Το καίριο ερώτημα με ποιον τρόπο μπορεί η Δύση, με βάση την προπαγάνδα του ISIS, να αντιληφθεί ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι επιθέσεων της οργάνωσης, διερευνά άρθρο των αναλυτών Ναθάνιελ Μπαρ και Μπρίτζετ Μόρενγκ, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Foreign Affairs λίγο μετά τις επιθέσεις του Nοεμβρίου στο Παρίσι. Το συμπέρασμά τους: «Είναι πολύ πιθανό να συνεχίσει ο ΙSIS να σχεδιάζει θεαματικές επιθέσεις στη Δύση, και οι δυτικές κυβερνήσεις πρέπει να προετοιμαστούν γι’ αυτό, ενεργώντας ώστε να μην είναι πορώδη τα εξωτερικά σύνορα και βελτιώνοντας την ανταλλαγή πληροφοριών».
«Πολλοί θεωρούσαν ότι ο ΙSIS είχε προτεραιότητα την επέκταση του χαλιφάτου στη Συρία και το Ιράκ, και ότι άλλαξε στρατηγική χτυπώντας τον “μακρινό εχθρό” μόλις τους τελευταίους μήνες του 2015, με την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους στο Σινά και τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι. Στην πραγματικότητα, επί έναν χρόνο ο ΙSIS δήλωνε δημοσίως ότι έχει τέτοιο σκοπό, ενώ πολλές επιθέσεις στη διάρκεια του 2015 αποτράπηκαν πριν εκδηλωθούν. Μία από αυτές είχε στόχο το Βέλγιο».
Οι απειλές του ΙSIS κατά της Δύσης είναι μερικές φορές συγκεκαλυμμένες και αόριστες, αλλά μια προσεκτική ανάλυση του προπαγανδιστικού μηχανισμού της οργάνωσης αποκαλύπτει τις προθέσεις της. Στο τέταρτο τεύχος του Dabiq, του αγγλόφωνου περιοδικού του ΙSIS, που κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο τον Οκτώβριο του 2014, η οργάνωση ξεκαθάρισε τις στρατηγικές της προτεραιότητες. «Είναι πολύ σημαντικό να γίνουν επιθέσεις σε κάθε χώρα που μετέχει στη συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους, ειδικά στις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Αυστραλία και τη Γερμανία», ανέφερε.
Παρά τις συχνές απειλές κατά της Δύσης, κάποιοι θεωρούσαν ότι η ρητορική δεν συνοδεύεται από αντίστοιχες επιχειρησιακές ικανότητες, καθώς βασίζεται σε ενέργειες «μοναχικών λύκων». Στην πράξη, οι μεμονωμένες επιθέσεις μικρής κλίμακας ήταν ένας στρατηγικός αντιπερισπασμός, με τον οποίο η οργάνωση παραπλανούσε τη Δύση για τις ικανότητές της, ενόσω σχεδίαζε θεαματικές επιθέσεις.
Το πρώτο σαφές δείγμα δόθηκε μετά την επιδρομή της βελγικής αστυνομίας στην πόλη Βερβιέ τον Ιανουάριο του 2015, όπου σκοτώθηκαν δύο ένοπλοι και συνελήφθη ένας. Βέλγοι αξιωματούχοι ανέφεραν ότι και οι τρεις είχαν πολεμήσει στο πλευρό του ΙSIS στη Συρία, ότι είχαν συγκεντρώσει όπλα σε σπίτι της περιοχής και ότι σχεδίαζαν μεγάλη επίθεση στο Βέλγιο, ενώ ήταν σε επαφή με τον Βέλγο μέλος του ISIS Αμπντελχαμίντ Αμπαούντ, που λίγους μήνες αργότερα έλαβε μέρος στις επιθέσεις του Παρισιού. Στο έβδομο τεύχος του Dabiq, τον Φεβρουάριο του 2015, ο Αμπαούντ αποκάλυψε ότι είχε επιστρέψει από τη Συρία στο Βέλγιο «για να τρομοκρατήσει τους σταυροφόρους που πολεμούν τους μουσουλμάνους».
Μεγάλα κενά
Υστερα από αποτυχημένες επιθέσεις, επί μήνες, ο ΙSIS πέτυχε τον στόχο του στο Παρίσι και αυτό δεν ήταν μόνο θέμα τύχης. Το πιο σημαντικό ήταν ότι τα μέλη του έμαθαν από τα λάθη τους και εκμεταλλεύθηκαν τα μεγάλα κενά στις ευρωπαϊκές δομές ασφαλείας. Οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες πληροφοριών δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στην πρόκληση των ξένων μαχητών και να παρακολουθήσουν όλους αυτούς που επέστρεψαν από τον πόλεμο στο εξωτερικό: Ο Αμπαούντ συνέχιζε να πηγαινοέρχεται από την Ευρώπη στη Συρία, παρά την εμπλοκή του στο Βερβιέ.
Είναι επίσης σαφές ότι οι επιθέσεις του Παρισιού σχεδιάστηκαν από τα ανώτερα κλιμάκια της οργάνωσης στο Ιράκ και τη Συρία, και ότι ένας από τους στόχους της οργάνωσης είναι να προσελκύσει μαχητές από την Αλ Κάιντα, σημειώνουν οι αναλυτές.