Ευάλωτοι σε ασθένειες οι ανήλικοι

Ευάλωτοι σε ασθένειες οι ανήλικοι

2' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ακόμα περισσότερο κι από τον πόλεμο από τον οποίο ξέφυγαν, ακόμα πιο πολύ και από το επικίνδυνο ταξίδι το οποίο έκαναν, είναι οι συνθήκες διαβίωσης στη χώρα μας, που απειλούν την υγεία των μικρών προσφύγων. Σύμφωνα με όλες τις καταγραφές και μαρτυρίες από γιατρούς στα επίσημα hotspots αλλά και στους ανεπίσημους καταυλισμούς, ήδη πολλά παιδιά υποφέρουν από λοιμώξεις του αναπνευστικού και από γαστρεντερολογικά προβλήματα, όλα απόρροια της παρατεταμένης διαμονής τους σε ακατάλληλους χώρους, με έντονο συνωστισμό, τριτοκοσμικές συνθήκες υγιεινής και ελλιπέστατη πρόσβαση σε θρεπτικό, κατάλληλο για την ηλικία τους, φαγητό.

Μολονότι δεν έχουν σημειωθεί ακόμα εξάρσεις ασθενειών, κυρίως χάρη στο φιλότιμο των ιατρικών ομάδων, εκφράζονται φόβοι ότι, εάν δεν βρεθεί άλλου είδους λύση, αυτό θα είναι σχεδόν αναπόφευκτο.

Αυτήν τη στιγμή τα παιδιά αποτελούν περίπου το 40% του συνολικού αριθμού των προσφύγων που βρίσκονται στη χώρα μας. Πρόκειται για άτομα που είναι ήδη ευάλωτα, αφού προέρχονται στη συντριπτική πλειονότητά τους από χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση, στις οποίες η πρόσβαση στο σύστημα υγείας ήταν εξαιρετικά μειωμένη ή και ανύπαρκτη. Ακόμα και στη Συρία, όπου πριν από τον πόλεμο λειτουργούσε ένα σχεδόν άρτιο σύστημα υγείας, σήμερα, σύμφωνα με τη Unicef, το ποσοστό των παιδιών που δεν εμβολιάζονται φτάνει το 57% (είναι χαρακτηριστικό ότι η πολιομυελίτιδα επανεμφανίστηκε στη χώρα το 2013, ύστερα από 14 χρόνια χωρίς ούτε ένα κρούσμα). Ακόμα υψηλότερο ποσοστό μη ανοσοποιημένων παιδιών καταγράφεται στο Αφγανιστάν. «Τα παιδιά που είτε γεννιούνται εδώ είτε μεγαλώνουν εδώ είναι απαραίτητο να ενταχθούν σε πρόγραμμα τακτικού εμβολιασμού», τονίζει στην «Κ» ο διευθυντής προγραμμάτων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Απόστολος Βεΐζης. «Το μεγαλύτερο πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι παραμένουν σε μη κατάλληλες συνθήκες. Τα περιστατικά που αντιμετωπίζουμε συνδέονται, κατά κύριο λόγο, με τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων: λοιμώξεις του αναπνευστικού (σ.σ. πάνω από το 40% των περιστατικών που χειρίζονται οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα), δερματολογικά και γαστρεντερολογικά προβλήματα». Ειδικά στην Ειδομένη, το γεγονός ότι οι άνθρωποι ανάβουν φωτιές να ζεσταθούν και ζουν μέσα στους καπνούς και στη λάσπη επιβαρύνει την κατάσταση.

Ανάγκη συντονισμένης προσπάθειας

Οπως αναφέρει ο κ. Βεΐζης, είναι αναγκαίο να γίνει συντονισμένη προσπάθεια καταγραφής του πληθυσμού και των ειδικών αναγκών, ανάλογα με την ηλικία και τα προβλήματα. «Πρέπει να καταλάβουμε ότι ειδικά τα παιδιά είναι ήδη επιβαρυμένα. Η σίτισή τους δεν ήταν σε ικανοποιητικό επίπεδο ούτε στη χώρα τους, γι’ αυτό βλέπουμε ότι εμφανίζουν αναιμία ή άλλα προβλήματα. Η διατροφή τους εδώ δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους».

Ταλαιπωρία και προβλήματα

Το ίδιο κλίμα από τους καταυλισμούς μεταφέρει και η γιατρός και υπεύθυνη Χανίων των Γιατρών του Κόσμου, Ελευθερία Λουλουδάτη. «Η ταλαιπωρία που υφίστανται ιδίως τα παιδιά και τα προβλήματα που σχετίζονται με την ύδρευση και τη σίτιση μπορούν να προκαλέσουν πολλά προβλήματα, όπως έξαρση της ηπατίτιδας Α, που μεταδίδεται με το νερό, της φυματίωσης και άλλων ασθενειών που είχαμε υπό έλεγχο, αλλά ξεσπούν σε ανθρώπους που ζουν έγκλειστοι σε καταυλισμούς».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή