Ενας ύπνος στη Στέγη

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το ραντεβού ήταν για τις 9 το βράδυ. Στο σημείωμα έλεγε ότι η διαδικασία ύπνου θα ξεκινούσε στις 10. Μα ποιος κοιμάται από τόσο νωρίς, σκέφτηκα. Στον δεύτερο όροφο της Στέγης, στο πλαίσιο του «Υπνος Project», είχε στηθεί μια μικρή κλινική ύπνου. Δύο άνετα δωμάτια και στη μέση το κέντρο ελέγχου του ύπνου μας. Ο πιο ποιοτικός ύπνος γίνεται μετά τη 1 το βράδυ και μέχρι τις 3 τα ξημερώματα, μας λένε καθώς μας καλωδιώνουν. Οι σεκιούριτι ρίχνουν κλεφτές ματιές όσο μας εξοπλίζουν με εξαρτήματα που φαίνονται και είναι άβολα. Ξαπλώνουμε έχοντας στο στήθος μια συσκευή που θυμίζει ρούτερ και γύρω της είναι συνδεδεμένα ηλεκτρόδια, που μετρούν από την εγκεφαλική δραστηριότητα μέχρι την κίνηση των ματιών όταν ονειρεύεσαι. Εξω ακούγονται χειροκροτήματα, γέλια και γερμανικά. Οι Ρίμινι Πρότοκολ παρουσιάζουν το «Αγών μου» και έπειτα ακολουθεί συζήτηση. Εχει πάει μεσάνυχτα και ο ύπνος απομακρύνεται. Τα πάντα γίνονται ενοχλητικά. Ο παραμικρός ήχος μεγεθύνεται. Το κάθε καλώδιο που μπερδεύεται μέσα στα σκεπάσματα βαραίνει και η ιδέα να τα αποσυνδέσω και να τα πετάξω μακριά όπως στις ταινίες γίνεται ολοένα και πιο ελκυστική.

Είναι περίεργο να ξέρεις ότι λίγα μέτρα μακριά σου υπάρχουν δεκάδες άνθρωποι σε εγρήγορση, μιλάνε, γελάνε, ανεβάζουν ρυθμούς όσο εσύ προσπαθείς να κατεβάσεις τους δικούς σου. Μου θύμισε τις νύχτες όταν, μικρός μαζί με τον αδελφό μου, μας έστελναν για ύπνο ενώ στο υπόλοιπο σπίτι η ζωή συνεχιζόταν. «Κοιμάσαι;» σχεδόν του φώναζα για να ξυπνήσει. Ενα βράδυ, ύστερα από παρακάλια εβδομάδων, ο πατέρας μου με άφησε να μείνω μαζί του μέχρι αργά. Ενιωσα να κατακτώ μια κορυφή ανεξαρτησίας, αλλά γρήγορα οι δυνάμεις μου με πρόδωσαν και ο ύπνος έγινε λάφυρο. Κάπως έτσι πρέπει να αποκοιμήθηκα σε εκείνες τις απροσδιόριστες στιγμές που σπάνια συνειδητοποιείς. Το επόμενο που θυμάμαι είναι να με ξυπνάνε στις 6 και μισή το πρωί και, ως συνήθως, να μη θέλω να σηκωθώ. Στο πρωινό, μας λένε ότι τα δεδομένα από τις μετρήσεις του εγκεφάλου μας θα χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη για την εγκατάσταση της εικαστικού Μαρίνας Γιώτη. Πώς θα μοιάζει ο ύπνος μας όταν μεταμορφωθεί σε τέχνη;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή