Το ισχυρό εσωκομματικό μέτωπο της κίνησης των «53» ενεργοποιείται δραστήρια σε διαρκείς ζυμώσεις, σε μία διαδικασία παράλληλη με το μέτωπο της διαπραγμάτευσης, απευθύνοντας σαφές μήνυμα προς τον πρωθυπουργό ότι οι «κόκκινες γραμμές» που έχουν θέσει και έχουν κωδικοποιήσει στο κείμενο 11 σημείων, που πρόσφατα έδωσαν σε δημοσιότητα, δεν αποτελούσαν ούτε ευκαιριακή ούτε συγκυριακή τοποθέτηση, αλλά ζήτημα αρχών που δεν είναι διαπραγματεύσιμες. Το απόγευμα της Δευτέρας, και ενώ το κυβερνητικό κλιμάκιο προσπαθούσε στο Hilton να καταλήξει σε φόρμουλα συνεννόησης με τους δανειστές, όσον αφορά το πακέτο των «προληπτικών μέτρων», με την όλη διαδικασία να κρέμεται από μία κλωστή και να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμα και πλήρους κατάρρευσης της διαπραγμάτευσης, το συντονιστικό όργανο των «53» συνεδρίαζε με αντικείμενο αυτές ακριβώς τις εξελίξεις.
Η βασική θέση που προέκυψε από την εν λόγω συνεδρίαση ήταν ότι δεν είναι δυνατόν να περάσει η απαίτηση των δανειστών για εκ των προτέρων άμεση νομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων, που θα λειτουργήσουν σαν «κάβα» για μελλοντική υλοποίηση, εάν δεν επιτευχθούν οι στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018. Οι «53», επαναδιατυπώνοντας αυτήν τη θέση τους, στέλνουν σαφές μήνυμα προς την κυβέρνηση και προς τον πρωθυπουργό ως προς τα όρια αντοχής τους και, κυρίως, ως προς τα όρια των βουλευτών τους, εάν η συμφωνία έκλεινε με αποδοχή του αιτήματος για νομοθέτηση επιπλέον μέτρων. Μάλιστα, στελέχη των «53» μιλούν για γενικότερο κλίμα ανησυχίας στις τάξεις των βουλευτών, όχι μόνο αυτών που πρόσκεινται στη συγκεκριμένη εσωκομματική κίνηση. Οπως λένε, διαπιστώνεται συνολικότερα μεγάλη ανησυχία, που έχει μεταφερθεί στην κυβερνητική ηγεσία, ιδιαίτερα από βουλευτές της επαρχίας, οι οποίοι έχουν πιο άμεση σχέση με την εκλογική βάση τους. «Βλέπουν την πιθανότητα να κληθούν να ψηφίσουν πρόσθετα μέτρα σαν το άχυρο που θα κάνει τον υπερφορτωμένο γάιδαρο να καταρρεύσει», αναφέρεται σχετικά.
Οι «53» επιμένουν σε συμβιβαστική λύση για ενεργοποίηση ενός αυτόματου μηχανισμού, ενός «κόφτη» δαπανών στην περίπτωση μη επίτευξης των στόχων. Ή, ακόμα καλύτερα, για εξειδίκευση σχετικών αναφορών που ήδη υπάρχουν στο μνημόνιο, όπως λένε. Στις τάξεις της ομάδας επικρατεί αναβρασμός και ανησυχία για τις εξελίξεις, και στη συνεδρίαση έγινε εκτενής συζήτηση και για το ταμειακό αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί η χώρα, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να καταφεύγει στα αποθεματικά ταμείων και οργανισμών για να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες. Οπως επισημάνθηκε, η όλη διαδικασία είναι αδιέξοδη, καθώς το ίδιο συνέβη και πέρυσι και δεν απέφερε τίποτα, μιας και οι «ανάσες» που η κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ περιορισμένες.
Σε κάθε περίπτωση, εφόσον τα πράγματα οδηγηθούν σε αδιέξοδο, οι «53» εμφανίζονται ιδιαίτερα επιφυλακτικοί έναντι επιλογών όπως η προσφυγή στις κάλπες ή ένα νέο δημοψήφισμα. Το σκεπτικό τους είναι ότι τα εργαλεία αυτά δοκιμάστηκαν ήδη και έχουν δείξει μέχρι πού μπορούν να αξιοποιηθούν και τι μπορούν να προσφέρουν. Οι ίδιοι θεωρούν ότι μόνη οδός για την κυβέρνηση είναι η επιμονή σε μία σκληρή διαπραγματευτική γραμμή, με την πίστη ότι αυτό μπορεί να φέρει αποτελέσματα. «Διαπραγμάτευση μέχρι πότε;», θα ρωτούσε κανείς. Προφανώς μέχρι η κυβέρνηση να πετύχει τους στόχους της, ή διαφορετικά να πέσει μαχόμενη ηρωικά, όπως είχαν σπεύσει να πουν ήδη με το κείμενο των 11 σημείων οι «53».