Καλή μου Φώφη, θα ήθελα να μου πεις τρεις λόγους για να ψηφίσει κανείς ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές. Σου ζητώ συγγνώμη, Φώφη, για τον ενικό, αλλά παίρνω το θάρρος της οικειότητας, όχι μόνον γιατί είμαστε σχεδόν συνομήλικοι, αλλά και γιατί θέλω να απαντήσεις συγκεκριμένα. Επαναλαμβάνω, λοιπόν, το ερώτημα: Πες μου τρεις λόγους για να σε ψηφίσει κανείς όποτε κι αν γίνουν εκλογές.
Θα αναρωτιέστε αν τρελάθηκα να απευθύνομαι στην κ. Γεννηματά χωρίς να της παίρνω συνέντευξη. Δεν θα έχετε άδικο, αλλά είναι καιρός τώρα που ακούγοντάς την στις δημόσιες εμφανίσεις της, το προλογικό ερώτημα μού έχει σφηνωθεί στο κεφάλι. Και καθώς δεν μπορεί, βέβαια, εκείνη να το απαντήσει, θα πω εγώ τι έχω καταλάβει. Η κ. Γεννηματά επιζητεί την ψήφο υπαινισσόμενη (και ούτε καν αποτολμώντας να το εκστομίσει) το εξής ένα και μοναδικό επιχείρημα: «Εμείς μπορούμε καλύτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ να προστατέψουμε τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους».
Συγγνώμη ξανά Φώφη, αλλά όσο κι αν προσπάθησα, άλλο λόγο δεν βρήκα στις τοποθετήσεις σου για να ψηφίσει κανείς ΠΑΣΟΚ. Και κάπως έτσι προκύπτει ένα παρεπόμενο, αλλά και πιο κρίσιμο ερώτημα που θα σου έθετα αν είχα τη δυνατότητα μιας συνέντευξης: Από πού θα βρεις τα χρήματα, Φώφη, για να ενισχύσεις τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, όταν ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ μάς σφάζει όλους μέσω μιας πρωτοφανούς επιδρομής άμεσων και έμμεσων φόρων; Δεν έχεις άραγε αντιληφθεί ότι οι παλιές καλές μέρες του ΠΑΣΟΚ (και της Ν.Δ.) μας τέλεψαν κι ότι τα δανεικά στέρεψαν; Ή μήπως μπορείς να μας πείσεις ότι ξαναπαίρνοντας πίσω τους συνδικαλιστές του παλιού βαθέος ΠΑΣΟΚ (στους οποίους δείχνει να κλείνεις το μάτι) θα δημιουργήσετε μαζί λαμπρές σελίδες ανάπτυξης στη χώρα;
Ξέρω ότι μπορεί να εκληφθώ ως άκρως επιθετικός ή και άδικος με την κ. Γεννηματά, αλλά καλώς ή κακώς εκείνη έχει απομείνει να υπερασπίζεται την ασάφεια της κεντροαριστερής παραμύθας. Και καθώς ούτε εκείνη, αλλά και ούτε και οι θιασώτες του εν λόγω χώρου μοιάζουν να αντιλαμβάνονται ότι από τη στιγμή που επικράτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, η Κεντροαριστερά, όπως την ήξεραν, πέθανε, θα γίνω πολύ συγκεκριμένος: Τι γνώμη έχει η κ. Γεννηματά για τις ιδιωτικοποιήσεις που έφερε ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ; Θα τις καταψηφίσει. Τι λέει το ΠΑΣΟΚ -συγγνώμη, η Δημοκρατική Συμπαράταξη- για την αναγκαία κατάργηση εκατοντάδων άχρηστων φορέων ή την άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο; Τίποτα. Τι λέει για τον χωρισμό κράτους-Εκκλησίας που διστάζει ακόμη και ο Τσίπρας να αποτολμήσει; Τουμπεκί. Τι αντιπρόταση έχει για τους φόρους που διαρκώς αυξάνονται; Καμία.
Τι εννοώ με απλά λόγια; Οτι η Κεντροαριστερά πασχίζει να μας πείσει ότι θα ήταν καλύτερη από τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς κανένα απολύτως επιχείρημα. Ή μάλλον έχει ένα: Το ηθικό της πλεονέκτημα από το οποίο γκώσαμε – δεν θέλουμε άλλο. Για να καταλάβει κανείς την παροιμιώδη αμφισημία της Κεντροαριστεράς, αρκεί τούτο: Η Δημ. Συμπαράταξη απέφυγε να ψηφίσει ακόμη και το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφίλων, που είναι η μόνη προοδευτική επιλογή που έχουμε δει ώς τώρα από τον ανερμάτιστο ΣΥΡΙΖΑ.
Θα το πω και διαφορετικά: Δεν χρειάζεται να έχει σπουδάσει κανείς πολιτικές επιστήμες για να καταλάβει πια το αυτονόητο. Η χώρα αναζητεί επειγόντως μια αμιγώς φιλελεύθερη αντιπρόταση. «Μόνο μια Θάτσερ μπορεί να σώσει σήμερα την παρτίδα» μού είπε τις προάλλες ένας φίλος μου και έχει απόλυτο δίκιο. Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια; Ανηλεή πόλεμο με κρατικοδίαιτους και κομματικοδίαιτους συνδικαλιστές, άμεση κατάργηση όλων των σκανδαλωδών προνομίων που τους χάρισαν διαχρονικά Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, δραστική περιστολή όλων των άχρηστων κρατικών δαπανών, αυστηρότατη τήρηση των νόμων και -κυρίως- μείωση του κράτους το οποίο θα περιοριστεί στον μόνο ρόλο που πρέπει να έχει. Να απλοποιήσει τους κανόνες (και να τους ελέγχει) για μια πραγματικά ελεύθερη οικονομία.
Ολα τούτα, ωστόσο, είναι εντελώς δυσνόητα για την κ. Γεννηματά και τους ομοίους της. Από τότε που ο κ. Τσίπρας τους πήρε την πελατεία, βρίσκονται σε τόσο μεγάλη ιδεολογική σύγχυση, που έχουν μπερδέψει ακόμη και τη φορολαγνεία του ΣΥΡΙΖΑ με τον νεοφιλελευθερισμό. Ο δε κ. Σταύρος Θεοδωράκης που είναι ο μόνος στον χώρο που αποτολμά να διατυπώσει κάποιες τολμηρές προτάσεις, μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται ότι και μόνον η συναναστροφή του με την… ασαΦώφη τον παρασύρει σε πολιτική αναξιοπιστία. Κατά τα λοιπά, η χώρα εις μάτην περιμένει μια τέτοια πρόταση από τη Ν.Δ., βυθιζόμενη ακόμη πιο βαθιά στο τέλμα της.