούν αγγλικά, και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους επιδιώκουν να φθάσουν στη Βρετανία. Αλλοι έχουν συγγενείς ή έχουν ζήσει στη Βρετανία χωρίς χαρτιά, έχουν απελαθεί και επιστρέφουν.
Η κυβέρνηση του Βρετανού πρωθυπουργού Κάμερον έχει ζητήσει από τις γαλλικές αρχές να εκκενωθεί η «ζούγκλα», ώστε να μην ευνοούνται οι παράνομες είσοδοι στη χώρα. Ταυτόχρονα, έχει δηλώσει ότι η Βρετανία προτίθεται να υποδέχεται πρόσφυγες κατευθείαν από τις περιοχές των συγκρούσεων, υποσχέσεις όμως που μέχρι στιγμής αφορούν πολύ περιορισμένο αριθμό ανθρώπων. Οπως φάνηκε χθες, η Γαλλία τήρησε τη δική της πλευρά της υπόσχεσης, κατεδαφίζοντας το νότιο μέρος της «ζούγκλας». Και πού πήγαν οι πρόσφυγες; Στο βόρειο τμήμα του ίδιου καταυλισμού.