Την έκδοση 100ετών κρατικών ομολόγων επιλέγουν κράτη-μέλη της Ευρωζώνης για να αξιοποιούν την πολιτική αρνητικών επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), δημιουργώντας, όμως, ένα μυστήριο για τους επενδυτές που προτίθενται να τους δανείσουν για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως αναφέρουν οι Financial Times. Οι δημοπρασίες 100ετών κρατικών ομολόγων από την Ιρλανδία και το Βέλγιο το τελευταίο δίμηνο πραγματοποιήθηκαν με ιδιωτική τοποθέτηση, όπου τον ρόλο αναδόχου έχουν αναλάβει και στις δύο περιπτώσεις οι Goldman Sachs και Nomura. Πολλοί υποψιάζονται πως πίσω από τις δύο ιδιωτικές τοποθετήσεις κρύβεται ένας ευρωπαϊκός ασφαλιστικός όμιλος.
Κατά παράδοση, τα 10ετή κρατικά ομόλογα αποτελούν ένα σταθερό σημείο αναφοράς στις αγορές χρέους και τα 30ετή ομόλογα είναι οι καθιερωμένοι τίτλοι με μεγάλη διάρκεια. Ομως, τα 100ετή ομόλογα είναι μια εύστοχη επιλογή για τα συνταξιοδοτικά ταμεία και τους ασφαλιστικούς ομίλους που δυσκολεύονται να βρουν επενδύσεις με θετικές αποδόσεις όταν κυριαρχούν αρνητικά επιτόκια από την Ιαπωνία μέχρι την Ευρώπη.
Παράλληλα, οι συνθήκες δανεισμού είναι τόσο ελκυστικές για να αντισταθεί μια κυβέρνηση. Τέλη Μαρτίου, η υπηρεσία διαχείρισης δημόσιου χρέους της Ιρλανδίας ανακοίνωσε πως κατάφερε να αντλήσει 100 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 2,35%, δηλαδή χαμηλότερο από το κόστος δανεισμού των ΗΠΑ στα 30ετή κρατικά ομόλογα. Με ανάλογους όρους δανείστηκε το Βέλγιο 100 εκατ. ευρώ μέσα Απριλίου και η Γαλλία πούλησε 50ετές ομόλογο 3 δισ. ευρώ, προσφέροντας επιτόκιο 1,916%. Το Μεξικό ήταν η πρώτη χώρα που αποφάσισε να εκδώσει 100ετές ομόλογο σε ευρώ. Τον Αύγουστο του 2015 δανείστηκε 1,5 δισ. ευρώ με επιτόκιο 4,2% με την έκδοση τίτλων που λήγουν Μάρτιο του 2115. Aκόμη και η βραζιλιάνικη Petrobas δανείστηκε 2,5 δισ. δολάρια τον Ιούνιο του 2015 με την έκδοση 100ετούς ομολόγου. Τον ίδιο μήνα, η Ελβετία –όπου, επίσης, η κεντρική τράπεζα εφαρμόζει μια πολιτική αρνητικών επιτοκίων– αποτέλεσε την πρώτη χώρα που δανείστηκε από τις αγορές επιτόκιο σε αρνητικό πρόσημο για μια 10ετία, αντανακλώντας τις εξαιρετικά ευνοϊκές συνθήκες για τις κυβερνήσεις. Ειδικότερα, τον Αύγουστο του 2015, το υπουργείο Οικονομικών της Ελβετίας εξασφάλισε 232,51 εκατ. ελβετικά φράγκα με επιτόκιο -0,055%, που σημαίνει πως οι επενδυτές επέλεξαν να χάσουν ένα μικρό «κομμάτι» από την ονομαστική αξία του ομολόγου λόγω της μεγάλης ανασφάλειας στις αγορές, γενικότερα. Η ΕΚΤ φαίνεται διατεθειμένη να διατηρήσει την πολιτική αρνητικών επιτοκίων όσο χρειαστεί για να επανέλθει ο πληθωρισμός σε φυσιολογικά επίπεδα. Ετσι, οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης έχουν την ευκαιρία να ανανεώσουν το χρέος των χωρών με χαμηλότερα επιτόκια. Και γιατί όχι σε βάθος 100ετίας.
Με μια πρώτη ματιά, τα 100ετή ομόλογα ωφελούν περισσότερο τους δανειστές από τους επενδυτές. Την ίδια στιγμή, προσφέρουν μια επιλογή σε μακροπρόθεσμους επενδυτές που λογιστικά είναι υποχρεωμένοι να έχουν τοποθετήσεις ανάλογες των υποχρεώσεών τους, όπως είναι τα προαναφερόμενα συνταξιοδοτικά ταμεία και οι ασφαλιστικοί όμιλοι. Ο Φρέιζερ Λάντι, ένας από τους επικεφαλής στην Hermes Asset Management, δηλώνει στους Financial Times πως «ενισχύεις τις αποδόσεις των χαρτοφυλακίων με επενδύσεις που είτε περιλαμβάνουν μεγαλύτερο ρίσκο είτε έχουν αρκετά μεγαλύτερη διάρκεια. Ορισμένοι επενδυτές δεν έχουν την επιλογή να αγοράσουν τίτλους με ρίσκο και έτσι στοχεύουν σε μακροπρόθεσμους τίτλους». Από την άλλη πλευρά, ο Μάθιου Λιν της Telegraph υπενθυμίζει όλες τις περιπέτειες των ευρωπαϊκών χωρών τον προηγούμενο αιώνα, συμπεριλαμβανομένων του Α΄ και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τονίζοντας πως τα 100ετή ομόλογα μπορεί να είναι ένα επενδυτικό ταξίδι προς το άγνωστο.