Κυριακάτικο ξύπνημα

1' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Την περασμένη Κυριακή πρόσεξα για πρώτη φορά από μακριά και με διαφορετικό μάτι το κτίριο της Νομικής Σχολής στην οδό Σόλωνος. Ηταν πρωί και οι δρόμοι έρημοι· μοναδική πηγή φασαρίας εκεί γύρω ήταν οι νεαροί μαθητές που έδιναν εξετάσεις για ξενόγλωσσα πτυχία στην Ελληνοαμερικανική Ενωση στην οδό Μασσαλίας. Η ηρεμία του κυριακάτικου πρωινού λειτούργησε σαν αόρατο φίλτρο, καθαρίζοντας την εικόνα του κτιρίου από τον «θόρυβο» της καθημερινότητας. Η γεωμετρία ενός μοντερνισμού, που πάντα τον προσπερνούσα αδιάφορα ή με βήμα γοργό, άρχισε να δίνει μιαν άλλη προοπτική στο «κάδρο» που είχα μπροστά μου. Με αυτήν την αίσθηση κατηφόρισα τη Σόλωνος και το κτίριο του παλιού Χημείου, και έστριψα αριστερά, με κατεύθυνση το παλιό Χρηματιστήριο στη Σοφοκλέους και το Δημαρχείο.

Παρόμοιες εντυπώσεις μού δημιούργησε η θέα και άλλων κτιρίων, βωβών όγκων της πλούσιας ιστορίας της πόλης, πολλά από τα οποία είναι αφημένα σε παρακμή. Στις σκόρπιες σκέψεις μου ήρθε και ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος, ο οποίος απώθησε συστηματικά την Αθήνα που άλλαζε με ραγδαίους ρυθμούς στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, με εξαίρεση κάποιες κλισέ εικόνες της. Οι ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες, γοητευμένες από το όνειρο της αντιπαροχής, στριμώχτηκαν σε διαμερίσματα και σε μοντέρνα λίβινγκ ρουμ. Αφησαν εκτός κάδρου την όψη των κτιρίων. Αδιαφόρησαν για την αρχιτεκτονική τους. Το κοινό του κινηματογράφου δεν έμαθε να βλέπει όγκους και προοπτική στο ντεκόρ. Κάτι παρόμοιο συνέβη και στη σύγχρονη εποχή με την τηλεόραση, που εγκλωβίστηκε στο λάιφ στάιλ της μεζονέτας.

Μεσημέρι στην Αιόλου, σκεφτόμουν πως αν δεν μάθουμε να βλέπουμε από σωστή γωνία την πόλη, οι τοίχοι δεν θα πουν ποτέ την αληθινή τους ιστορία. Για να (ξανά) αγαπήσεις την Αθήνα πρέπει να αλλάξεις το βλέμμα σου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή