Οχι ότι είχαμε αμφιβολία, αλλά ο Ταγίπ Ερντογάν όντως δεν έχει ίχνος χιούμορ. Κατέθεσε μήνυση εναντίον του Γερμανού κωμικού Γιαν Μπέμερμαν, ο οποίος στο ίδιο –σατιρικό– ποίημα τον κατηγόρησε κατά σειρά ότι «είναι χαζός, δειλός, μυρίζει ντονέρ, χτυπάει κορίτσια, συνουσιάζεται με κατσίκες, καταπιέζει μειονότητες, πατάει Κούρδους και ξυλοκοπεί χριστιανούς, βλέποντας παιδικό πορνό, κάνει στοματικό έρωτα με εκατό πρόβατα, έχει μικρό πέος, είναι ομοφυλόφιλος, διεστραμμένος και ζωόφιλος, το κεφάλι του είναι εξίσου άδειο με τους όρχεις του, είναι πρωταγωνιστής σε ομαδικά όργια» και άλλα. Να υπενθυμίσουμε ότι ο Μπέμερμαν είναι γνωστός στα καθ’ ημάς από το κλιπ «V for Varoufakis», αλλά και τη συνέχεια γύρω από το αν είχε υπάρξει μοντάζ στο δάχτυλο του πρώην υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας κατά την ομιλία του, στη διάρκεια της οποίας είχε κάνει μια άσεμνη χειρονομία εις βάρος της Γερμανίας. Ειδικά το δεύτερο μέρος της σάτιράς του είχε μπερδέψει εντελώς τους συμπατριώτες μας, που νόμιζαν ότι κυριολεκτούσε. Συχνά, άλλωστε, η γλώσσα του χιούμορ δεν είναι οικουμενική. Οι αποχρώσεις της πλάκας μπορεί να έχουν εθνικό πρόσημο και αυτό προκύπτει και από την ενοχλημένη αντίδραση της Αγκυρας, που ούτως ή άλλως έχει δυσανεξία στη διαφορετική άποψη. Πολλοί μπορεί να θεωρήσουν ότι οι χαρακτηρισμοί του Μπέμερμαν ήταν πράγματι προσβλητικοί για τον Ερντογάν. Εξάλλου η δυστοκία των δικαστικών αρχών στη Γερμανία για την άσκηση δίωξης εις βάρος του αποδεικνύει ότι και οι ίδιοι αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στον νόμο που προστατεύει τους ξένους ηγέτες από την προσβολή της προσωπικότητάς τους και στη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία της έκφρασης, και δη της σάτιρας.
Αν ο Μπέμερμαν είχε χρησιμοποιήσει μία μόνο από τις προαναφερθείσες κατηγορίες εναντίον του Ερντογάν, θα μπορούσε να επαληθευτεί η υποψία της συκοφαντικής δυσφήμησης. Ολες μαζί, όμως, είναι τόσο πολλές και τόσο υπερβολικές, ώστε καθίσταται σαφές ότι συνθέτουν ένα κραυγαλέο εργόχειρο γυμνασιακής καζούρας, που έχει στόχο να προκαλέσει εισαγγελική παρέμβαση και να δοκιμάσει τα όρια της ελευθερίας έκφρασης. Αυτό μάλλον που δεν είχε προβλέψει ο Γερμανός κωμικός είναι ότι το μετα-χιούμορ του δεν θα έχει την πλήρη κάλυψη της γερμανικής κυβέρνησης. Σε αντίθεση με τον Ερντογάν, η Μέρκελ λέγεται ότι έχει χιούμορ. Ομως, συχνά οι διμερείς σχέσεις έχουν μεγαλύτερο βάρος από την προστασία της ελευθερίας έκφρασης. Ο Μπέμερμαν κυκλοφορεί εσχάτως με αστυνομική συνοδεία. Το επίμαχο βίντεο αποσύρθηκε από τα αρχεία του κρατικού καναλιού της γερμανικής τηλεόρασης. Και τον λόγο έχει η γερμανική Δικαιοσύνη, η οποία καλείται να λύσει τον γόρδιο δεσμό. Λίγο πιο συνοφρυωμένη πλέον, η Γερμανία ανακαλύπτει σταδιακά ότι το χιούμορ ίσως τελικά και να έχει όρια. Ειδικά όταν αφορά τον όψιμο εταίρο του Βερολίνου, που κραδαίνει πάνω από τον χρυσοποίκιλτο θρόνο του το υπερόπλο του, τη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό.