Ενάμιση μήνα πριν (21/2), • μόλις είχε αναγγελθεί η μεγάλη επιτυχία του επιτυχούς και στον Πολιτισμό Μπαλτά, σημείωνα στη στήλη: • «Αυτός ο “αντισυμβατικός” Βέλγος πολυκαλλιτέχνης Γιαν Φαμπρ που επέλεξε ο Μπαλτάς ως αντικαταστάτη του Γιώργου Λούκου στην ηγεσία του Φεστιβάλ Αθηνών • δεν θα φτουρήσει. • Εχει να γίνει το έλα να δεις ούτως ή άλλως». • Εν τω άμα και το θάμα. • Ούτε εγώ δεν περίμενα ότι θα συμβεί τόσο γρήγορα. •
Μπήκε στη μέση όμως το «Κόμμα» • το οποίο στην ανεκδιήγητη ανακοίνωσή του για το θέμα, • όπου άδειαζε κανονικά τον υπουργό του, • ανέφερε μεταξύ άλλων: • «Οφείλει κάποια στιγμή το υπουργείο Πολιτισμού να εστιάσει όχι στα πρόσωπα αλλά στους θεσμούς και να παρουσιάσει μια συγκροτημένη πρόταση πολιτιστικής πολιτικής (…) • που θα εμπνέεται από το αριστερό όραμα και το υπάρχον πρόγραμμα για τον πολιτισμό • και δεν θα δίνει λευκή επιταγή σε εγχώριους ή εισαγόμενους σταρ» • – γαργάρα ότι την επιλογή Φαμπρ είχε επικροτήσει ο ίδιος ο Τσίπρας. •
Το «αριστερό όραμα» λοιπόν. • Που δεν θα δίνει «λευκή επιταγή» στον επιλεγμένο καλλιτεχνικό διευθυντή • – τουτέστιν θα κάνει ό,τι του λέει το κόμμα. • Και απάντησε ο δυστυχής, ουχί του κόσμου τούτου, Μπαλτάς: • «καταρράκωσαν (…) κάθε έννοια ελευθερίας στην καλλιτεχνική έκφραση». • Μόνο στην «καλλιτεχνική»; • Πρόβλημα οράσεως κ. καθηγητά. •
Είχε θιγεί βεβαίως και το ιθαγενές καλλιτεχνικό σινάφι • – με το δίκιο του ώς ένα σημείο μπροστά στον διαφαινόμενο φετινό περιορισμό του. • Οπου το τι ακούστηκε στη σχετική του μάζωξη, ου φωνητόν καλύτερα. •
Μερικοί -και μάλιστα «της πρωτοπορίας», ομοϊδεάτες του Φαμπρ- • έφτασαν στο σημείο να ειρωνευτούν και το έργο του. • Η σκηνοθέτις λ.χ. Αντζελα Μπρούσκου δεν δίστασε να εκστομίσει και τα εξής: • «Γιατί δεν βάζουμε παλλόμενα πέη σε όλα τα υπουργεία…». • Η ίδια βεβαίως διεκδικεί για τον εαυτό της το ελεύθερο να βάζει στις «αποδομητικές» παραστάσεις της • -σε κρατικές σκηνές μιλάμε ή στην Επίδαυρο- • ό,τι κατεβάσει η μεταμοντέρνα κούτρα της. •
Και ενώ το νέο συριζανελικό Δ.Σ. του Φεστιβάλ αποφάσιζε • «να συγκροτηθεί άμεσα μια επιτροπή που θα επεξεργαστεί • -υπό καθεστώς απόλυτης διαφάνειας- • τις (ελληνικές) προτάσεις» • (Μάλιστα: Επιλογή καλλιτεχνικών προτάσεων, όπου χωρεί αναμφισβήτητα το υποκειμενικό στοιχείο, «υπό καθεστώς απόλυτης διαφάνειας» • – και μάλιστα συριζαϊκής) • ήρθε η παραίτηση του Φαμπρ • και ο αστραπιαίος διορισμός του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου στην ηγεσία του Φεστιβάλ. •
Καλό παιδί, δεν λέω, ο Θεοδωρόπουλος • -δήλωσε κιόλας ότι σχεδόν θυσιάστηκε για να γίνει φέτος το Φεστιβάλ-, • σκηνοθέτης και δημιουργός του καλού Θεάτρου του Νέου Κόσμου, • αλλά αναρωτήθηκε κανείς κατά πόσο κατέχει και το διεθνές καλλιτεχνικό γίγνεσθαι • δεδομένου του διεθνούς χαρακτήρα του Φεστιβάλ 60 χρόνια τώρα. • Παρέλκει, θα μου πεις, αφού είναι ποοολύ ΣΥΡΙΖΑ – πιο πολύ είσαι ο Λαζόπουλος. •
Φίλος ο Βαγγέλης, • αλλά τον άκουσα από τη συριζαϊκή ΕΡΤ την Κυριακή του δημοψηφίσματος όχι απλώς να υπερασπίζεται την άποψή του • αλλά και να καθυβρίζει όσους υποστήριζαν το «Ναι». • Και δεν τον είδα μετά την εν μια νυκτί μετατροπή του Οχι σε Ναι • να ξεροκαταπίνει κομμάτι. • Πιο ΣΥΡΙΖΑ, Λαζόπουλος. •
Και άκουσα σε μια εκπομπή να αναρωτιούνται «γιατί ένας επιτυχημένος καλλιτέχνης δέχεται να αναλάβει τέτοιες θέσεις μάνατζερ». • «Είναι η διάθεση προσφοράς ίσως», είπε ο ένας. • «Είναι και η φιλοδοξία», είπε η άλλη. • Είναι η Εξουσία στον χώρο, ανόητε, • θα μπορούσε κάποιος να προσθέσει, χωρίς -προς θεού!- να παρεξηγηθεί.