Η εξέγερσή τους δεν έχει χρώμα πορτοκαλί, όπως εκείνη στην Ουκρανία ή και στη Γεωργία παλαιότερα, ούτε κόκκινο όπως των μπολσεβίκων στην τσαρική Ρωσία. Οι νέοι, αλλά και οι…παρτιζάνοι του Τίτο, που διαδηλώνουν κάθε απόγευμα στους δρόμους των Σκοπίων εναντίον της διαφθοράς και του αυταρχισμού της κυβέρνησης του εθνικολαϊκιστή πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι, σφυρίζουν και τραγουδούν Μπομπ Μάρλεϊ αλλά και αντιφασιστικά ιταλικά εμβατήρια, όπως τα γνωστά «Βella ciao» και «Bandiera rossa».
Μαζί με τα τραγούδια και τις σφυρίχτρες εκσφενδονίζουν μπογιές στα γύψινα αγάλματα και τις αψίδες που έχει εγκαταστήσει στο κέντρο της πόλης για να τονώσει τον πατριωτισμό –και να πάρει την ψήφο– του λαού ο Γκρούεφσκι στο πλαίσιο της πολιτικής του εξαρχαϊσμού. Γι’ αυτό και την αποκαλούν… «παρδαλή επανάσταση».
Παραδίπλα, σε κάποιες άλλες πλατείες και δρόμους των Σκοπίων, οπαδοί του Γκρούεφσκι, πολλοί μεταφερόμενοι με μισθωμένα από το κυβερνών κόμμα λεωφορεία από την επαρχία «συν οδοιπορικά», οργανώνουν αντισυγκεντρώσεις υποστήριξης του ηγέτη τους, καταγγέλλοντας ως «υποκινούμενους έξωθεν», «προδότες» και «πουλημένους» τους ηγέτες της αντιπολίτευσης και όλους όσοι διαδηλώνουν εναντίον του. Οι καθημερινές συγκεντρώσεις και αντισυγκεντρώσεις των πολιτών είναι ένα σύμπτωμα της βαθιάς και παρατεταμένης πολιτικής κρίσης που ταλανίζει τη FYROM τα τελευταία δύο χρόνια και έχει παραλύσει τη χώρα.
Η θέση της αντιπολίτευσης
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και ο διεθνής παράγοντας με τον τρόπο του, «δείχνουν» ως υπαίτιο της κρίσης τον Γκρούεφσκι που κυβερνάει συνεχώς και αδιαλείπτως τα τελευταία δέκα χρόνια. Τον κατηγορούν ότι κερδίζει τις εκλογές με νοθεία και διατηρείται στην εξουσία διά της χειραγώγησης της Δικαιοσύνης, φίμωσης των ΜΜΕ, διαφθοράς, εγκαθίδρυσης κομματικού κράτους και ενός άκρατου εθνικισμού που έχει οδηγήσει τη χώρα στη διεθνή απομόνωση και σε βήματα πίσω όσον αφορά τους μεγάλους στόχους, που είναι η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
Αποκορύφωμα των παραπάνω καταγγελιών υπήρξαν οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις τηλεφωνικών υποκλοπών από τις μυστικές υπηρεσίες 20.000 πολιτών, ανάμεσά τους και οι πολιτικοί αντίπαλοι του σημερινού πρωθυπουργού, οι οποίες προκάλεσαν οργή στην αντιπολίτευση και στους Δυτικούς που στηρίζουν την ευρωπαϊκή προοπτική των Σκοπίων.
Σε μια προσπάθεια να εκτονωθεί η ένταση και να αποφευχθεί ενδεχόμενη πολιτική αποσταθεροποίηση, η οποία θα ενεργοποιούσε το εν υπνώσει εθνοτικό ρήγμα Αλβανών και Σλαβομακεδόνων, Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες ανάγκασαν τον Γκρούεφσκι να καθίσει στο τραπέζι με την αντιπολίτευση και να συμφωνήσουν στη διενέργεια πρόωρων εκλογών αφού προηγουμένως παραιτηθεί ο ίδιος, οριστεί υπηρεσιακή κυβέρνηση και ληφθούν μέτρα, όπως η εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων, η ανεξαρτησία των ΜΜΕ κ.ά., ώστε αυτές να διεξαχθούν ομαλά.
Και ενώ είχε συμφωνηθεί αυτές να διεξαχθούν στις 5 Ιουνίου, ήρθε ο, υποστηριχθείς από το κόμμα του Γκρούεφσκι, πρόεδρος της Δημοκρατίας Γκιόργκι Ιβάνοφ να ρίξει και άλλο λάδι στη φωτιά, δίνοντας χάρη σε 56 πολιτικούς, κομματικά και κυβερνητικά στελέχη στη συντριπτική τους πλειονότητα, εναντίον των οποίων υπό την πίεση της διεθνούς κοινότητας είχε ασκηθεί ποινική δίωξη… Καθώς μάλιστα δεν είχαν προχωρήσει οι συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις για τις εκλογές, η αντιπολίτευση αξίωσε και πέτυχε εκ νέου την αναβολή τους και πλέον είναι άγνωστο αν και πότε θα γίνουν.
Ετσι η πολιτική κρίση στα Σκόπια εισέρχεται σε νέα φάση με τη χώρα να βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην εσωστρέφεια και τη διεθνή απομόνωση.
Οι πληροφορίες από δυτικές διπλωματικές πηγές στα Σκόπια επιμένουν ότι υπογείως δρομολογούνται καταστάσεις και γίνονται ζυμώσεις για μεθοδευμένη «οικειοθελή» απομάκρυνση του Γκρούεφσκι ώστε να αναπνεύσει το πολιτικό σκηνικό και να λειτουργήσει ουσιαστικά το δημοκρατικό πολίτευμα.