Είχε κάνει εκατοντάδες έργα στην πολυετή καριέρα της. Γλυπτά σε μάρμαρο, χαλκό, σίδερο και μπρούντζο. Ποτέ όμως δεν είχε πουλήσει κανένα. Οχι διότι δεν υπήρχε ζήτηση, αλλά διότι δεν μπορούσε να τα αποχωριστεί. Μια φορά έκανε μια εξαίρεση. Και το μετάνιωσε. Ξαναγόρασε το γλυπτό της από τον φιλότεχνο που το είχε δώσει.
Η Αλεξ Μυλωνά, που έφυγε χθες σε ηλικία 96 ετών, ήταν μια ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνιδος. Είχε έναν χαρακτήρα σπάνιο, γεμάτο πυγμή και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αποφάσισε σε αρκετά μεγάλη ηλικία να κάνει ένα μουσείο στην Αθήνα για να στεγάσει την καλλιτεχνική παραγωγή μιας ολόκληρης ζωής. Ετσι ανακαίνισε στο Θησείο ένα πολύ όμορφο κτίριο, το οποίο εγκαινιάστηκε το 2004. Ηθελε να σχεδιάσει μόνη της ακόμα και το περιβάλλον όπου θα έμπαιναν τα έργα. Είχε μια ολιστική προσέγγιση στην αισθητική και στην τέχνη. Στα τρία επίπεδα του μουσείου με την υπέροχη θέα στην Αθήνα, μπήκαν μαζί με τα γλυπτά, πίνακες ζωγραφικής και σχέδια. Κάποια χρόνια αργότερα, το 2007, αποφάσισε να δώσει το μουσείο ως δωρεά μαζί με το πολύτιμο περιεχόμενό του στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Η Αλεξ Μυλωνά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1920. Οι γονείς της αντελήφθησαν νωρίς το ταλέντο της και τη βοήθησαν να ακολουθήσει την κλίση της. Σε πολύ νεαρή ηλικία παντρεύτηκε τον Γεώργιο Μυλωνά, ο οποίος διετέλεσε υπουργός, και έκαναν τρία παιδιά, τα οποία κληρονόμησαν τις καλλιτεχνικές της δεξιότητες.
Το 1945 μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και σπούδασε γλυπτική ώς το 1950 με καθηγητή τον Μιχάλη Τόμπρο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος του καλλιτεχνικού Σωματείου Ελληνίδων. Είχε λάβει μέρος σε μεγάλο αριθμό ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1960 αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στην IV Μπιενάλε της Βενετίας μαζί με τους ζωγράφους Ιωάννη Σπυρόπουλο και Αλέκο Κοντόπουλο και τον γλύπτη Λάζαρο Λαμέρα. Μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωσή της έπαιξε η γνωριμία της με καλλιτέχνες της διεθνούς μοντέρνας τέχνης και η στενή της σχέση με το Παρίσι, όπου διατηρούσε εργαστήριο και περνούσε μεγάλο μέρος του χρόνου της.
Το 1967 συμμετείχε στη διεθνή Μπιενάλε του Μόντρεαλ στον Καναδά και σε ομαδική έκθεση καλλιτεχνών στη Γενεύη. Το 1986 οργανώθηκε αναδρομική της έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη. Οι εικαστικές δημιουργίες της Μυλωνά έχουν μια αφαιρετική ομορφιά, δωρικότητα και σοφία. Της άρεσαν οι απλές και ουσιαστικές φόρμες, ενώ το μεγαλύτερο ταλέντο της ήταν να συνδυάζει τη μορφή με την κατάλληλη πρώτη ύλη. Η κηδεία της θα γίνει αύριο Παρασκευή, στις 15.00, από το Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.