Το 1977 στο Λος Αντζελες, ο Χόλαντ Μαρτς, ιδιωτικός ντετέκτιβ, ο οποίος έχασε την όσφρησή του έπειτα από χτύπημα στο κεφάλι, αναλαμβάνει να βρει τα ίχνη μιας πορνοστάρ. Η κοπέλα σκοτώθηκε πρόσφατα σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Μια θεία της, όμως, η οποία τον προσέλαβε, θεωρώντας τον λαγωνικό για τέτοιες υποθέσεις, επιμένει πως την είδε ολοζώντανη στο παράθυρο του σπιτιού της. Συμπτώσεις, φαινομενικά ατυχείς, θα αναγκάσουν τον απένταρο Μαρτς να συνεργαστεί με τον σκληροτράχηλο Τζάκσον Χίλι, Ιρλανδό μπράβο. Τα κατορθώματά τους μας τα αφηγείται ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Σέιν Μπλακ στο «The Nice Guys», την πρώτη καλή κωμωδία του καλοκαιριού. Για τις συστάσεις, ο Μπλακ είναι ο σεναριογράφος του «Φονικού όπλου».
Στο Λος Αντζελες οι ημέρες κυλούν πνιγμένες στην αιθαλομίχλη και οι νύχτες στον ρυθμό της ντίσκο και της αφροσόουλ. Η τηλεόραση διαφημίζει το come back της «Οικογένειας Γουόλτονς», ενώ οι «βαρώνοι» του πορνό του Λας Βέγκας σχεδιάζουν να επεκταθούν στο Χόλιγουντ. Ολα αυτά, νοσταλγικά σήμερα, είναι ο αφρός μιας εποχής πάνω στον οποίο σερφάρουν ο Ράιαν Γκόσλινγκ και ο Ράσελ Κρόου, εξαίρετοι πρωταγωνιστές της ταινίας.
Ο επιπόλαιος Μαρτς και ο αγέλαστος Χίλι θα γίνουν αταίριαστο, αλλά και αχτύπητο ζευγάρι. Απίθανος γκαφατζής και cool ο πρώτος, φαντάζει κοντινός συγγενής του Μεγάλου Λεμπόφσκι. Τυπικός επαγγελματίας ο δεύτερος, δέρνει κόσμο για βιοπορισμό και έχει ανομολόγητο καημό ν’ αποκτήσει άδεια ιδιωτικού ντετέκτιβ, για να οπλοφορεί νόμιμα. Μάλλον θα ήθελε μια οικογένεια.
Ο ξάδελφος… Λεμπόφσκι
Στον «Μεγάλο Λεμπόφσκι», την πιο διασκεδαστική από τις κορυφαίες ταινίες των Τζόελ και Ιθαν Κοέν, ο Λεμπόφσκι, απολίθωμα χίπι, μετατρέπεται σε καρικατούρα Φίλιπ Μάρλοου, από παρεξήγηση που τον μπλέκει σε μια κωμική περιπέτεια μεταξύ φιλμ νουάρ και παραλόγου. Μαζί του έχει έναν φωνακλά βετεράνο με το μυαλό του κολλημένο στο Βιετνάμ, και έναν ανθρωπάκο. Στο «Τhe Nice Guys», ο Μαρτς, που δεν έχει υψηλές προσδοκίες και συνήθως αποτυγχάνει, μπλέκει σ’ έναν λαβύρινθο διαφθοράς, στον οποίο ενέχονται μέχρι και μεγαλοπαράγοντες της αυτοκινητοβιομηχανίας του Ντιτρόιτ, που ζει τις τελευταίες της δόξες. Οι αποδείξεις της διαφθοράς βρίσκονται σε μια «τσόντα» που γύρισε η «αγνοούμενη» πορνοστάρ. Καθώς ξετυλίγεται το νήμα της πλοκής, με τη βοήθεια του Χίλι που μπήκε δυναμικά στην υπόθεση, οι συντελεστές της πορνοταινίας πέφτουν νεκροί ο ένας μετά τον άλλο.
Στο κέλυφος του «Τhe Nice Guys» υπάρχει η κωμωδία και στον πυρήνα του το «μαύρο φιλμ». Πολλοί έπαιξαν έτσι μαζί του, λίγοι όμως πέτυχαν κάτι αληθινά αξιοπρόσεκτο. Σε αυτούς ανήκει και ο Μπλακ. Εβαλε τον «Μεγάλο Λεμπόφσκι» δίπλα στο «Φονικό όπλο», σε μια ατμόσφαιρα γνώριμη και από αστυνομικές τηλεοπτικές σειρές εκείνης της εποχής. Οι αταίριαστοι αντιήρωές του, ο Μπαρτς και ο Χίλι, γίνονται μια «οικογένεια» κάτω από το άγρυπνο μάτι της 13χρονης κόρης του Μπαρτς, που διαρκώς μπλέκεται σαν ζιζάνιο στα πόδια τους.
Τo βαρομετρο της εβδομαδας
Η «Αλήθεια» του πρωτοεμφανιζόμενου Τζέιμς Βάντερμπιλτ βασίζεται στο βιβλίο της Μέρι Μέιπς «Truth and Duty: The Press, The President, and The Privilege of Power», γύρω από την εμπειρία της ως παραγωγός του δελτίου ειδήσεων στο δίκτυο CBS. Το αμφιλεγόμενο ρεπορτάζ της γύρω από τη «λούφα» του Τζορτζ Μπους τζούνιορ, μεσούντος του πολέμου στο Βιετνάμ, προκάλεσε την αποπομπή της και την παραίτηση του βετεράνου παρουσιαστή Νταν Ράδερ. Φλύαρη ταινία, έντονα μελοδραματική, με την Κέιτ Μπλάνσετ (φωτ.) και τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ στους βασικούς ρόλους. Ο άξονάς της θυμίζει λίγο το παλιότερο «The Insider».
Η «Αλίκη μέσα από τον καφθέφτη», του Τζέιμς Ντόμπιν, δεν είναι αυτό που περιμένεις από το σίκουελ της ταινίας του Τιμ Μπάρτον. Ο Τζόνι Ντεπ, η Μία Βασίσκοβα, η Ελενα Μπόναμ Κάρτερ και η Αν Χάθαγουεϊ επαναλαμβάνονται βαρετά σε μια περιπέτεια που θυμίζει βόλτα με τρενάκι του λούνα παρκ.
Η «Γλυκιά απόδραση», γαλλική κομεντί του ελληνικής καταγωγής Μπρουνό Πονταλιντές, έχει θέμα την κρίση μέσης ηλικίας σε μια μοντέρνα οικογένεια. Στο μυαλό του ο σκηνοθέτης ίσως είχε τον Ζακ Τατί, αλλά και το «Μια Κυριακή στην εξοχή» του Ρενουάρ. Ενας γραφίστας, ο οποίος ονειρεύεται πτήσεις με μονοθέσια, αγοράζει ένα καγιάκ και ξεκινάει να διασχίσει ένα ήρεμο ποτάμι με προορισμό τη θάλασσα. Στη διαδρομή θα συμβούν διάφορα, σχεδόν σουρεαλιστικά. Η γαλλική εξοχή είναι όμορφο φόντο και οι σκηνοθετικοί τόνοι χαμηλοί. Χαμηλές και οι προσδοκίες. Βραβεύτηκε στο πρόσφατο φεστιβάλ γαλλόφωνου κινηματογράφου της Αθήνας.