Αναβαθμίστε τον για να δείτε σωστά αυτό το site. Αναβαθμίστε τον browser σας τώρα!
Αντουάν ντε Σεντ-Εξυπερί
«Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια». Τα λόγια αυτά μιας αλεπούς προς τον Μικρό Πρίγκιπα, ένα ιδιαίτερο παιδί που έφτασε στη γη από άλλον πλανήτη, συμπυκνώνουν το πνεύμα του βιβλίου του Εξιπερί. Ενός βιβλίου τρυφερού και ευαίσθητου, άμεσου αλλά και φιλοσοφημένου. Η συνάντηση στην έρημο της Σαχάρας του Μικρού Πρίγκιπα μ' έναν πιλότο που βρέθηκε εκεί μετά από βλάβη του αεροπλάνου του, το ταξίδι του στους πλανήτες με τον βασιλιά, τον ματαιόδοξο, τον μπεκρή, τον επιχειρηματία, τον τυπολάτρη φανοκόρο και τον γεωγράφο, καθώς και οι συνομιλίες του στη γη με φίδια, λουλούδια, αλεπούδες και ανθρώπους είναι ο καμβάς που χρησιμοποιεί ο Εξιπερί για να υμνήσει τη φιλία και την αγάπη και να καυτηριάσει -με μοναδική λεπτότητα- ανθρώπινα πάθη και συμπεριφορές.
Στα 44 χρόνια που έζησε ο Αντουάν ντε Σεντ-Εξυπερί (1900-1944), ασχολήθηκε -μεταξύ άλλων- με την ποίηση, τη δημοσιογραφία, την παιδική λογοτεχνία αλλά και την κατάκτηση των αιθέρων.
Στα δύο τελευταία, κατάκτησε κυριολεκτικά την κορυφή: Ο Μικρός Πρίγκιπας είναι το τρίτο σε πωλήσεις βιβλίο στην ανθρώπινη ιστορία. Στη δε πολιτική αεροπορία που γεννήθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με αυτόν- υπήρξε από τους πρωτοπόρους, ως δοκιμαστής αεροπλάνων, πιλότος σε ταχυδρομικές πτήσεις αλλά και ηγετικό στέλεχος της εταιρίας με μετεξελίχθηκε σε Air France.
Η τελευταία του πτήση έγινε Τυρηνικό πέλαγος κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν τότε πιλότος ενός σκάφους που εκτελούσε αναγνωριστική πτήση σε μια περιοχή που επρόκειτο να γίνει συμμαχική απόβαση.
Μόνος και εγώ όπως και εκείνος. Και πολλές φορές σκεφτόμουν και προσπαθούσα να καταλάβω τα λόγια της αλεπούς που του έλεγε πως μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά και όχι με τα μάτια.
Δεν θυμάμαι αν πρώτα διάβασα το βιβλίο ή αν πρώτα τον είδα στο θέατρο. Είναι λίγο μπερδεμένα στο κεφάλι μου. Πάντα όμως θα έρχεται στο μυαλό μου το σκίτσο του μικρού πρίγκηπα με τα ξανθά μαλλιά και το κασκόλ που ανεμίζει και θυμάμαι πόση εντύπωση μου έκανε από τότε το παράξενο επίθετο του συγγραφέα του: Εξυπερύ.
Ο μικρός πρίγκηπας μου θύμιζε λίγο εμένα.
Όχι δεν αισθάνθηκα ποτέ πρίγκηπας, απεναντίας!
Ο μικρός όμως πλανήτης του στον οποίο ζούσε απομονωμένος μου θύμιζε πάντα το κρεβάτι μου στο οποίο κουλουριασμένος στην εμβρυακή στάση προς τη μεριά του τοίχου, φανταζόμουν, ονειρευόμουν και έφτιαχνα δικούς μου κόσμους. Μυστικά, αθόρυβα ήμουν στον ολοδικό μου μικρό πλανήτη.
Μόνος και εγώ όπως και εκείνος.
Και πολλές φορές σκεφτόμουν και προσπαθούσα να καταλάβω τα λόγια της αλεπούς που του έλεγε πως μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά και όχι με τα μάτια.
Αυτό ακριβώς είναι ο μικρός πρίγκηπας για μένα και αυτό ίσως τελικά κατα βάθοςνα είμαι και εγώ:
Ένα μοναχικό (μεγάλο) παιδί που προσπαθεί να βλέπει και ακούει μόνο με την καρδιά.
Γιώργος Νανούρης Ηθοποιός - Σκηνοθέτης
Τον Μικρό Πρίγκιπα τον διάβασα πριν από πολλά χρόνια. Δεν θυμάμαι πόσα ούτε έχει σημασία. Ήταν σε μετάφραση του Στρατή Τσίρκα. Αναρωτήθηκα τότε γιατί το χαρακτήριζαν παιδικό βιβλίο. Επειδή ο κεντρικός και μοναδικός του ήρωας ήταν παιδί;
Την ίδια εποχή έμαθα περισσότερα για τον συγγραφέα του. Ήταν πιλότος, από τα πρώτα ηρωικά χρόνια της εμπορικής αεροπορίας. Αναζήτησα και άλλα βιβλία του. Θυμάμαι την Νυχτερινή Πτήση και ένα ακόμη, αλλά όχι τον τίτλο του. Η γοητεία του Μικρού Πρίγκιπα δεν ξεπεράστηκε.
Πριν δέκα χρόνια περίπου Γάλλοι ψαράδες στις ακτές της Τουλόν ανέσυραν με τα δίχτυα τους έναν αντρικό μπρασελέ, μια ασημένια ταυτότητα με το όνομά του, που του είχε χαρίσει η Κονσουέλο. Η είδηση διαδόθηκε αστραπιαία....
Τον έγραψε στη Νέα Υόρκη, στις αρχές του Β΄μεγάλου πολέμου. Είχε βρεθεί εκεί, προσπαθώντας να λύσει τις διαφορές του με τη Λατίνα γυναίκα του Κονσουέλο - ή μήπως περιμένοντας να τον δεχτούν ως μάχιμο ιπτάμενο; Ένας πολεμιστής σε αναμονή που γράφει ένα παραμύθι.
Δεν ξέρω πόσο έγκυρα είναι αυτά, αλλά δεν με νοιάζει. Η μνήμη μου λειτουργεί με τους δικούς της όρους. Τα έχει κατατάξει έτσι τα πράγματα. Ο Αντουάν ντε Σεντ-Εξιπερί ήταν τότε σαραντάρης. Τελικά θα φτάσει στη Βόρεια Αφρική και θα ενταχθεί σε σχηματισμούς καταδιωκτικών των ελεύθερων Γάλλων. Είναι πάντα ένας πολεμιστής κατά ποκιίλους τρόπους. Ο Μικρός Πρίγκιπας έχει εκδοθεί, το λιλιπούτειο προσωπικό του σύμπαν ταξιδεύει, γοητεύει και παρηγορεί. Είναι η ποίηση φυσικά. Προσπαθώ να καταλάβω τον συγγραφέα. Τρυφερός και ανήσυχος. Η περιπέτεια τον τρέφει και ο κίνδυνος φυσικά. Ο άμεσος σωματικός κίνδυνος. Είναι αυτό το ακατανόητο μυστήριο – αλλά δεν υπάρχει μυστήριο, είναι πάντα η ποίηση που κατακτάται και βιώνεται έτσι.
Προς το τέλος του πολέμου – πόσο προς το τέλος; Στις 31/7/1944, ο πιλότος Αντουάν ντε Σεντ-Εξιπερί θα απογειωθεί για μια αναγνωριστική πτήση στη δυτική μεσογειακή ακτή, καθώς εκεί επίκειται απόβαση των Συμμάχων. Είναι ξενυχτισμένος, άυπνος κατά κυριολεξία, είναι 44 χρονών, πολύ πέρα από τη ηλικιακό όριο των πιλότων (25-26 χρόνια) για τον τύπο του αεροπλάνου που πετάει. Είναι η τελευταία του πτήση. Δεν θα επιστρέψει ποτέ. Τα αίτια της εξαφάνισής του παραμένουν ένα μυστήριο.
Πριν δέκα χρόνια περίπου Γάλλοι ψαράδες στις ακτές της Τουλόν ανέσυραν με τα δίχτυα τους έναν αντρικό μπρασελέ, μια ασημένια ταυτότητα με το όνομά του, που του είχε χαρίσει η Κονσουέλο. Η είδηση διαδόθηκε αστραπιαία. Το μυστήριο της εξαφάνισης του συγγραφέα-πιλότου είχε λυθεί. Δεν είχε πετάξει προς τον πλανήτη του μικρού τρυφερού πρίγκιπα. Τον είχε καταρρίψει ένας Γερμανός πιλότος, 88 χρονών πια, συνδυάζοντας όπως δήλωσε ο ίδιος τα καινούργια στοιχεία που ήρθαν στο φως: την ημερομηνία και την περιοχή της αερομαχίας.