Οταν αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να εξασφαλίσουμε; Στο κυβερνητικό εγχειρίδιο κρίσιμων αποφάσεων η απάντηση είναι προφανής. Να ορίσουμε υπεύθυνο επικοινωνίας και να κάνουμε τις σωστές δηλώσεις.
Σε όλα τα μεγάλα θέματα της πολιτικής και οικονομικής συγκυρίας, η προτεραιότητα είναι επικοινωνιακή. Γι’ αυτό, δεν είναι τυχαίο ότι ως κρίσιμο πρόβλημα του τόπου έχει αξιολογηθεί η χορήγηση αδειών στα τηλεοπτικά κανάλια και γενικότερα η αλλαγή του τοπίου στα μέσα ενημέρωσης.
Στην κυβερνητική πρακτική, η έμφαση δεν είναι στην επίλυση ενός θέματος, ενδεχομένως επειδή η λύση θεωρείται απίθανη και δεν ξέρουμε με ποιον τρόπο μπορεί να επιτευχθεί.
Σήμερα και με την ένταση των περισσότερων προβλημάτων, οι λύσεις απαιτούν γνώσεις, σκληρή δουλειά και αφοσίωση στο αποτέλεσμα. Ανιαρά πράγματα. Η επικοινωνιακή διαχείριση είναι περισσότερο διασκεδαστική και βρίσκεται στην περιοχή που μας ενδιαφέρει. Εξάλλου η πολιτική είναι η τέχνη να πείθεις τους ψηφοφόρους, όχι να λύνεις προβλήματα!
Σε κάποιους τομείς, είναι αλήθεια ότι η επικοινωνιακή διαχείριση δεν βλάπτει. Σίγουρα δεν επιλύει προβλήματα αλλά ούτε τα επιδεινώνει. Ωστόσο, στην οικονομία η πρακτική αυτή είναι καταστροφική. Η επικοινωνιακή διαχείριση μπορεί να καθησυχάζει (για ένα διάστημα) τους ψηφοφόρους, αλλά δεν πείθει.
Το χειρότερο είναι ότι οδηγεί σιγά σιγά όλους τους εμπλεκόμενους στην άμυνα, τους αναγκάζει να προφυλαχθούν από τα χειρότερα που φοβούνται. Ο φόβος που υφέρπει στις συνειδήσεις των ανθρώπων μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες.
Η καθυστέρηση της αξιολόγησης της οικονομίας έχει επιπτώσεις πέραν από την καθυστέρηση της δόσης που χρειάζεται το Δημόσιο για να πληρώσει τις υποχρεώσεις τον Ιούλιο. Η μεγάλη εκκρεμότητα ανατρέπει κάθε οικονομικό σχεδιασμό. Από τα σχέδια μεγάλων επιχειρήσεων έως και τα νοικοκυριά. Επιπλέον, όταν η αναμονή της λύσης συνοδεύεται από εξαγγελίες για νέους εξοντωτικούς φόρους, η κατάσταση εξελίσσεται σε δράμα. Και όταν οι δυσχέρειες αυτές συνυπάρχουν με (αναμενόμενα…) έκτακτα θέματα όπως το κύμα προσφύγων που αδυνατούμε να αντιμετωπίσουμε, οι συνέπειες μπορεί να είναι τραγικές. Και ποια είναι η κυβερνητική απάντηση; Να οριστούν εκπρόσωποι, να γίνουν δηλώσεις και συνεντεύξεις, να εξηγήσουμε πόσο κακοί και εχθρικοί είναι κάποιοι ξένοι.
Νομίζουν ότι αν συμφωνήσουν όλοι οι Ελληνες ότι τα στελέχη του ΔΝΤ είναι ανθέλληνες και οι συνοριοφύλακες της ΠΓΔΜ απάνθρωποι, θα λυθούν τα προβλήματα; Μάλλον όχι, αλλά θα αποτραπεί η φθορά της κυβέρνησης και αυτό, δηλαδή η εξουσία, είναι το μοναδικό ενδιαφέρον τους.
Ωστόσο η οικονομία, όσο καθυστερεί η αξιολόγηση, οδηγείται πάλι σε ύφεση.
Η μείωση του ΑΕΠ θα φέρει μεγαλύτερη ανεργία. Ακόμα κι αν οι άνεργοι πιεσθούν ότι η κυβέρνηση δεν ευθύνεται για την κατάστασή τους, αυτό δεν θα αλλάξει την πραγματικότητα…
Οι επιχειρήσεις αναζητούν τρόπο να αλλάξουν φορολογική έδρα ή να κλείσουν, τα στελέχη πολυεθνικών διερευνούν τη δυνατότητα να εργαστούν σε άλλες χώρες όπου και θα φορολογούνται, ενώ πολλοί νέοι κυρίως επιστήμονες αναζητούν εργασία στο εξωτερικό. Τι πρέπει να γίνει; Εύκολο. Να κάνουν δηλώσεις οι υπουργοί, επισημαίνοντας τις ευθύνες της προηγούμενης κυβέρνησης, των πολυεθνικών και άλλων ενόχων, αγνώστων λοιπών στοιχείων.