Σε αναπροσαρμογή της τακτικής της έναντι του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα προχωρά η ηγεσία της Ν.Δ., καθώς η διάθεση συνεννόησης που έδειξε, με επίκεντρο το εθνικό ζήτημα του μεταναστευτικού, εμφανώς δεν έτυχε ανταπόκρισης από το Μέγαρο Μαξίμου. Αντί μιας «αστικού τύπου» αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων, όπως ήλπιζε, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται καθημερινά στο στόχαστρο του Μαξίμου, στο πλαίσιο της στρατηγικής επιδίωξης του πρωθυπουργικού επιτελείου να δημιουργήσει νέες διαχωριστικές γραμμές στο δίπολο «αριστερά – δεξιά» και «διαφάνεια – διαπλοκή», προκειμένου να αντιμετωπίσει την εκκωφαντική κατάρρευση του μέχρι πρότινος ισχυρού διλήμματος «μνημόνιο – αντιμνημόνιο».
Ωστόσο, πέραν της… χωρίς ανταπόκριση καλής διάθεσης της Ν.Δ., οι λόγοι της στροφής του κ. Μητσοτάκη θα πρέπει να αναζητηθούν και στην πολιτική πραγματικότητα που δημιουργεί αυτή η τακτική της κυβέρνησης. Στο εσωτερικό της Ν.Δ., άλλωστε, ανέκαθεν υπήρξαν εκείνοι που τάσσονταν υπέρ μίας πιο σκληρής στάσης έναντι των χειρισμών του πρωθυπουργού. Από τον αντιπρόεδρο του κόμματος Αδ. Γεωργιάδη και τους Μ. Βορίδη και Μιλτ. Βαρβιτσιώτη μέχρι, προφανώς, τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά, ο οποίος συνόψισε, με μία δημόσια ομιλία προ εβδομάδος, τη στάση του με τη φράση: «Παρέδωσα κράτος και το κατάντησαν απέραντο hotspot». Στο παρασκήνιο, δε, οι συζητήσεις ήταν ακόμη πιο έντονες, καθώς η επί της αρχής θέση της Ν.Δ. ότι η κυβέρνηση Τσίπρα όφειλε να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε έναντι της Ε.Ε. έκανε αρκετούς βουλευτές να σχολιάζουν ως αρνητική την ταύτιση του κόμματος με τα… hotspots που έστηνε η κυβέρνηση.
Το ενδεχομένως όχι και τόσο παράδοξο που καλούνται να διαχειριστούν στο «γαλάζιο» επιτελείο είναι και το γεγονός ότι, παρά τη συνολική εικόνα δοκιμασίας του κρατικού μηχανισμού και αδυναμίας της κυβέρνησης να διαχειριστεί τις προκλήσεις της μεταναστευτικής κρίσης, ο κ. Τσίπρας μοιάζει να μη βγαίνει χαμένος από τους χειρισμούς του, τουλάχιστον σε επίπεδο ερευνών κοινής γνώμης!
Προσπάθεια συσπείρωσης
Ως εκ τούτου, η σκλήρυνση της κριτικής προς την κυβέρνηση, η ανάδειξη όχι μόνον των αστοχιών της στο διεθνές επίπεδο αλλά και της αδυναμίας της να ανταποκριθεί στον λεκτικό «ανθρωπισμό» της, αφήνοντας χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στο έλεος του καιρού ή των διακινητών, συνιστά μονόδρομο για τον κ. Μητσοτάκη. Και για έναν επιπρόσθετο λόγο: Στο «γαλάζιο» επιτελείο θέλουν να διασφαλίσουν ότι η όποια απώλεια συσπείρωσης της Ν.Δ. (ως αποτέλεσμα της στροφής προς το Κέντρο ή της απουσίας ενός λαϊκιστικού «όχι σε όλα») θα είναι κατά το δυνατόν μικρότερη, προκειμένου έτσι να παγιωθεί η πρωτιά του κόμματος έναντι του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρόεδρος της Ν.Δ., άλλωστε, γνωρίζει ότι ο κ. Τσίπρας δεν πρόκειται να χαριστεί, όχι μόνον στην ιδεολογική αντιπαράθεση με τη Ν.Δ., αλλά και στο ζήτημα της διαφάνειας. Με την επιλογή του να προκαλέσει προ ημερησίας συζήτηση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή, ο πρωθυπουργός δείχνει ότι όχι μόνον είναι διατεθειμένος να «πάρει πάνω του» το πολιτικό παίγνιο αλλά και να χρησιμοποιήσει κάθε όπλο στη φαρέτρα του, με πρώτο την επίθεση προς την αντιπολίτευση για τα πεπραγμένα ετών. Ο κ. Μητσοτάκης, όχι τυχαία, σε πρόσφατη συνέντευξή του σχολίασε ότι «το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα είναι η επιστροφή στον “αυριανισμό” της δεκαετίας του ’80», ένδειξη του προβληματισμού του για την εκτροπή της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Πέραν του μετώπου με την κυβέρνηση, ο κ. Μητσοτάκης έχει να διαχειριστεί και την πορεία προς το συνέδριο οργανωτικής ανασυγκρότησης του κόμματος, που εκ των πραγμάτων έχει περιέλθει σε δεύτερο πλάνο.
Ηδη από χθες, με τις πρώτες του επισκέψεις στους νομούς Βοιωτίας και Φθιώτιδας, ο πρόεδρος της Ν.Δ. θα επιδιώξει δύο παράλληλους στόχους, αφενός να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον της βάσης για το κόμμα, ενόψει και των ψηφοφοριών για την ανάδειξη των συνέδρων, αφετέρου και κατά κύριο λόγο να δείξει ότι η αξιωματική αντιπολίτευση είναι παρούσα στην κοινωνία και, ως εκ τούτου, να δώσει νέα ώθηση στη δυναμική που αναπτύχθηκε με την εκλογή του. Στα οργανωτικά, οι εντάσεις στο εσωτερικό για το νέο οργανόγραμμα του κόμματος δεν λείπουν, ενώ, ως προς το καταστατικό, σημείο τριβής αποτελεί η πρόθεση του κ. Μητσοτάκη να περιορίσει τον αριθμό των μελών της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος, που σήμερα αριθμεί περί τους 500 εκλεγμένους και μη, σε περίπου 150 μέλη, όλα αιρετά. Κάτι που, προφανώς, προϋποθέτει ότι πρέπει αρκετοί εκ των συνέδρων να ψηφίσουν την αυτοκατάργησή τους.
Και ένας λόγος εσωτερικής διαφωνίας
Στα πρόθυρα μίνι εσωτερικής διαμάχης βρίσκεται η Ν.Δ., με αφορμή την καταγγελία εισαγγελικής λειτουργού για παρέμβαση στο έργο της από τον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημ. Παπαγγελόπουλο.
Η ηγεσία της Ν.Δ. επιδιώκει να στείλει μήνυμα ότι δεν προσωποποιεί το ζήτημα, αλλά εγείρει συνολικά θέμα παρεμβάσεων της κυβέρνησης στη Δικαιοσύνη και στις ανεξάρτητες αρχές. Επί του παρόντος δεν θέτει ζήτημα συγκρότησης εξεταστικής επιτροπής, αναμένοντας την έκβαση των εργασιών της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, στην οποία έχουν κληθεί τόσο ο κ. Παπαγγελόπουλος όσο και ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος. Ωστόσο, η νευρικότητα δεν έλειψε, καθώς διάφορα στελέχη, όπως ο επίσης πρώην δικαστικός κ. Χαρ. Αθανασίου αλλά και οι Αδ. Γεωργιάδης και Μ. Βορίδης, κινήθηκαν, με δημόσιες δηλώσεις τους, αρνητικά για τον κ. Παπαγγελόπουλο. Προς αντίθετη κατεύθυνση δραστηριοποιήθηκαν, ωστόσο, άλλα «γαλάζια» στελέχη.
Ενδεικτική είναι η δημόσια δήλωση του κ. Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος, αφού έβαλε κατά συναδέλφων, προειδοποίησε ότι η όποια απόφαση για εξεταστική δεν μπορεί παρά να προκύψει ως αποτέλεσμα ψηφοφορίας της «γαλάζιας» κοινοβουλευτικής ομάδας.