Εξι μήνες τώρα ψάχνει απελπισμένα για επενδυτές. Κι αν δεν βρίσκει χρήματα, βρίσκει ιδέες. Τον Οκτώβριο ο Δ. Μάρδας είχε την πρώτη έμπνευση. Ηταν η μετατροπή της ταπεινής νήσου Αιγιλείας σε «θερινό Νταβός»: οι χώρες του ΟΗΕ θα ξόδευαν 2 δισ. ευρώ (!) για να χτίσουν σπιτάκια και να συνεδριάζουν στο Αιγαίο.
Υστερα ο υπουργός οραματίστηκε την Μπιγιονσέ και τη Σακίρα να τραγουδούν για την Ελλάδα σαν τις Σειρήνες, για να δελεάσουν φιλόμουσους επενδυτές. Σκεπτόμενος, όμως, τον μισθό της κάθε ντίβας, αναθεώρησε και προτίμησε… Κινέζες τραγουδίστριες, που τραγουδώντας θα μας φέρουν τους κροίσους της Απω Ανατολής. Κι αφού ολοκλήρωσε κι αυτό το σχέδιο, καταπιάστηκε με την οικοδόμηση του Ολύμπου: θέλει να φωταγωγήσει το οροπέδιο των Μουσών, να στήσει ταβερνούλες, και να πηγαίνουν οι τουρίστες με ελικόπτερο να απολαύσουν τα «Βλάχικα» της Βάρης σε υψόμετρο 2.630 μέτρων. Κατόπιν όλων αυτών, είναι σαφές πως δεν φταίει ο Δ. Μάρδας που κάνει σχέδια. Φταίνε όσοι έκαναν τόσο καιρό πως δεν άκουγαν και πήρε εκείνος θάρρος και ξεφούρνισε την ιδέα για τους «πρόσφυγες που θα γίνουν επενδυτές». Εδωσε, μάλιστα, τα εύσημα στην Google για την ιδέα. Και πράγματι: στο Ιντερνετ μπορεί κανείς να βρει οτιδήποτε. Ποιος να φανταζόταν πως το ίδιο ισχύει και για το υπουργικό συμβούλιο;
Προφανώς, ούτε τα ίδια τα μέλη του. Νομοτελειακά, το χάχανο απ’ το twitter έφτασε ώς το Μαξίμου. «Δεν βλέπω να υπάρχει επενδυτής μεταξύ των προσφύγων» είπε ο αν. υπουργός Αμυνας, Δ. Βίτσας, κρυφογελώντας ίσως κάτω απ’ το μουστάκι του. «Ο Μάρδας θα πάει για Νομπέλ στα οικονομικά», συνέχισε την καζούρα ο Γ. Βαρεμένος. Και μέχρι κι ο αγέλαστος υπουργός Επικρατείας, ο Ν. Παππάς, είπε πως «αυτή η ιστορία ούτε το προσφυγικό θα λύσει, ούτε το πρόβλημα των επενδύσεων». Λογικά, ο Δ. Μάρδας ήδη ασφυκτιά στο σύμπαν των ολιγόπιστων συντρόφων του. Οι πρόσφυγες, επιμένει, είναι έτοιμοι να επενδύσουν. Μαζί με τις χώρες του ΟΗΕ που θα χτίσουν και τις ταβέρνες στον Ολυμπο για να συνεδριάζουν, ενώ τους τραγουδάει η Μπιγιονσέ. Ή έστω οι Κινέζες…