Νέες ταινίες: Θρίλερ σε ελληνικό νησί για το καλοκαίρι που έφυγε για πάντα

Νέες ταινίες: Θρίλερ σε ελληνικό νησί για το καλοκαίρι που έφυγε για πάντα

2' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το «Suntan» (****) του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου ανεβάζει κατακόρυφα τις θερμοκρασίες στις αίθουσες. Πρόκειται για ξεχωριστό φιλμ, εύφλεκτο μείγμα δράματος και θρίλερ, με ελληνική σφραγίδα ευανάγνωστη και στο εξωτερικό. Πιο καλοκαιρινή ταινία για τη βαρυχειμωνιά, που καταπλακώνει την ψυχή ενός σαραντάχρονου άντρα, είχαμε να δούμε χρόνια.

Στην προηγούμενη δουλειά του Παπαδημητρόπουλου, το «Wasted Youth» που συνυπογράφεται από τον Γιαν Φόγκελ, ένας 16άρης, αδιάφορος για ό,τι συμβαίνει γύρω του, κάνει σκέιτ σε άδεια πισίνα, σε μια Αθήνα που σιγοψήνεται στον καύσωνα. Λίγο μετά θα σκοντάψει άτσαλα πάνω σε έναν μεσήλικα «μπάτσο», που νιώθει σαν να τον έχουν καταδικάσει σε θάνατο. Στην τωρινή, ένας σαραντάρης γιατρός, που βλέπει με τρόμο φάντασμα από τη χαμένη του νιότη μέρα μεσημέρι, πνίγεται στα ρηχά, σε μια Αντίπαρο όπου το σεξ είναι εύκολο και απενοχοποιημένο. Μια 20χρονη Λολίτα, γυμνή και αδιάφορη συναισθηματικά, τον έσπρωξε στον πάτο.

Ο Κωστής, ο γιατρός που ήρθε χειμώνα στην Αντίπαρο, στην κενή θέση στο αγροτικό ιατρείο, παρασύρεται από το φλερτ της Αννας, που ασυλλόγιστα παίζει μαζί του. Το μελόδραμα δεν είναι λύση για τον Παπαδημητρόπουλο, και έτσι το ηλιόλουστο νησί μετατρέπεται αίφνης σε σκηνικό ταινίας τρόμου.

Στο «Suntan», το εμπορικό και το ποιοτικό στοιχείο λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος που η σκηνοθεσία αφομοιώνει δάνεια, ενώ οργανώνει σε ενιαίο σύνολο όλα τα επιμέρους στοιχεία, από τις ερμηνείες των ηθοποιών μέχρι την ηχητική μπάντα. Ολα συμβάλλουν στον ρυθμό, εξωτερικό και εσωτερικό, σε αυτή την ταινία. Ολα είναι φως και σκοτάδι.

Η «Κιβωτός των ανθρώπων» (***), φανταστικός κατάπλους του Αλεξάντερ Σοκούροφ στο μουσείο του Λούβρου, είναι ένα οπτικό ποίημα για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό σε έναν ταραγμένο ωκεανό του χρόνου. Ο Σοκούροφ βλέπει στο Λούβρο μια κιβωτό, που διέσωσε τη μνήμη και την τέχνη, στη διάρκεια ενός κατακλυσμού. Ετσι βλέπει τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ραχοκοκαλιά της ταινίας είναι η ανομολόγητη φιλία ανάμεσα στον Ζακ Ζογιάρ, διευθυντή του Λούβρου στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, και τον Φραντς Βολφ Μέτερνιχ, αξιωματικό των ναζί υπεύθυνο για τη «διαχείριση» του πολιτιστικού κεφαλαίου της Γαλλίας.

Το «10 Cloverfield Lane» (**) του Νταν Τράχενμπεργκ θα μπορούσε να εκληφθεί και ως ένα παιχνίδι του σκηνοθέτη με τον Χίτσκοκ και τον Ντε Πάλμα, τον κατεξοχήν επίγονο του μετρ του σασπένς. Στο ξεκίνημα όλα θυμίζουν το «Ψυχώ»: μια νέα γυναίκα, που μάλλον έχει εγκαταλείψει τον φίλο της, φεύγει από την πόλη με το αυτοκίνητό της και πέφτει σε γκρεμό. Θα ξυπνήσει σε ένα υπόγειο καταφύγιο δεμένη με χειροπέδες. Το σενάριο είναι σαν δυναμίτης στα θεμέλια του φιλμ.

Το «Μάθημα» (***) της Κριστίνα Γκρόζεβα και του Πέταρ Βαλτσάνοφ είναι η μικρή ευχάριστη έκπληξη της εβδομάδας. Πρόκειται για ταινία ελληνοβουλγαρικής συμπαραγωγής που μας φέρνει στον νου τη λιτότητα του Μπρεσόν, αλλά και τη θεματολογία του Κισλόφσκι. Η Νάντε, δασκάλα αγγλικών σε σχολείο μιας κωμόπολης, προσπαθεί να βρει ποιος από τους μικρούς μαθητές της είναι ο κλέφτης που ξαφρίζει το χαρτζιλίκι των συμμαθητών του. Η περιπέτεια στην οποία θα μπλέξει σε λίγο θα θέσει σε δοκιμασία την ηθική της. Η Μαργκίτα Γκόσεβα, αληθινή αποκάλυψη, δίνει άριστη ερμηνεία.

Προβάλλονται επίσης το εξαιρετικό ασπρόμαυρο φιλμ «Στην αγκαλιά του φιδιού» (****) του Σίρο Γκέρα –ονειρική περιπλάνηση στον Αμαζόνιο του περασμένου αιώνα με οδηγό τα τετράδια δύο εθνολόγων εξερευνητών– και το «Εντι ο αετός» (**) με έναν πεισματάρη Αγγλο που πήγε στους χειμερινούς Ολυμπιακούς του Κάλγκαρι το 1988.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή