Η Κρήτη του ζεύγους Αλυγιζάκη

Η Κρήτη του ζεύγους Αλυγιζάκη

2' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σπάνια βρίσκει κανείς μαγαζιά περιεκτικά, με αληθινή ψυχή. Μαγαζιά που τα κάνουν οι άνθρωποι και όχι οι λουξ βιτρίνες, τα μαλάματα, η πόζα. Ενα τέτοιο μαγαζί είναι αυτό του κ. Μιχάλη Αλυγιζάκη και της συζύγου του Μαρίας σε ένα δρομάκι στην Καλλιθέα. Κρητικά προϊόντα φέρνουν και ξεκίνησαν να το κάνουν πολύ πριν η κρητική διατροφή γίνει μόδα, πριν από περίπου 43 χρόνια. Στο ταπεινό μαγαζί, που λάμπει από τη λάτρα, γεμίζει η ψυχή σου Κρήτη.

Η Κρήτη του ζεύγους Αλυγιζάκη-1

Δεν έχουν άπειρα προϊόντα, έχουν όμως απ’ όλα το καλύτερο. «Πρέπει να είμαστε οι πρώτοι που ανοίξαμε μαγαζί με τοπικά προϊόντα», περηφανεύεται ο αειθαλής μπακάλης. «Τα πράγματα που έχουμε δεν τα φέρνει άλλος. Οι παραγωγοί μου ξεχωρίζουν τα προϊόντα τους για μένα. Τους παραγγέλνω πώς τα θέλω. Ας πούμε, ο τυροκόμος βγάζει 20 κεφάλια και είναι 20 διαφορετικά τυριά. Από το ίδιο καζάνι. Ξέρουν όμως και αυτοί πια τα χούγια μου και δεν μου δίνουν κάτι που δεν θα μου αρέσει».

Κάθε χρόνο οργώνει την Κρήτη δοκιμάζοντας προϊόντα: «Δεν φαντάζεστε τι δρομολόγια κάνω. Επειδή διαθέτω προϊόντα ποιότητος Α΄, θέλω να έχω εντοπίσει παρόμοια, ώστε, αν μου τη “φέρει” κάποιος παραγωγός, να μπορώ να αλλάξω». Δοκιμάζω την εξαιρετική σφακιανή γραβιέρα διετούς ωρίμασης, γλυκοπικάντικη, ένας μικρός δυναμίτης γεύσης. Δεν μου αποκαλύπτει τον παραγωγό της, κατά τη συνήθεια των παλιών μπακάληδων. Το σέβομαι. Η φέτα, διόλου αλμυρή αλλά καθ’ όλα γευστική, είναι και αυτή φτιαγμένη με γάλα σφακιανό. «Βγάζουν νόστιμα τυροκομικά τα Σφακιά», λέει η κ. Μαρία. «Εκεί τα ζώα τρώνε χορτάρι που είναι πάνω στην πέτρα. Είναι αλλιώς από τα λιβάδια. Όσο πιο μεγάλο το υψόμετρο, τόσο πιο νόστιμο το χορτάρι».

Η Κρήτη του ζεύγους Αλυγιζάκη-2

Η ξινομυζήθρα τους, όσο πρέπει ξινή, όσο δεν φαντάζεσαι βουτυράτη, συνδυάζεται τέλεια με το προζυμένιο ψωμί. Στο ψυγείο έχουν επίσης τα σκληρά ανθότυρα και την κεφαλογραβιέρα του Καλιγιάννη από το Ρέθυμνο, το ελαφρύ γίδινο τυρί του Τζουρμπάκη, το χανιώτικο πηχτόγαλο, τη στάκα και το ξύγαλο Σητείας των Κουβαράκηδων. Αν είστε παξιμαδάδες, αφήστε τους να σας καθοδηγήσουν να βρείτε αυτό που σας αρέσει -η γκάμα είναι μεγάλη-, όμως μην παραλείψετε να πάρετε τα ολικής από ξυλόφουρνο. Από ελιές, δοκιμάστε τις νερατζολιές, με χυμό νεραντζιών, πικρούτσικες και σχεδόν ανάλατες, και τις μικροσκοπικές παστές, τις σελινιώτικες. Απίθανα ξιδάτα λουκάνικα, σύγλινα και απάκια του Μαρκάκη και του Καλογρίδη, χωρίς συντηρητικά, συμπληρώνουν το ψυγείο. Στα ράφια τριγύρω, μέλι από την Ανώπολη, ζυμαρικά, βότανα, τσικουδιά, κρασί και Μαρουβάς, το χανιώτικο… σέρι.

Εδώ βρίσκουμε αγνό ανθό αλατιού από τη Γραμπούσα, το δυτικότερο άκρο της Κρήτης. «Εχει σπηλιές και, όταν πιάσει φουρτούνα, γεμώζουν θάλασσα. Μετά, όταν πιάσει ζέστη, σε δύο μέρες έχει 4 δάχτυλα αλάτι. Πάνε με τις βάρκες και το μαζεύουν με κουτάλες. Το στεγνώνουν, και αυτό είναι». Όλα τα προϊόντα έχουν την ιστορία τους. Η κ. Μαρία, με την έγνοια της νοικοκυράς, μου δείχνει τα κατεψυγμένα πιτάκια της οικογένειας Λαμπάκη. «Κάνεις τραπέζι στο άψε-σβήσε», μού λέει. Μαραθοπιτάκια, καλιτσούνια, πίτες σφακιανές. Μου δίνει μαγειρικές συμβουλές και στο τέλος μού ψιθυρίζει στο αυτί: «Ο άντρας μου κάνει λειτούργημα. Δεν είναι λειτούργημα να αγαπάς με όλη σου την καρδιά τα αγνά προϊόντα του τόπου σου και να τα προωθείς;».

Που βρίσκεται: «Κρήτη»,

Σαπφούς 23, Καλλιθέα,

Tηλ. 210-95.17.390.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή