Πρόσωπο με πρόσωπο με τον δολοφόνο

Πρόσωπο με πρόσωπο με τον δολοφόνο

3' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενας ηλικιωμένος Εβραίος, ο μοναδικός που επέζησε από την οικογένειά του στο κολαστήριο του Αουσβιτς, «σκηνοθετεί» ένα ρόουντ μούβι εκδίκησης από την αναπηρική του καρέκλα: καθοδηγεί έναν συνομήλικό του, παλιό συγκρατούμενό του, ο οποίος πάσχει από αμνησία, στην αναζήτηση του ναζί εγκληματία πολέμου που ευθύνεται για την οικογενειακή του τραγωδία. Ο «σκηνοθέτης» αυτού του ρόουντ μούβι, το οποίο έχει απρόβλεπτη εξέλιξη και φινάλε, έχει μικρό ρόλο στο «Γράμμα από το παρελθόν» του Ατόμ Εγκογιάν. Πρωταγωνιστής είναι ο «ηθοποιός» του, ο ηλικιωμένος τιμωρός, ο οποιος βαδίζει σαν υπνωτισμένος, ακολουθώντας μια τροχιά που τον βυθίζει στο σκοτάδι της μνήμης του. Ο βετεράνος Καναδός ηθοποιός, Κρίστοφερ Πλάμερ, δίνει, αν όχι την καλύτερη, μια από τις κορυφαίες ερμηνείες της καριέρας του. Ογκόλιθος της υποκριτικής, δωρικός και εσωτερικός, ελέγχει τα εκφραστικά του εργαλεία έτσι όπως ένας σπουδαίος του θεάτρου και του αφηγηματικού ρεαλιστικού σινεμά μπορεί να κάνει.

Μνήμη και ταυτότητα

Η χειραγώγηση και το παιχνίδι των ρόλων, η μνήμη και η αναζήτηση της χαμένης ταυτότητας, η πραγματικότητα και η αναπαράστασή της (όπου αποσαφηνίζεται το είναι και το φαίνεσθαι των πραγμάτων) αποτελούν βασικές δυαδικές σχέσεις στις ταινίες του Εγκογιάν. Τουλάχιστον σε αυτές της καναδικής περιόδου της φιλμογραφίας του που είναι και η πιο μεστή. Οι ήρωές του συνήθως είναι άτομα παγιδευμένα ανάμεσα στην αληθινή ζωή και σε μια «μυθοπλασία», που έχει επινοηθεί είτε από τους ίδιους, είτε κάποιον άλλο που τους κινεί σε μια αόρατη σκηνή σαν μαριονέτες.

Ο Ζεβ, ο ήρωας που ενσαρκώνεται από τον Πλάμερ, κάθε φορά που ξυπνάει, ψιθυρίζει το όνομα της συζύγου του, η οποία πρόσφατα πέθανε. Παραπατάει σε έναν άγνωστο κόσμο και χρειάζεται να του υπενθυμίσουν ποιος είναι, πού βρίσκεται (τρόφιμος σε γηροκομείο), για να γεφυρωθούν τα κενά που προκαλεί η άνοια στο μυαλό του. Ο Μαξ, ο φίλος του στο διπλανό δωμάτιο, τού λέει πως είναι ο μόνος που μπορεί να αναγνωρίσει το πρόσωπο του ναζί, που πριν από 70 χρόνια εξολόθρευσε την οικογένειά του.

Στη σκιά του Χίτσκοκ

Στον «Δεσμώτη του ιλίγγου», την πιο αντιπροσωπευτική ίσως ταινία του Χίτσκοκ, ο Τζέιμς Στιούαρτ είναι εγκλωβισμένος ανάμεσα στην αληθινή και την ψεύτικη-εξιδανικευμένη εικόνα μιας γυναίκας. Ανυποψίαστος, λόγω της υψοφοβίας του, η οποία τον εμποδίζει να κοιτάξει στο βάθος των πραγμάτων, πέφτει στην παγίδα ενός παλιού φίλου του. Στο «Γράμμα από το παρελθόν», ο Ζεβ είναι εγκλωβισμένος ανάμεσα στο παρόν (η «μυθοπλασία» όπως ορίζεται από το «σενάριο» της περιπέτειας που θα ζήσει: ένα γράμμα στο οποίο αναφέρονται επακριβώς οι κινήσεις του στην επιχείρηση ανεύρεσης του ναζί εγκληματία και εξακρίβωσης της ταυτότητάς του) και στο παρελθόν (ο απωθημένος εφιάλτης του). Η αμνησία του, τον κάνει τέλειο «ηθοποιό», εκτελεστικό όργανο σε ένα φαινομενικά κοινότοπο αντιναζιστικό θρίλερ, στα χέρια του «σκηνοθέτη» του.

Να δω επισης

«Οικογενειακή προβολή»

(Family Viewing, 1987)

Από τις καλύτερες ταινίες του Ατόμ Εγκογιάν, έργο αποσπασματικό με λεπτό μαύρο χιούμορ. Η δράση τοποθετείται σε ένα γηροκομείο, σε ένα συγκρότημα κατοικιών και σε μια εταιρεία «ροζ» τηλεφώνων. Ο Εγκογιάν περνάει ξώφαλτσα από τα θέματα της πορνογραφίας και της ηδονοβλεψίας, καταγράφοντας την κρίση των δομών και τη διάλυση μιας οικογένειας.

«O ασφαλιστής»

(The Adjuster, 1991)

Αλληγορία με κεντρικό ήρωα τον Νώε, ασφαλιστή, ο οποίος παρέχει και ψυχολογική υποστήριξη σε πελάτες του που έχουν υποστεί σοκ μετά την καταστροφή της περιουσίας τους. Ο Νώε οδηγείται από τον Εγκογιάν σε έναν «κατακλυσμό». Με τον Ηλία Κοτέα.

«Το γλυκό πεπρωμένο»

(The Sweet Hereafter, 1997)

Eνα σχολικό λεωφορείο πέφτει σε μια λίμνη με συνέπεια να πνιγούν οι μικροί επιβάτες του. Kατόπιν, ένας Nεοϋορκέζος δικηγόρος προσπαθεί να πείσει τους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους να μηνύσουν το κράτος για αμέλεια. Κίνητρό του δεν είναι το χρήμα, αλλά οι ενοχές του: η οικογενειά του έχει διαλυθεί και η κόρη του, ναρκομανής και φορέας του έιτζ, τον μισεί.

«Το ταξίδι της Φελίτσια»

(Felicia’s Journey, 1999)

Μια νεαρή Ιρλανδή ταξιδεύει στην Αγγλία για να συναντήσει τον εραστή της. Το ταξίδι είναι μια περιπέτεια σαν αυτή της Κοκκινοσκουφίτσας: ένας μεσήλικος, κατά συρροήν δολοφόνος κοριτσιών, θα βρεθεί στον δρόμο της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή