Είναι να μην ανοίξουν το στόμα τους. Γιατί, παρότι ξέρουν και οι ίδιοι πως δεν θα τους βγει σε καλό, μερικές φορές οι ήρωες της καθημερινότητάς μας δεν μπορούν να αντισταθούν. Πάρτε παράδειγμα τον μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο, που ξεκίνησε στολίζοντας σαν άλλο Επιτάφιο τον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη, παρακαλώντας τον Χριστό «να του σαπίσει το χέρι του Φίλη» αν καταργήσει τα Θρησκευτικά απ’ τα σχολεία.
Περιττόν να πει κανείς πως το Twitter οργίασε μετά την κατάρα, ξεκινώντας από το «εύχομαι η μίτρα που φοράς στο κεφάλι σου να σφηνώσει» και… συνεχίζοντας. Αυτό, άλλωστε, συμβαίνει έπειτα από κάθε δήλωση που υπερβαίνει τα εσκαμμένα της ευπρέπειας, της λογικής, ή του σουρεαλισμού. Και δεν είναι απαραίτητο να πρόκειται για πρόσφατη δήλωση – γιατί προ ημερών, όταν το Αγιο Φως ερχόταν με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος και την κυβερνητική εκπρόσωπο Ολγα Γεροβασίλη για συνοδεία, στο Ιντερνετ οι πιστοί του χιούμορ ξέθαψαν την παλαιά ατάκα του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παπά απ’ τον καιρό που ήταν ένας απλός πολιτευτής του ΣΥΡΙΖΑ. «Με τιμές αρχηγού κράτους ήρθε το άγιο φως», έγραφε τότε ο Νίκος Παπάς. «Με ρωτάει η γυναίκα μου αν θα κάνει και δηλώσεις». «Καμιά απορία εφέτος η γυναίκα σας, υπουργέ μου;» πρόλαβε και ρώτησε ο πρώτος ατακαδόρος.
Οι ατάκες που γράφουν ιστορία, βλέπετε, τελευταία παίρνουν φύλο πορείας απ’ το Twitter. Οπως, ας πούμε, το αλησμόνητο «η καριέρα είναι χολέρα», που γραπτώς παρέδωσε στην ιστορία διά του βιογραφικού του σημειώματος ο πρώην σερβιτόρος και νυν σύμβουλος του πρωθυπουργού Νίκος Καρανίκας.
Μια ιδιαίτερη περίπτωση, σε ό,τι αφορά πάντα τις «δηλώσεις που μένουν», είναι και ο κ. Δημήτρης Μάρδας. Ιδιαίτερα όταν «επιστράτρευσε» τους Σύρους πρόσφυγες για να σώσουν την Ελλάδα. «Εάν υπάρχουν κάποιοι εξ αυτών που έχουν τη δυνατότητα να επενδύσουν στη χώρα από 250.000 ευρώ θα έχουν ευνοϊκή μεταχείριση παραμονής», είπε ο Δημήτρης Μάρδας σε πρωινή εκπομπή, και το σούσουρο ξεκίνησε. Αποτέλεσμα; Προσπαθώντας να εξηγήσει το σχέδιο με τους πρόσφυγες επενδυτές, εκστόμισε και δεύτερη ατάκα: «Δεν πήγαμε και άσχημα στην Ειδομένη», είπε και χτύπησε δεύτερο τζάκποτ σουρεαλισμού.
Περί Αναστάσεως ο λόγος
Αλλά, πάλι, δεν ήταν ο μόνος. Ως αγγελιοφόρος καλών ειδήσεων, ο ίδιος ο πρωθυπουργός εξέδωσε μια άνευ προηγουμένου προφητεία του σε μορφή δήλωσης. Ηδη πολύ πριν από την 1η Μαΐου ο Αλέξης Τσίπρας προέβλεπε πως «το Πάσχα θα έρθει μαζί με την ανάσταση της ελληνικής οικονομίας», κάνοντας τρολ και συριζαίους στο Twitter να παραμιλούν. Πλην, το Πάσχα πέρασε και η ελληνική οικονομία ούτε εφέτος κατάφερε να μπει στο προνομιούχο κλαμπ των αναστηθέντων, οπότε η δήλωση του πρωθυπουργού κατεγράφη στα «best of» του σουρεαλισμού, ώστε να την ανασύρουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε νέο μνημόνιο που υπογράφουν, και να χαμογελούν μελαγχολικά.
Δεν θα είναι, βέβαια, οι μόνοι. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα πρέπει να χαμογελά και η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου κάθε φορά που ακούει τη λέξη «γεμιστά», η οποία και παραπέμπει στην απίθανη έμπνευσή της να δηλώσει στην ορκωμοσία της κυβέρνησης πως «με το τίποτα, όπως είναι τα γεμιστά, χορταίνει ολόκληρη οικογένεια. Ετσι θα τα καταφέρουμε!».
Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο μελαγχολεί και ο Νίκος Φίλης όποτε ακούει για ζυμαρικά, αφού ακόμα θυμάται πώς τον τύλιξε η ζωή στο παντεσπάνι και βρέθηκε ένα πρωί σε πανελλαδική μετάδοση να ρωτάει «Πόσα μακαρόνια τρώει ο κόσμος; Μιλάμε για έξι λεπτά στο πακέτο τα μακαρόνια. Αυτό συζητάμε; Αυτό κουβεντιάζουμε σοβαρά;».
Το πρόβλημα, βλέπετε, είναι πως κάτι τέτοιες δηλώσεις όποιος τις άκουσε δεν τις ξεχνά ποτέ. Ακόμα και να τις αποσύρει αυτός που τις εκστόμισε, ακόμα και να ζητήσει συγγνώμη, όπως έκανε ο πρώην υπουργός Παιδείας και νυν Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς λίγο μετά που εξήλθε απ’ το έρκος των οδόντων του εκείνο το μνημειώδες «η αριστεία είναι ρετσινιά», τίποτε δεν αλλάζει: οι καταραμένες δηλώσεις σαν το ρετσίνι κολλούν στο ωραίο σου κουστούμι, και συνοδεύουν για πάντα τη δημόσια εικόνα σου.